Morgunblaðið - 09.06.2000, Síða 34

34 " FÖSTUDÁGUR 9. JÚNÍ 2000 MORGUNBLAÐIÐ
LISTIR
Morgunblaðið/Kristinn
Söng-vurunum Kristjáni Jóhannssyni, Sigrúnu Hjálmtýsdúttur, Kristni Sigmundssyni og Rannveigu Fríðu Bragadóttur og hljómsveitarstjóranum Giorgio Croci var ákaft fagnað að tónleikun-
um loknum. Gestir f Laugardalshöll risu úr sætum og hylltu listafólkið með lófaklappi, stappi og húrrahrópum.
„ssæaaS j
’ /w e
Stórsöngvaraveisla
TONLIST
L a n g a r d a 1 s h ii 11
HÁTÍÐ ARTÓNLEIKAR
Flyljendur voru; Sigrún Hjálmtýs-
dóttir, Rannveig Fríða Bragadóttir,
Krislján Jóhannsson, Kristinn Sig'-
mundsson og Sinfóníuhljómsveit Is-
lands, undir stjórn Giorgio Croci.
Fimmtudagurinn 8. júní, 2000.
LISTAHÁTÍÐ 2000 lauk með há-
tíðartónleikum í Laugardalshöllinni í
gærkveldi. A sviði tónlistar hefur
þessi hátíð verið nokkuð óvenjuleg og
má segja, að aðeins þrennir tónleikar
af stærri gerð klassískra Uðburða
hafí verið haldnir á þessari 20 daga
lístahátíð, nefnilega píanótónleikar
Olli Mustonen, fiðlutónleikar Judith
Ingólfsson og stórsöngvaraveislan í
gærkveldi. íslensk tónlist var eigin-
lega tvískipt, þ.e. þrennir tónleikar
Tónskáldafélagsins, sem voru hluti af
listahátíð, þ.e. opnunartónleikarnir,
söngtónleikar undir nafninu
Draumalandið með ungum einsöngv-
urum og tónleikar Kammersveitar-
innar, en síðastnefndu tónleikamir
voru í raun þeir einu af þessum þrem-
ur, sem voru á „standard" listahátíð-
ar. Samhliða þessu stóð Tónskálda-
félagið að tónleikum með Caput-
hópnum og Hamrahlíðarkórnum og
eftir að listahátíð lýkur eru ráðgerðir
femir tónleikar með íslenskri tónlist.
Nemendatónleikar Tónlistarskólans í
Reykjavík vora einhverjir eftirtekt-
arverðustu tónleikarnir á þessari
listahátíð, þó slíkir tónleikar verði að
teljast sérkennileg ráðstöfun, sem
auðvitað er hægt að „mótivera“ með
ýmsum hætti af stjómendum hátíð-
arinnar. Femir tónleikar með dæg-
ur- og alþýðutónlist vora haldnir,
sem einnig skapa þessari hátíð
nokkra sérstöðu.
Lokatónleikamir hófust með Svall-
atriðinu úr Samson og Delila eftir
Saint-Saéns, sem er undarleg sam-
suða stefja frá Austurlöndum nær og
fransk-rómantískra tónhendinga, er
hljómsveitin lék á köflum ágætlega
undir stjóm Giorgio Croci. Fyrsta
söngatriðið var dúettinn frægi Sous
le dome épais úr Lakmé eftir Delibes,
er Sigrún Hjálmtýsdóttir og Rann-
veig Fríða Bragadóttir sungu mjög
fallega, en undarlegt myndflökt á
stórskerminum truflaði áheyrendur.
Come un bel úr Andrea Chénier eftir
Giordano var mjög vel sungið af
Kristjáni Jóhannssyni en þar eftir lék
hljómsveitin Rakosí-marsinn úr út-
skúfun Fásts eftir Berlioz og var leik-
urinn nokkuð hrár í samhljómi, sem
trúlega má skrifa á hljómgun hallar-
innar. Rómansan, D’amour l’ardente
flamme, úr sama verki eftir Berlioz,
var sungin af Rannveigu Fríðu af
miklum glæsibrag og Sigrún bætti
svo við gimsteinaaríunni úr Fást eftir
Gounod og flutti sína aríu einnig af
glæsibrag. Kristinn Sigmundsson hóf
sinn söng með aríu Gremins úr
Jevgeni Onegin eftir Tsjaikovskí.
Þessa fallegu aríu aðdáunarinnar
söng Kristinn mjög fallega. Fyrir hlé
var ástardúettinn, Viene la sera, úr
Madame Butterfly efth- Puccini, sem
Sigrún flutti af innileik miklum en
Kristján lét sér allt í léttu rúmi liggja,
því stúlkan átti aðeins að vera honum
stundargaman. Þessi sérkennilega
ástararía var mjög vel flutt og Sigrún
fór á kostum í túlkun heitra tilfinn-
inga japönsku geisunnar Cio-cio-san.
Eftir hlé hóf hljómsveitin leik sinn
með forleiknum að Les vepres sicil-
iennes eftir Verdi og var þessi sér-
lega sundurlausi forleikur ekki vel
fluttur. Það brá til betri tíðar er
Krístján og Kristinn sungu dúett
Don Carlosar og Rodrigo úr Don
Carlos eftir Verdi, þar sem þeir heita
hvor öðram ævarandi vináttu. Þetta
er hrífandi dúett er var sunginn af
sterkri innlifun. Næstu tvö atriðin
vora úr Don Carlos, fyrst arían O don
fatale sem Rannveig Fríða söng af
glæsibrag og náði að túlka vonbrigði
og eftirsjá illra gerða og heitstreng-
ingu um að bæta fyrir misgerðir sín-
ar.
Sorgararía Filipusar er átakanlegt
söngverk og hefst á þunglyndislegri
sellósóló, er Bryndís Halla Gylfadótt-
ir flutti frábærlega vel. í þessu fal-
lega söngverki getur að heyra yndis-
lega samfléttun tveggja stefja er
leika stórt hlutverk í dapurlegum
söng Filipusar er var meistaralega
túlkaður af Kristni. Sturlun Luciu í
samnefndri óperu eftir Verdi vai’
stórbrotin í túlkun Sigrúnar er end-
aði á ótrúlega glæsilegum „Color-
tura“ söng. Lokasmellurinn var
Nessun dorma úr Turandot eftir
Puccini, sem Kristján söng með mikl-
um glæsibrag.
Þar með lauk þessum glæsilegu
tónleikum, sem vora sannfærandi
niðurlag listahátíðar 2000. Að horfa
yfir þennan stóra hóp áheyrenda vek-
ur það í raun undrun að ekki skuli
hafa verið betur búið að okkar frá-
bæra tónlistarmönnum er eiga ekki í
annað hús að venda en íþróttasal,
ágætan til síns brúks en fráleitt nógu
góðan til að þjóna sem tónlistarhús.
Jón Ásgeirsson
Gjöf til Islendinga
Þakklætis-
vottur frá
Slóveníu
Morgunblaðið/Kristinn
Björn Bjarnason menntamálaráðherra veitti viðtöku verkum Leopold
Oblak. Listamaðurinn er fyrir miðju en á myndinri er einnig Boris Filli,
formaður Rotary-klúbbsins í Portoroz.
SLÓVENSKI listamaðurinn
Leopold Oblack gaf íslendingum í
gær safn listaverka sem þakklætis-
vott fyrir stuðninginn við stofnun
slóvenska lýðveldisins árið 1991.
Um er að ræða fimmtán grafík-
myndir og veitti Björn Bjarnason
menntamálaráðherra þeim formlega
viðtöku í Listasafni íslands í gær.
Listamaðurinn og Rotary-
klúbbur hans í Portoroz í Slóveníu
höfðu frumkvæði að því að færa Is-
lendingum gjöfina og sagði Oblack
að með þessu væri gamall draumur
að rætast. „Þegar Islendingar við-
urkenndu Slóveníu sem sjálfstætt
og fullvalda ríki varð ég þeim mjög
þakklátur og hét sjálfum mér að
færa þeim gjöf,“ sagði listamaðurinn
við afiiendinguna.
Islendingar gáfu fordæmi
ísland var fyrsta vestræna ríkið
sem viðurkenndi sjálfstæði í Slóven-
íu og Króatíu árið 1991 og sagði Bor-
is Filli formaður Rotary-klúbbsins í
ávarpi sínu að íslendingar hafi gefið
öðrum Evrópuþjóðum fordæmi í
þeim efnum.
Gjöfinni var komið á framfæri fyr-
ir millgöngu menningarmálaráð-
herra Slóveníu, Rotary-klúbbs
Reykjavíkur og sendiherra Slóveníu
á Islandi Andrej Logar, en hann af-
henti gjöfina formlega. Andrej lagði
áherslu á að gjöfin væri frá lista-
manninum sjálfum en um leið tákn
um þakklæti allrar slóvensku þjóð-
arinnar.
Björn Bjamason menntamálráð-
herra kvað gjöfina merki um farsæl
samskipti milli Islands og Slóveníu
og minntist á að Davíð Oddsson for-
sætisráðherra hefði í ferð sinni til
Slóveníu fyrir skömmu hitt lista-
manninn og fengið að sjá verkin sem
hann hugðist gefa. Björn sagðist
vona að ríkin myndu áfram eiga góð
samskipti og að lýðræði yrði sem
lengst við lýði á báðum stöðum.
Myndimar fímmtán sem gefnar
vora sýna m.a. mannlíf og landslag í
Karst í Slóveníu og gerði Leopold
Oblak þær á síðustu 15 áram. Oblak
er vel þekktur listamaður í Slóveníu
og Þýskalandi. Hann hefur sýnt
verk sín víða um Evrópu og mörg
þeirra eru í eign opinberra safna og
einkasafna þar og i Bandaríkjunum.
Auk þess hefur hann hlotið fjölda al-
þjóðlegra viðurkenninga fyrir list
sína.
Verkin verða til sýnis í Listasafni
íslands fram til 18. júní.