Skírnir - 01.01.1860, Blaðsíða 69

Þjóðverjaland.
FRÉTTIR.
71
verjar og Prússar höfbu gripife til vopna og stó&u vígbúnir til ab
fara í móti Frakka her. í öllu þessu koma fram kappsmunir
Austrríkis og Prússlands, bæði ríkin vilja rába mestu á þjó&verja-
landi, ef þau geta eigi ráfeife ein öllu, sem þau helzt vilja hvort
fyrir sig; þeim «r því um afe gjöra afe toga hvort nibr af ö&ru
skóinn, en afla sér sem mest vinfengis og valds á þjó&verjalandi.
í öllum deilum þessum kom nú hife sama í Ijós sem 1848. Nú voru
tveir flokkaf uppi sem þá, og tvær stefnur ólíkar. Austrríkisflokkr-
inn vill nú, afe Austrríki sé helzta ríkife og ab öll hin ríkin standi
undir ægishjálmi keisarans af Habsborgar-ættinni gömlu; flokks-
menn þessir benda til þess, hversu Austrríki sé voldugt, hversu
þab bobi mörgum Slöfum og ítölum þýzkt þjó&erni ebr þýzka trú,
og hversu mikib þjó&verjaland sé, er þab nái norban frá Eystra-
salti og Englandshafi og subr ab Feneyjarbotnum og ab Svarta-
hafi, ef þaí) næfei svo langt austr, sem vel mætti verba. þetta
hugmyndaland sitt kalla þeir „þjóbverjaland hife mikla”, og á stund-
um kalla þeir „föburland hife mikla” í sama e&r líkum skilníngi.
Flokksmenn Prússa segja aptr á móti, ab þab sé tómr hugarburbr,
ab þjóbverjaland muni nokkurn tíma ná austr ab Svartahafi, þab
sé eigi til þess ab hugsa og slíkt væri óráb; en hitt væri óskaráb,
ab þjóbverjar allir gengi í eitt riki, ebr hefbi þó eitt ríki fremst,
er væri fullkomlega þýzkt; þeir gylla fyrir sér og öbrum , hversu
voldugt, hversu frægt og hversu inndælt eitt ríki væri af öllum
þjóbverjum og af eintómum þjóbverjum. þeir benda mönnum í
norbr, þar sem hinir benda í subr, og segja: „þarna liggr nú
Holsetaland, rainþýzkt laud, og Slésvík, ^ekta þýzkr smyrill’; væri
nú eigi nærr, ab taka lönd þessi og frelsa þau frá yfirgangi Dana,
og væri þab eigi munr? I Holsetalandi og Slésvík eru hafnir
nægar, góbar hafnir og rúmlegar; þá væri hægrinn hjá ab koma
sér upp flota miklum, ef vér hefbim hafnirnar, og þá yrbi þjób-
verjaland svo voldugt á sjó, sem þab væri voldugt á landi”. Enn
eru nokkur ríki á þjóbverjalandi, og er Hannóver þeirra fremst,
er óttast veldi Prússa og vilja því fyrir hvern mun eigi, ab þab
verbi voldugra en þab nú er, og því róa þau ab því öllum árum,
ab bandaþíngib verbi sem voldugast. Menn sjá í ríkjum þessum,
ab Prússland er sundrlaust land og eigi nógu víblent, til þess ab