Skírnir - 01.01.1860, Blaðsíða 141

Friðrinn.
FBÉTTIR.
143
taka skyldi Viktor til konúngs yfir landií), og urbu miklu flestir
því samþykkir. Nú er ])íngmenn og landsmenn voru orSnir á eitt
sáttir, voru sendir menn á fund Viktors^konúngs og honum bo&ib
konúngsnafn; tók hann því vel ah vísu og þá tilboftib, en skaut því
þó undir úrskurb sáttafundar þess, er síbar skyldi háf)r um allt
þetta mál. Meban þessu fór fram í Ítalíu, átti Napóleon fund í
Bjariz (Biaritz) ; kom á fund þann Leópold Belga konúngr, Metternik
frá Vín og Ares frá Túrinni. Eigi vitu menn, hversu orf) og um-
ræbur féllu, eu hitt þóttust menn skynja, ab Napóleon vildi þá
búa til konúngsríki úr Toskana og Rómagna og láta sem einhverr
af sonum Leópolds skyldi taka þar konúngdóm, en Sardinínga kon-
úngr skyldi þá eiga Parma og Módena. En þetta varb eigi og
engin urbu málalok á fundi þessum; mun þab hafa mestu rábib
um, ab Englendíngar vildu eigi leyfa, ab nokkurr sendimabr kæmi
frá þeim á fundinn. Napóleon hafbi nú í mörg horn ab lita, meb
því ab hann hafbi undir gengizt svo margar sáttmálsgreinir og hafbi
svo mörg járn í eldinum. Hann hafbi heitib ab styrkja til þess,
ab Ítalía gengi í eitt bandafélag og páfi vera heibrsforseti; hann
hafbi undir gengizt ab styrkja til þess meb góbu, ab hertogarnir
næbi aptr völdum sinum, en nú voru hertogadæmin ab ganga í
lög vib Sardininga; hann hafbi og undir gengizt, ab bjóba ásamt
Jósepi til sáttafundar um öll málefni Itaiíu. Hann hafbi og sagt,
ab ítalia skyldi vera frjáls til Feneyjabotna, en þab var hún
eigi orbin; hann hafbi sagzt eigi skyldu leggja lönd undir sig, en
þó hafbi hann löngu ábr fengib í ieyni loforb Sardiuinga konúngs
fyrir Savojalandi og Nizu, ef hann hjálpabi þeim til ab reka Austr-
ríkismenn út úr ítalin; hann hafbi og sagt, ab hann færi eigi til
Ítalíu til ab kveikja óspektir ebr til ab rýra vald páfa. Meban
setib var á fribarstefnunni í Zúriki var Napóleon fremr hlibhollr
Austrríki; hann var því í móti, ab Evgeu frá Karignan, þrímenn-
íngr Viktors konúngs ab frændsemi, væri til alvalds tekinn í her-
togadæmunum, svo þab nábi eigi fram ab ganga, og hann var því
líka mótfallinn, er Búonkompagni, sá er ábr hafbi verib sendiherra
Viktors í Toskana, var tekinn þar til alræbismanns; hann hvatti og
mjög til sáttafundarins, er ítalir voru næsta mótfallnir, meb því ab
þeir vissu ab þeim yrbi eigi aubib ab koma þar fram málum sínum.