Skírnir - 01.01.1860, Blaðsíða 129

Ófriðrinn.
FKÉTTIR.
131
þjóbin átti, hinir vitrustu og stiltustu. Menn vissu og til þess, aí)
Kavúr hafbi optlega heimsótt Napóleon og aí> til væri samningr
milli þeirra Napóleons og Viktors þess efnis, afe Napóleon hét honum
liBveizlu sinni, ef Austrríkismenn rébist á þá ab fyrra bragbi. Arib
1859 byrjabi nú meb ávarpi Napóleons til Hubnis, sendiherra
Austrríkis keisara í París; Sardinínga konúngr bergmálabi þau orb
Napóleons 10 dögum síbar, er hann helgabi þíngib , og mánubrinn
endabi á því, er Napóleon keisarafrændi gekk ab eiga Klóthildi
Viktors dóttur, Sardinínga konúngs. Stjórnvitríngunum leizt nú
heldr en eigi illa á blikuna, meb því ab allir voru ófúsir til bar-
daga, og sendiherrarnir fengu nú nóg ab gjöra ab spyrjast fyrir
hvab um væri ab vera, en urbu lítils ebr einskis vísari. Káli
(Cowley) jarl, sendiherra Breta í París, var sendr í febrúar snögga
ferb til Vínar, en hann varb litlu nærr um áform Austrríkis keisara
og fékk eigi heldr aptrab honum frá ásetníngi sínum. Napóleon
kvabst jafnan vera vinr ítala og sér þætti sárt til þess ab vita, ab
Langbarbaland lægi undir Austrríki, Jósep sagbi, ab sér og Napóleon
gæti aldrei komib saman um ítölsk málefni, einkum fyrir þá sök,
ab Napóleon héldi meb þjóberninu, en hann kvabst halda taum
konúnganna. Alexandr kvabst eigi geta nefnt Napóleon og Jósep í
einu orbi, fyrir því ab sér væri innilega vel til Napóleons en fremr
kalt til Jóseps. A þessu gekk frá því um nýár fram í Góe lok.
22. marz var auglýst í frakkneskum blöbum, ab Rússar hefbi
stúngib upp á fundi, er öll meginríkin skyldi sækja, til ab ræba ít-
alska málib, og ab Napóleon hefbi fallizt á uppástúngu þessa Litlu
síbar samþykktu því Bretar, Prússar og Austrríkismenn. Nú komu
Sardiníngar og kröfbust sætis og atkvæbis á fundi þessum, meb því
ab þeir væri annarr málsabili. Allir samsinntu því utan Austr-
ríkismenn, er gjörbu þann skildaga á, ab Sardiníngar legbi ábr af sér
vopnin. Slíkum skildaga voru allir mótfallnir. Stúngu þá Englar
upp á, ab allir skyldi leggja af sér vopnin ábr gengib væri til
sættastefnu, >og féllust Frakkar, Prússar, Bússar og Sardiníngar á
þessa uppástúngu; en Austrríkismenn biblundubu fyrst, þar til 19.
apríl, er þab fréttist, ab þeir hefbi skorab á Sardinínga, ab leggja
nibr vopnin og láta frá sér alla libsmenn og strokumenn, þa er til
þeirra hefbi sótt víbs vegar ab úr Ítalíu, skyldi Sardiníngar hafa
9"