Morgunblaðið - 23.05.1987, Blaðsíða 52

§2
MÖRGÚNBLAÐIÐ, LÁÚGARDAGÚR 23! MAÍ 1987
Hróarskelduhátíðin
Hin árlega Hróarskelduhátíð stendur fyrir dyr-
um nú sem endranær og sem fyrr er þar að finna
margt góðra tónlistarmanna, þó ekki hafi hátí-
ðarskipuleggjendum tekist að ná sér í íslenska
hljómsveit í þetta sinn.
Hátíðin stendur helgina 3.-5. júlí, væntanlega í sól
og hita. Að vanda reyna menn að skreyta sig með
sem flestum stórstjömum og tekst býsna vel upp.
Fremst í flokki fara The Pretenders sem Chrissie
Hynde leiðir. Aðrir stórir eru Iggy Pop og Van Morri-
son. Minni spámenn, en ekki lakari, eru The Wood-
entops og góðkunningjar íslendinga Echo and the
Bunnymen að viðbættri þungarokksveitinni The Cult.
Bandaríkjamenn eiga einnig sína menn, frá þeim koma
The Replacements, Tex-Mex hljómsveitin Los Lobos
og blúsarinn Robert Cray með hljómsveit sinni. Ástral-
ir eiga einnig sína sveitir á hátíðinni, sunnanað koma
The Triffids, Stelarc, The Go-Betweens og The Hoo-
DooGurus. Skandinavar eiga á hátíðinni Gnags hina
dönsku, Anne Linnet og Marquis de Sade, Henning
Stærk, Thomas Helmig bræðuma, Lars Hug, Little
Eden frá Noregi, Wilmer-X frá Svíþjóð, Mats Ronand-
er, einnig frá Svíþjóð, og stórsveitina Europe sem
verða þar að hita upp fyrir íslandsför. Ótaldar eru
þá alskyns aðrar uppákomur leiklistarkyns sem eiga
eftir að setja svip sinn á hátíðina.
Það virðist því augljóst að Hróarskelduhátíðin er
nú sem fyrr mesta tónlistarhátfð Norðurlanda og ekki
úr vegi að bregða sér yfír pollinn.
Aðalstjarna Hróarskelduhátíðarinnar verður
Chrissie Hynde með hljómsveit sinni The Pre-
tenders.
Gnags — hörkurokkarar úr Danaveldi — munu láta gamminn geisa í Hróarskeldu.
Gary Moore í
★ ★ ★ ★
Ekki er
Gary
glaðlegur
Góð vinkona undirritaðs hefur aldr-
ei þolað Gary Moore og ég held að
ástæðan sé nú aðallega sú hversu
Ijótur hann er. Því verður ekki neit-
að — Gary Moore er einn ljótasti
maður rokksins að Alex Harvey
gengnum. Hins vegar roá á það
benda að Gary Moore er éinn af
. lipmstu gítarleikumm Bretlands-
eyja og hinn ágætasti lagasmiður
að auki.
Á plötunni „Wild Frontiers" tekst
kauða að blanda saman frísklegu
rokksándi og ómstríðri hljóman
skoskrar hálandatónlistar. Að mínu
mati er hér um bestu plötu Moores
til þessa, en hana skortir þó herslu-
muninn til þess að vera klassísk.
Gítarleikurinn er óaðfinnanlegur,
alls staðar má heyra ný brögð og
brellur og það er engu líkara en
að Gary sé að leika sér við gítarinn.
Hvað lagasmíðamar varðar er
undarlegt mál á ferðinni. Lögin em
flest melódísk og ég leyfi mér að
segja blíð. Til þess að auka á róman-
tíkina neytir hann hálandahljóð-
anna sem áður er getið. Á móti
kemur svo hinn rífandi gítarleikur
Moores. Utkoman er svar þunga-
rokkara við Big Country og U 2.
Fjórar stjörnur.
Ozzyí
toppformi
★ ★ ★ ★
Ozzy Osboume þykir einn algeggj-
aðasti foringi rokksins og ekki að
ástæðulausu. Það má rekja allt til
þess er hann var á fleygiferð með
Black Sabbath og síðan þá hefur
hann ekki gert neitt, sem gæti feng-
ið fólk til þess að róast. Vissulega
er hægt að deila um ágæti Ozzys
sem tónlistarmanns, en ekki verður
af honum tekið að hann er meðal
mögnuðustu sviðsmanna rokksins.
Eftir að kappinn hætti í Black
Sabbath hefur hann verið með alls
konar menn á bak við sig; nú síðast
með gitarhetjuna Jake E. Lee, sem
hætti fyrir skömmu — nennti þessu
ekki lengur. Fyrir nokkmm ámm
var hann hins vegar með gítarleik-
ara að nafni Randy Rhoads og þótti
sá einn alefnilegasti rokkgítarleik-
ari seinni ára. Sá ferill varð þó
endaslepptur eftir að Randy lést
skyndilega. Nú — eftir fimm ára
bið er loks gefín út „live“-plata með
Ozzy og Randy. Þessi plata er í
einu orði sagt stórkostleg, ef maður
hefur gaman af rokki í þyngri kant-
inum. Hætt er við því að aðrir hefðu
takmarkaðri ánægju.
Greinilegt er að Randy var gítar-
leikari í fyrsta flokki, og hefði hann
lifað væri hann eflaust orðinn einn
af tíu bestu gítarleikumm heims.
Undirrituðum finnst hann reyndar
fullskreytinn, en í þessari tegund
tónlistar er það yfirleitt bara betra.
„Gítarleikurinn er þróttmikill og
frumlegur og Randy fellur sjaldan
eða aldrei í gryfju gamalla frasa.
Fyrir aðdáendur Ozzys er alger
nauðsyn að eignast þessa plötu, því
að hér er hann eins og hann verður
bestur. Eldri „live“-platan, „Speak
of The Devil“, sem tejcin var upp á
Ritz í New York-borg, var hreint
drasl í samanburði við þessa.
Þeir sem leika með Ozzy og
Randy þarna em þeir Rudy Sarzo
og Tommy Aldridge, sem höfðu
verið með Randy í Quiet Riot. Þeir
em nú komnir í WhiteSnake. Á plöt-
unní er safn gamalla og góðra
Ozzy-laga auk annarra, sem ekki
hafa heyrst áður. í stuttu máli sagt
er þetta besta plata Ozzys til þessa.
A.M.
Plötudómar
Góður
grautur
★ ★ ★ ★ ★
Camper van Beethoven er
ein af þessum hljómsveitum
sem ómögulegt er að staðsetja
eða flokka.
Tónlistin sem sveitin spilar
er nefnilega úr öllum áttu og
af öllum ótrúlegustu gerðum.
Tólftomman Take the Skinheads
Bowling er einmitt gott dæmi
um það. Á annarri hliðinni er
eitt besta popplag sem heyrst
hefur síðastliðin þijátíu ár eða
svo en á hinni hliðinni bregður
fyrir stórskemmtilegum tónlist-
argraut sem í em brot af
bandarískri sveitatónlist, rússn-
eskri þjóðlagatónlist og ég veit
ekki hveiju öðm. Ógleymanleg
tóftomma.
Vaggan
★ ★ ★
Breska hljómsveitin East-
erhouse var talin ein efnileg-
asta hljómsveit Bretlandseyja
efir fyrstu plötuna sem hét
einfaldlega Easterhouse.
Fyrir skömmu leystist hljóm-
sveitin síðan upp. Sumir sögðu
það vera vegna pólitísks ágrein-
ings en aðrir vegna persónu-
legra deilna. Ivor Perry, annar
bræðranna sem sömdu allt í
Easterhouse, gekk úr sveitinni
HIGH
The
Cradle
og stofnaði þegar aðra hljóm-
sveit með Gary Rostock, fyrmm
trommara Easterhouse, sem
byggja á á sama pólitíska gmnni
og Easterhouse. Hljómsveitina
nefndu þeir The Cradle.
Ivor er mikill kommúnisti, þó
ekki sé hann að sama skapi
skynsamur. Textarnir kafna ein-
att í klisjum og tilgerðarlegum
slagorðum en tónlistin er bítandi
og góð.
Árni Matt
Donington á hreinu
Nú er loks ljóst hvetjir munu leika á tónleikahátíðinni Monsters of Rock
í Donington, helgina 22. ágúst. Aðalnúmerið verður Bon Jovi svo sem
áður hafði fram komið, en auk þeirra verðá á svæðinu brotajárnssveit-
in Metallica. Þá munu Cinderella, Anthrax og WASP ennfremur bræða
eym og nísta hjörtu viðstaddra. Hins vegar munu hinir sísvikulu liðs-
menn Judas Priest ekki koma fram.
Enn hefur ekki frést af hópferð íslendinga suður á England, en frá
slíku verður skýrt um leið og til fregnast.
A.M.