Skírnir - 01.01.1860, Blaðsíða 137

FRÉTTIK.
óiriðrinn.
íay
hæbunum var um 3 mílur vegar, enda var ógrynni Ii6s á bábar
síbur; Austrríkismenn höf&u um 170,000 manns, en bandaliíúb
var ab öllum líkindum eigi minna en 150,000. Um morguninn
voru menn árla á fótum, og fór nú hverr sem honum var skipab.
Viktor konúngr fór norbast me?> her Sardinínga, þá Baraguay
d’Hilliers meí) sína sveit, hann sótti fram aí> Sólferínó, þá Mac
Mahon, þá Níl og þá Kanróbert. Bardaginn hófst einni stundu
fyrir mibjan morgun, en meginorustan þó eigi fyrr en um tíundu
stundu. Nú laust á orustunni, er var einhver hin mesta og harí>-
asta, er nokkru sinni hefir stabií). Meginbardaginn var um hæbir
Sólferínó, þar var bæíli sókn og svo vörn hin har&fengilegasta;
Frakkar runnu upp brekkurnar, er bæbi voru háar og mjög brattar,
undir fallbissuskot og vopnaburb Austrríkismanna, en þeir snérust
fast i móti. Frakkar nábu nokkrum sinnum upp á hæöirnar, en
urÖu aö hörfa ofan aptr, sem Eiríkr jarl af Orminum, því Austr-
ríkismenn þyrptust ab þeim viÖ mikiö ofrefli; en þó lauk svo, aÖ
Frakkar fengu tekiÖ hæöirnar og stökkt Austrríkismönnum. Sardin-
íngar unnu þá sem í móti þeim voru. Napóleon reiö um fylkingar
sinna manna, skipaöi fyrir og var þar jafnan sem mannhættan var
mest, fengu og Frakkar gagn hvarvetna. þá er hæöir Sólferinó
voru teknar, létu Austrrikismenn undan síga austr yfir ána; gátu
þeir þá happ þaö meÖ óhappi, aö laust á þrumuveöri miklu meö
eldingum og hagli, er stóÖ nálega eina stund dags, komust þeir
viÖ þaÖ yfir ána. Nú haföi veriÖ barizt 15 stundir, frá fimtu stund
um morguninn til áttundu stundar um aptaninn. Bandamenn tóku
þar 30 fallbissur og um 7000 hernuminna manna. í orustu þessari
létu Frakkar 12,000 hermanna og 720 liösforíngja, er annaöhvort
féllu eÖr uröu sárir mjög. Eigi getr um manntjón Austrrikismanna,
en þaö hefir sjálfsagt veriö miklu meira; Sardiníngar létu og liö
mikiÖ. Nú höföu bandamenn unniÖ LangbarÖaland af Austrrikis-
mönnum, en nú var Feneyjaland eptir og kastala ferhyrníngr þeirra,
ef „Ítalía skyldi verÖa frjáls frá Mundíufjöllum til Hadríuhafs”.
Bandaliöiö hélt nú yfir Minsá suör á Feneyjaland, Sardiníngar settust
um Pesséra og Frakkar bjuggust til stórbardaga, eör til aö setjast
um Veróna, ef svo vildi verba. Nú kom Napóleon keisarafrændi
loksins til sögunnar tveim dögum eptir bardagann á Sólferínó,