Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.01.1860, Blaðsíða 85

Skírnir - 01.01.1860, Blaðsíða 85
Frakkland. FKÉTTIR. 87 næbi ab njóta réttinda sinna, þá mundi hún og láta sér orö höf- undarins aí) kenníngu verha. Allir hinir áþjá&u mundu taka undir meb Napóleon og segja: uHvah dugar þér, a?) þú hefir bókstafinn vib ab stybjast, þar sem vér höfum í móti honum náttúrleg rétt- indi mannanna, almenníngs gagn og almenníngs þörf, rödd sam- vizkunnar og anda réttvísinnar ? Bókstafrinn einn stobar ekki, því bókstafrinn deybir, en andinn lífgar." En þótt nú kenníng þessi kunni ab þykja offrjálsleg sumum mönnum, þá var þó lík kenn- íng þessari, og þó enn frjálslegri og miklu yfirgripsmeiri, alkunn orbin á Englandi fyrir tveim öldum síban. Milton leiddi Ijós rök ab því, ab þjóbin hefbi yfirrábin yfir öllum landsmálum, lögum og landstjórn, en konúngarnir hefbi einúngis umbobsvald af hendi þjóbarinnar; nú meb því ab „rfkari er eign en umbob” og „eigi er lengr lán en léb er”, þá væri þjóbinni rétt ab taka af konúng- um sínum umbobib þá er þeir fara ranglega meb því, ebr brjóta þann eibstaf, ab halda þjóbinni vib lands lög og rétt og hafa hags- muni hennar fyrir augum sér í hvívetna. Milton sannabi fyrstr manna kenníngu þá meb Ijósum rökum, ab valdamennirnir væri til orbnir handa þjóbinni, en þjóbin eigi handa þeim. Kenníng sú er nú almenn orbin á Englandi, ab hver þjób eigi rétt á ab rába lög- um sínum og landstjórn, sem síbar mun verba nákvæmar um getib, svo ab þessi orb í riti La Guéronniérs eru því eigi annab en veikt bergmál af orbum Miltons, A. Sidneys, Lockes og fleiri annara stjórnfræbínga. Ábr en gengib var af þíngi höfbu Austrríkismenn rábizt á Sar- dinínga og Napóleon bobabi þeim nú her á hendr. Hann auglýsti nú jn'ngmönnum og öbrum þegnum sínum fyrirætlun sína um leib- angrinn. I auglýsíngunni segir: „Hvab kemr til þess ab Austrríki skyldi rábast svo hastarlega á Sardinínga, nú er allir hugbu á frib? Af því ab Austrríki hefir farib svo langt, ab þab verbr annabhvort ab rába yfir Ítalíu vestr ab Mundíafjöllum, ebr Ítalía hlýtr ab verba sjálfri sér rábandi austr ab Feneyjabotnum, fyrir því ab hverr sá blettr á Ítalíu, er frjáls er og óhábr Austrríki, er geigvænlegr óvinr Austrríkismanna.” — Lýsíng þessi er sönn og kemr heim vib þab, er svo opt hefir verib á drepib í riti þessu. Síban segir í auglýsíngunni: „Vér förum eigi til Italíu, til ab koma högum
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150

x

Skírnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.