Morgunblaðið - 23.05.1987, Qupperneq 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 23. MAÍ 1987
LANDAKOTSSKOLI90ARA
Landakotsskóli
LEIST EKKIA BLIK-
UNA ÞEGAR ÉG ÁTTI
Morgunblaðið/KGA
Séra George, skólastjóri Landakotsskóla
AÐ FARA TILISLANDS
- sagði séra George, skólastjóri Landakotsskóla
„Ég hafði vonast til að vera sendur til
Afríku og þegar það gekk ekki var Portúg-
al næst á óskalistanum. En þegar ég fékk
að vita að ég ætti að fara til íslands, þá
leist mér ekki á blikuna í fyrstu. Ég hafði
aðeins heyrt á landið minnst, vissi um Geysi
og Heklu, en þar með var þekking mín svo
til þrotin,“ sagði séra George, skólastjóri
Landakotsskóla I 25 ár. Hann er fæddur
og uppalinn í bænum Wylré í Hollandi,
smábæ við landamæri Belgíu og Þýska-
lands. Séra George er einnig yfirmaður
kaþólsku kirkjunnar á íslandi, svokallaður
administrator, þar sem enginn biskup situr
hér um þessar mundir.
Ég er regluprestur og reglan
ákveður hvert prestar hennar eru
sendir til að þjóna. Regluprestar
þurfa að undirbúa sig sérstaklega í
eitt ár áður en þeir hefja hið eigin-
lega prestsnám sem er sex ára nám
á háskólastigi. Það nám fór allt fram
í klaustri. Munurinn á því að vera
regluprestur og heimsprestur, eða
almennur prestur, felst einna helst í
því að í stað þess að heyra beint
undir biskup, þá heyrum við fyrst
undir regluna, þótt biskup sé einnig
okkar yfirmaður. Ég var vígður til
prests í mars 1956 og útnefndur til
Islands í ágúst sama ár.
- Hvemig lagðist það í þig þá
ungan manninn?
Það var erfíð tilhugsun í fyrstu,
ég vissi svo til ekkert um landið. En
ég sætti mig fljótt við það sérstak-
iega þegar ég hafði kynnt mér allt
sem ég gat um land og þjóð. Og það
var svo merkilegt að í næsta húsi
við mig heima í Hollandi áttu heima
foreldrar séra Hacking sem var
skólastjóri hér á undan mér. Þar
fékk ég mikla fræðslu um ísland og
mjög jákvæða í alla staði. Ég var
því mjög sáttur við að vera á leið til
Islands þegar þar að kom, en kveið
því mest að langur tími myndi líða
þar til ég gæti farið að starfa. Það
sögðu allir að tungumálið væri mjög
erfítt. í fyrstu fylgdist ég með því
sem fram fór í kringum mig og lærði
mest af því að hlusta á útvarp og
fólk tala saman, en ég sótti líka
námskeið í Háskóla íslands fyrir út-
lendinga. Mér er minnisstæð mikil
gleðistund í mars 1957, en þá skyldi
ég fyrst setningu á íslensku sem við
mig var sögð. En ég fór ekki að
kenna hér við skólann fyrr en eftir
tvö ár.
- Það eru ekki bara tímamót hjá
skólanum ykkar um þessar mundir,
heldur einnig hjá þér sem átt á þessu
ári 25 ára afmæli sem skólastjórí
Landakotsskóla.
Já, ég átti 25 ára skólastjóraaf-
mæli í febrúar síðastliðnum og þá
stóð til að vera með hátíðahöldin
vegna afmælis skólans, en þá var
ég kallaður til Rómar á fund páfa.
Biskupar mæta fyrir páfa á fímm
ára fresti og það má segja að ég sé
staðgengill biskups hér á landi og
því var það að ég fór nú. Það hittist
bara svo á að það var í febrúar á
sama tíma og hátíðahöldin voru fyrir-
huguð. En það er best að hlýta
handleiðslu guðs, vorið er betri tími
til hátíðahalda.
- Hverjar eru helstu breytingarn-
ar sem átt hafa sér stað á þessum
tuttugu og fímm árum sem þú hefur
verið skólastjóri?
Mesta breytingin hefur átt áer stað
í þjóðfélaginu og þær breytingar
hafa auðvitað haft áhrif bæði á böm-
in og skólastarfið. Efnishyggjan
hefur fengið miklu meiri ítök í
íslensku þjóðinni en áður var og þrátt
fyrir mjög góðan vilja, hafa foreldrar
miklu minni tíma en áður fyrir böm-
in sín. Hraðinn er orðinn svo mikill.
Bömin eru fijálsari og opnari nú til
dags, en maður finnur líka að þau
em upptekin af öðmm hlutum en
áður var. Af sjónvarpi og vídeói
(myndböndum) til dæmis. Ekki svo
að skilja að ég sé mótfallinn slíkum
nýjungum, alls ekki, mér fínnst allt
slíkt jákvætt ef það er notað á réttan
hátt, á uppbyggjandi hátt. En því
miður held ég að þetta sé okkur
ekki alltaf til blessunar.
- Hvað með skólastarfíð. Er
Landakotsskóli frábmgðinn öðmm
skólum hvað það snertir?
Námsefnið er það sama hér og I
öðmm skólum. Þótt skólinn sé kaþ-
ólskur er enginn áróður fyrir kaþ-
ólskri trú. Við reynum að ala bömin
upp á kristilegum gmndvelli, en það
er ekki sérstakt námsefni. Við höld-
um aga og góðum siðum, en það er
enginn heragi og við leggjum mikla
áherslu á að bömin skilji hvers vegna
þau verða hegða sér vel. Það er eng-
in regla sett reglunnar vegna og við
kennum bömunum að í þessum aga
felst tillitsemi og virðing við náung-
ann. Við sýnum bömunum þá virð-
ingu og skilning sem við ætlumst til
að þau sýni okkur og hvert öðm.
Skilningurinn er fyrir öllu.
Séra Gerorge sagði að fíöldi nem-
enda í skólanum væri svipaður því
sem var fyrir tuttugu og fímm ámm,
um 160 böm. í skólanum em 7 bekk-
ir, fyrir böm á aldrinum 6-12 ára.
Kennaramir em 9 talsins. Landa-
kotsskóli er ekki hverfísskóli og er
ekki rekinn fyrir opinbert fé, en hef-
ur síðan 1972 fengið styrk frá ríkinu.
„Skólinn er rekinn á skólagjöldum,
„KOSTURINN við þennan
skóla er að hér eru miklu færri
börn í hveijum bekk. Aðeins
22 börn, yn allt að 30 í öðrum
skólum. Á því er mikill munur.
Mér finnst fyrst núna að ég
geti komist yfir að kenna náms-
efnið. Það munar um hvern
nemanda þegar fjöldinn er
kominn yfir tuttugu," sagði ír-
ena Kojic, kennari í Landakots-
skóla. Hún og Steinunn
Jónsdóttir, kennari, gáfu sér
tíma til að spjalla örstutt við
blaðamann Morgunblaðsins. fr-
ena, sem er júgóslavnesk í aðra
ættina, hefur kennt í tvö ár við
skólann en var áður kennari í
Austurbæjarskóla. Steinunn er
að ljúka sínu fyrsta kennsluári.
írena: „Það má segja að Landa-
kotsskóli sé að ýmsu leyti frá-
bmgðinn öðmm skólum. Skólinn
er lítill og það er mikill kostur.
Það gerir að verkum að það er
því miður. Styrkurinn frá ríkinu dug-
ir rétt fyrir allra nauðsynlegasta
viðhaldi," sagði séra George. Hann
sagði að mikill minnihluti bamanna
væri kaþólskur og þau væm úr öllum
hverfum borgarinnar, jafnvel frá
Hafnarfirði, Alftanesi og Seltjamar-
nesi. „Foreldrar margra þeirra hafa
verið hér í skólanum hjá okkur og
kannski þess vegna senda bömin sín
til okkar, en skólinn er lítill og það
gerir að samband foreldra og kenn-
ara verður auðveldara. Það er
kosturinn við litla skóla,“ sagði séra
George.
Hátíðahöld um helgina
Afmæli Landakotsskóla verður
haldið hátíðlegt nú um helgina.
Kennarar, nemendur og foreldrar
hafa haft veg og vanda að öllum
undirbúningi og meðal annars sett
upp sýningu á gömlum og nýjum
munum tengdum skólastarfinu.
Hátíðahöldin hefjast á laugardag-
inn kl. 15 með bænastund í kirkj-
unni, en síðan verður gestum boðið
að skoða sýningu skólans. Meðal
boðsgesta verður forseti íslands, frú
Vigdís Finnbogadóttir.
„Forseti Islands er fyrrverandi
auðvelt að eiga við bömin og fylgj-
ast með hvejjum og einum. Það
er auðveldara að leysa ýmsa sam-
skiptaörðugleika sem upp koma.“
Steinunn: „Ég hef ekki mikinn
nemandi Landakotsskóla, eins og
Ijölmargir þjóðkunnir menn, og hún
hefur boðist til að lána skólanum
sínum gamla allt sitt skóladót frá
þeim tíma sem hún sat hér á skóla-
bekk og það sýnum við meðal
annars á sýningunni um helgina.
Fríí Vigdís verður meðal boðsgesta
á hátíðahöldunum á laugardaginn,
en þau hefjast kl. 15.00 með bæna-
stund í kirkjunni. Síðan verður
gestum boðið að skoða sýninguna
og þiggja hressingu í safnaðar-
heimilinu. Á sunnudaginn er svo
sýningin opin fyrir almenning frá
kl. 14-18 og þá er sérstaklega von-
ast til að gamlir nemendur og
kennarar heimsæki skólann," sagði
skólastjórinn, séra George. Hann
sagði að gamlir nemendur hefðu
margir haldið mikilli tryggð við
skólann og verið í hópi þeirrar sem
staðið hefðu að undirbúningi há-
tíðahaldanna. „Nefnd sem unnið
hefur gífurlega mikið og skemmti-
legt starf hefur komið saman einu
sinni í viku síðan í janúar og ég á
eftir að sakna þess starfs og er
afskaplega þakklátur fyrir allt það
samstarf," sagði séra George að
lokum.
samanburð því ég er svo nýút-
skrifuð úr Kennaraháskólanum,
en mér fínnst kennslan hér mjög
hefðbundin og lík því sem maður
upplifði sjálfur í bamaskóla. Samt
ANDINN HER AF
GAMLA SKÓLANUM
Morgunblaðið/KGA
írena Kojic og Steinunn Jónsdóttir leggja á ráðin með nemendum
sínum.