Skírnir - 01.01.1860, Blaðsíða 148
150
FRÉTTIR.
Viðbætír.
til þess í ávörpum þeim, er um þær mundir voru send konúngi
um brennu Friíireksborgar. Nú leitabi konúngr ser eptir nýju ráfea-
neyti, hann fór fyrst til Mafevígs, hvort sem þab hefir nú verib af
því ab Mabvig hafbi ritab pésakorn nokkurt um rábaneytib, ebr af
öbrum sökum; en er Mabvíg gat eigi komib rábaneyti saman, þá
sendi konúngr bob eptir Monrab, er enn dvaldi í París. Monrab
kom þegar, og tókst honum ab fá menn í rábaneyti meb sér, en
þó eigi svo greiblega sem ætla mátti. Nú er þá Hall aptr orbinn
forsætisrábgjafi og rábgjafi hinna útlendu mála, Steinn Bille rábgjafi
skipalibsmála, Thestrup hermálarábgjafi, sem hann var ábr, Monrab
rábgjafi fræbslumála og innlendu málanna fyrst um sinn, Casse
heitir rábgjafi dómsmálanna, en Fenger rábgjafi fjármálanna, Volf-
hagen er rábgjafi Slésvi'kínga en Baaslöff Holseta. þab hefir eink-
um verib fundib ab rábgjafakjöri þessu, ab Bille abmírall skyldi
til kosinn, því þótt hann muni efalaust vera dugnabarmabr, þá
hefir hann þó þann blett á sér, ab hafa verib sóttr í ríkisdómi um
bera ósannsögli á Dana þíngi; þá þótti þab og eigi vel til fallib
ab nefna Volfhagen til, fyrir því ab Slésvíkíngar ætlubu þá ab stefna
honum um stjórn hans í málum þeirra; þá þótti og Casse vera
óreyndr, hann var ábr forseti í yfirdóminum í Kaupmannahöfn.
Nú er þíngi Dana lokib og hefir þab verib meb lengstu þíngum,
en árangrinu þó eigi verib ab því skapi. Nálega öll hin helztu
mál hafa verib felld ebr eigi náb ab lúkast á þínginu; járnbrautar-
málib féll og launamál íslenzku embættismannanna, svo og frum-
varp um laun danskra embættismanna, þeirra er eigi sitja í skrif-
stofum rábgjafanna í Kaupmannahöfn. Eigi er því ab leyna, ab
stjórnin varb undir í mörgum málum sínum og þab fremr nú en
jafnvel nokkru sinni ábr, enda voru Bændavinir hryggir og gramir
út af missi rábgjafa sinna og því stirblyndir vib hina nýju rábgjafa,
er „óvæntr atburbr hafbi lypt aptr upp í valdasessinn”. þab er ab
segja af Slésvíkingum, ab þeir gengu á þíng 1. febrúar. Nú var
tekib til óspiltra málanna, og einn af þíngmönnum, Rumohr ab nafni,
stakk uppá ab senda konúngi ávarp. Avarp þetta er heldr en eigi
harblegt bæbi ab orbalagi og efni. þíngib mótmælir því í ávarpi
þessu, ab tilskipun 2. okt. 1855 sé nú lög í Slésvík og ab nokkrar
þær greinir sé þar lög, er gjörbust nú á síbasta alríkisþíngi; þá sé