Morgunblaðið - 23.05.1987, Blaðsíða 66

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 23. MAÍ 1987
- — —
f\PÓ TEK
Attu ejtthvo^) við vinþorstö.?"
ást er...
... aÖ gefa honum
mesta hlutann af eftir-
lœtisréttinum ykkar
TM Raq. U5. Pat Off.—aH rlflhts reserved
•1983 Loe Angefm Timae Syndicate
5»
Þekkir þú nýja leikinn:
glasabarnaleikinn?
Með
morgnnkaffínu
Hann er syfjaður og geisp-
ar bara!
HÖGNI HREKKVÍSI
„ \>AV BR EIMS GOTT FypUR h<3 AE> KOAAA
þVl’ í LAG )>ETTA SIMNl!"
Nokkrar ábendingar til
öryggismálaumsýslustj óra
Heiðraði Velvakandi.
Nú hafa hinir vísu öryggismála-
umsýslustjórar komið fram í sjón-
varpi og látið ljós sitt skína og
mikið var brosið sætt, bara eins og
karamellubros af bestu gerð. Þeir
voru innilega ánægðir með að nú
skyldi sekta við broti á lögum um
bílbelti, að sönnu kemur það mál
ekki við mig, þar sem ég hef notað
Til Velvakanda.
Núna er spuming dagsins þriggja
eða fjögurra flokka ríkisstjórn, eða
enga nýja ríkisstjóm í bili og kosn-
ingar aftur fljótlega. Minnihluta-
stjórn er sjálfsagt fjarlægasti
kosturinn um sinn a.m.k.
Það er vitað af stjórnmálasög-
unni að þriggja flokka ríkisstjórnir
hafa gefíst illa á landi hér. Aftur á
móti hefur ijögurra flokka mynstrið
ekki verið reynt og er þess vegna
óskrifað blað. Það má nú sjálfsagt
deila um það utan enda hvor talan
er heppilegri, þrír eða fjórir. Benda
má á dæmin úr hinu daglega lífi
til umhugsunar fyrir þá sem fá það
erfíða hlutverk að mynda starfhæfa
ríkisstjóm þessa dagana.
Reynslan sýnir ótvírætt, að séu
þrír strákar teknir í sveit, em sterk-
bílbelti í mörg ár. Þá var ákvörðun
þeirra um ökuljós allan sólarhring-
inn, hlutur sem ég er ekki að fullu
sáttur við, í og með vegna þess að
maður mætir oftlega mönnum með
háu ljósin í glaða sólskini og þetta
hefur vissulega tmflandi áhrif. Þá
er ég líka hræddur um að menn
hætti að taka eftir ökuljósabílum
þegar fram í sækir. Eftirtekt ætti
að vera vel borgið á björtum degi
ar líkur á því að þriðji aðilinn í því
mynstri verði útundan og jafnvel
ólukkulegur. Hætt er við að rifrildi
og ósamkomulag setji svip sinn á
samstarfið. Tveir eða fjórir strákar
á sama bæ er aftur á móti samsetn-
mg sem bændur og húsfreyjur
þeirra vita að hefur gefist vel í
gegnum tíðina.
Albert kallinn Guðmundsson,
sem stundum minnir á laglega hag-
orðan framsóknarbónda í sveit,
hefur sagt álit sitt á viðfangsefninu
þrír eða fjórir í sjónvarpi. Það kem-
ur heim og saman við reynslu
sveitafólksins. Það skaðar ekki fyr-
ir Þorstein Pálsson og fleiri að hafa
þetta bak við eyrað um þessar
mundir.
Hallgrímur Sveinsson,
Hrafnseyri.
án ökuljósa, en nóg um það. Lög
eru lög, ekki satt, en sólin er samt
bjartari.
Eitt voru þeir líka sammála um,
þama í sjónvarpinu, að enginn ætti
að aka bifreið þegar hann væri
búinn að ná 75 ára aldri. Hvílíkir
vitringar! Menn eldast misjafnlega
hratt og sumir eru bara steindauðir
áður en þeir ná 75 ára aldri og
geta þarafleiðandi alls ekki ekið
neinu hérnamegin.
Jæja, nú átti ég að endurnýja
ökuskírteinið mitt þann 29.4. þ.m.
Nema hvað, ég fór til ágæts ráða-
manns innan lögreglunnar, fékk
lánaðan ungan og ágætan lögreglu-
þjón til að aka með mér og
„krítísera" aksturinn. Hann gaf mér
ágæta einkunn, þrátt fyrir 83 árin.
Að sönnu fæ ég skírteini aðeins til
tveggja ára og það er ágætis ráð-
stöfun.
Það sló mig sérstaklega í sjón-
varpinu, að það var bókstaflega
ekkert rætt um hin raunverulegu
vandamál í umferðinni. Það á eftir
að koma, ætli ekki það, þegar þeir
eru búnir að koma karamellunni í
lóg.
Vandamálin eru mörg og e.t.v.
ekki auðleyst, en þarf ekki að gera
sér þau ljós og taka á þeim. Auðvit-
að getur lögreglan ekki annað nema
örlitlu af þeim vegna annarra starfa
og mannfæðar. — En vitringar,
hefjið nú skipulegan áróður, af viti,
fyrir bættri umferðarmenningu.
Auðvitað þarf ég ekki að kenna
ykkur neitt í þeim efnum og þess
vegna verð ég, kæru vitringar, yðar
einlægur
Jón Eiríksson
Stj órnarmyndun:
Þriggja eða fjögurra
flokka ríkisstjórn
Yíkverji skrifar
að verður fróðlegt að sjá
hvernig nýju útvarpsstöðinni,
Stjörnunni, sem tekur til starfa í
byijun næsta mánaðar, kemur til
með að reiða af. Hún kann að verða
einhvers konar mælikvarði á það
hversu mikinn útvarpsrekstur þétt-
býlissvæðið hér á suðvesturhorni
landsins þolir.
Lítill vafi er á því að örlög Stjöm-
unar munu að miklu leyti ráðast
af dagskrárstefnu útvarpsstöðvar-
innar. Léttmetisstöðvamar tvær
sem fyrir em á markaðinum, Bylgj-
an og Rás tvö, em báðar komnar
í býsna fastan farveg og sannast
sagna orðnar æði keimlíkar. Stjórn-
endur nýju stöðvarinnar hljóta því
að verða að skapa henni einhveija
sérstöðu og bjóða upp á annars
konar efni heldur en Bylgjan og
Rásin. Popp allan sólarhringinn á
þremur útvarpsstöðvum er tæpast
það valfrelsi sem menn vom að
vonast eftir með auknu fijálsræði
í útvarpsrekstri.
Ekki þar fyrir — vafalítið verður
dægurtónlistin fyrirferðamikil hjá
nýju stöðinni en hún verður þá að
hljóta annars konar matreiðslu
heldur en hjá fyrirrennurunum. Auk
þess er til annars konar dægurtón-
list en sú sem mest er leikinn í
dagskrám eldri stöðvanna og því
spuming hvort ekki sé þar þörf sem
ástæða er til að sinna. Víða erlend-
is leggja útvarpsstöðvar einnig
mikla áherslu á rabb- og viðtals-
dagskrár með góðum árangri og
því ekki útilokað að einhvers konar
sambland af öllu þessu sem hér að
framan er talið, sé ekki leið Stjörn-
unar til að festa sig í sessi. Það
verður alltént nógu fróðlegt að
fylgjast með því hvaða stefnu dag-
skrá nýju stöðvarinnar tekur.
Svo lætur Víkveiji sig löngum
dreyma um útvarpsrás með klassís-
kri tónlist, þar sem verkin em ekki
leikin í heilu lagi í belg og biðu,
eins og hjá gömlu Gufunni heldur
valdir kaflar og með vandaðri kynn-
ingu inn á milli, líkt og stöku sinni
heyrist hjá Rás eitt - en því miður
alltof sjáldan.
xxx
Hér í Víkveija í vikunni kom
fram að ekki eru allir státtir
við orðalagið að stjórnmálamenn fái
„umboð" frá forseta íslands til að
reyna stjómarmyndun. í tilefni af
þessum skrifum hafði áhugamaður
um íslenskt mál samband við
Víkveija og tók undir þær athuga-
semdir sem komu fram í þessum
Víkveijapistli um að nota „umboð“
í þessu samhengi. Taldi viðmæl-
andinn eðlilegra að nota orðalagið
„ að fela frumkvæði" í þessu sam-
bandi. Forseti íslands hefði þannig
falið Þorsteini Pálssyni að hafa
frumkvæði að myndun nýrrar ríkis-
stjórnar í stað þess að fela honum
umboð til að mynda nýja ríkisstjórn.
Þessu er hér með komið á fram-
færi til umhugsunar og frekari
umræðu.
xxx
IMorgunblaðinu í vikunni er sagt
frá tryggri forystu Norðurlanda-
þjóðanna á sviði farstöðvakerfa en
það hefur varla farið fram hjá nein-
um hér á landi að farsími er nýjasta
tískubólan hér um slóðir. Breskt
markaðsrannsóknafyrirtæki hefur
eftir athugun á Norðurlandamark-
aði fundið út fjögur stig í útbreiðslu-
þróun þessarar tæknibyltingar. Á
fyrsta stigi eru það frammámenn í
viðskiptaheiminum sem taka þessa
tækni í þjónustu sína, á næsta stigi
þeir sem eru meiri hluta vinnutíma
síns á ferðinni, á þriðja stigi starf-
stéttir eins og sölumenn og fyöl-
miðlamenn, sem þurfa að vera
mikið á ferðinni og á síðasta stigi
ná farsímarnir til alls almennings.
Útbreiðsla farsímanna hér á landi
bendir hins vegar til þess að við
Islendingar höfum tekið fyrstu þijú
stigin á einum bretti — og það verð-
ur varla langt í að •farsíminn verði
hér almenningseign. Sú saga er
sögð innan Pósts og síma að þar
hafi menn verið að leika sér að því
þegar farsímakerfið var komið
skammt á veg að reyna að spá fyr-
ir um hver farsímafjöldinn yrði
orðinn eftir fyrsta árið. Sagt er að
Ólafur Tómasson, póst- og síma-
málastjóri, hafi þótt æði bjartsýnn
þpgar hann gat sér til að farsímarn-
ir yrðu orðnir liðlega 900 en þó var
einn sem sló honum við og spáði
því að farsímarnir yrðu orðnir tæp-
lega 1200. Þetta þótt starfsmönn-
um Pþsts og síma mikil bjartsýn-
isspá. Útkoman varð hins vegar sú
að farsímamir voru orðnir liðlega
1900 eða um 50% fleiri en bjartsýn-
asta spáin gerði ráð fyrir.
Það er því ekki að spyija að okk-
ur Islendingum þegar nýjungarnar
eru annars vegar.