Skírnir - 01.01.1860, Blaðsíða 27

Dantnurk.
FRETTIR.
29
a?) 4 af þessum 12 félögum haf&i í fyrra þræbi, sem voru alls
2346 hnattmílur á lengd. Öll þessi félög eigu aSsetr sitt í Lund-
únum og búa þar á einum stab, jiaöan senda Jiau fréttir um alla
NorBrálfunna og fá Jiaíían fregnir, og brábum munu þau geta sent
fréttir til allra heima og fengib þa&an tíbindi, sem Obinn sendi
forbum hrafna sína úr Illitskjálf til ab spyrja tíbinda. Frá Lund-
únum liggja þræbir í allar áttir út um landib, og fréttirnar fleygj-
ast eptir þeim fram og aptr allan daginn. Ef eitthvab merkilegt
ber til tíbinda, J)á er óbara farib meb þab í fregnjjrábabúb hina
næstu, og siban sent þaban hvert er mabr vill. Vér skulum taka
eitt dæmi af mörgum. þá er Jón Bright var síbast kosinn til þíng-
manns í Birmíngham, flutti hann iangt erindi og snjallt fyrir kjós-
endum sínum, sem títt er á Englandi; þar voru menn vib, er
skrifubu ræbuna eptir honum, hún var send jafnótt til fregnþrába-
búbarinnar í Birmíngham og þaban eptir Jjræbinum til Lundúna.
Bright flutti ræbu sína um kvöldib, en um nóttina var hún komin
til Lundúna, og sett og preutub um morguninn ábr komib var á
fætr, og þó var ræban eigi styttri eu svo, ab í henni voru 22,000
orba. Komi mabr til Lundúna og á hann kunníngja í einhverj-
um bæ norbr á Skotlaudi ebr yfir á Irlandi, þá getr hann sent
honum hrabfrétt og spurt: „hvernig líbr þér, lagsmabr”, og fengib
svar ábr hálf stuud er libin. Margir hafa gjört samníng vib þrába-
félögin um ab fá fregnir dag hvern ebr opt á degi, og er þab eigi
dýrt, því hver meballína kostar tæplega 2 skildínga. Fyrir því er
þab, ab hvar sem mabr kcmr í stóran bæ á Englandi, þá hittir
hann drengi, er hlaupa eptir strætunum meb iitla prentaba sebla til
sölu; á seblunum stendr hrabfrétt urn einhvern merkan vibburb, er
orbib hefir einhverstabar í Norbrálfunni, ef til vill sama dag ebr
daginn ábr, og um verblag á vörum á öllum abalkaupstefnum í
Norbráifunni. Nokkub svipab J>essu er í Vestrheimi. J>á er póst-
skipib kcmr þangab frá Englandi, taka menn vib fréttablöbunum, tína
saman úr þeim fréttir þær, er þeim þykja merkilegastar, og senda
siban syrpuna meb rafsegulþrábunum subr og upp í land til dagblab-
anna. Koma því fréttirnar í hundrab dagblaba á sömu stundu, þótt
blöbin sé, ef til vill, hundrab mílna hvort frá öbru. Kaupmenn
nota mest þræbina, ebr fá og senda flestar hrabfréttir, fyrir því