Morgunblaðið - 09.06.2000, Side 52

£2 FÖSTUDAGUR 9. JÚNÍ 2000
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+ Árni Einarsson
fæddist í Reykja-
vík 28. desember
1944. Hann varð
bráðkvaddur á heim-
ili sínu, Þingholts-
stræti 12 íReykjavík,
2. júní síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Inga Guðrún Árna-
dóttir, fædd í Holts-
múla í Landsveit 3.
september 1923, d.
12. mars 1999, og
Einar Sigursteinn
Bergþórsson, f. 4.3
1920, d. 2.11. 1988,
skipa- og húsasmiður í Reykjavík.
Foreldrar Ingu voru hjónin Ingi-
ríður Oddsdóttir, f. 13.5. 1887, d.
24.2.1937, og Árni Jónsson, bóndi í
Holtsmúla í Landsveit, f. 17.6.
1896, d. 1995. Þau eignuðust átta
börn. Foreldrar Einars voru Ólafía
Guðrún Einarsdóttir, f. 5.12. 1887,
d. 17.9. 1947, og Bergþór Vigfús-
son, húsasmiður, f. 28.2. 1883, d.
17.5. 1985. Inga og Einar bjuggu
aila sína búskapartíð í Þingholts-
stræti 12 í Reykjavík. Þau eignuð-
ust fimm drengi og var Ámi þeirra
elstur. Bræður Árna eru: 1) Berg-
þór, húsasmiður og þjónustufull-
í uppvexti mínum man ég eftir
föður mínum sem rólyndum og
skapgóðum manni sem gaf okkur
góðan tíma í uppeldinu til að kenna
okkur flest sem við vita vildum. Við
vorum kannski ekki veraldlega íák
en við vorum mjög andlega rík að
eiga slíkan föður. Hann var góður
leiðbeinandi og næmur kennari sem
■kenndi manni að skilja sjálfan sig og
umhverfið. Hann var fróðleiksfús og
var alltaf til í að læra nýja hluti til að
breikka skilning sinn og þroska.
Hann hafði einstakan hæfileika til
að skilja aðalatriðin frá aukaatriðum
og gat oft sagt mjög flókna hluti á
einfaldan hátt, sem gerði hann ef-
laust góðan kennara. Hann sagði að
besta leiðin til að læra væri að kenna
öðrum það sem þú værir að læra, því
að maður skilur ekki það sem maður
hefur lært fyrr en maður getur sagt
öðrum frá því. Og ég fékk oft marga
fyrirlestra um það sem hann var að
læra. Ég leit mikið upp til föður
míns á yngri árum fyrir allt það sem
hann vissi . Eitt sinn stóð ég þó í
honum þegar hann var búinn að
gorta sig af því að hann vissi allt því
hann væri í háskóla. Þá var ég að
leita að hamri sem ég þurfti nauð-
synlega að nota og spurði hann þá
að því hvort að hann vissi ekki hvar
hamarinn væri en hann gat ekki
svarað því. Þá komst ég að því að
hann vissi nú kannski ekki alveg allt.
Faðir minn var mjög nýjungagjarn
og framarlega í því að leita sér nýrr-
öa^ðskom
. v/ T-ossvogskiAjwgatA .
\ Stmi: 554 0500 >/
trúi, f. 27.3. 1946,
kvæntur Margréti
Guðmundsdóttur,
sjúkraliða, f. 13.9.
1944. Þau eiga þijú
börn. Bergþór á eina
dóttur af fyrra hjóna-
bandi. Bergþór og
Margrét eiga _ eitt
bamabarn. 2) Ólafur
Hafsteinn Einarsson,
húsasmíðameistari, f.
10.11. 1948, kvæntur
Sólrúnu Maggýju
Jónsdóttur, húsmóð-
ur, f. 12.6. 1952. Þau
eiga þijú börn. 3) Sig-
ursteinn Sævar, kerfisfræðingur,
f. 20.6.1953, kvæntur Önnu Björgu
Thorsteinson, leikskólakennara, f.
11.3.1954. Þau eiga fjögur böm og
þijú bamabörn. 4) Þórir Már, raf-
magnsverkfræðingur, f. 10.2.
1964. Kona hans er Sigríður Rögn-
valdsdóttir, bókmenntafræðingur,
f. 4.5.1964. Þau eigatvo drengi.
Árni var kvæntur Auði Elimars-
dóttur, húsmóður, f. 28.6. 1947.
Þeirra böm eru: 1) Bjarki, húsa-
smiður, f. 25.10.1966, kona hans er
Berglind Ósk Sigurðardóttir, f.
3.11. 1962, snyrtifræðingur, sonur
hennar og fóstursonur Bjarka er
ar þekkingar og hafði mikið dálæti á
alls konar græjum og tækjum. Ég
og Erlingur stjúpsonur minn kölluð-
um hann stundum tækniafa. Var
hann mjög forvitinn um tölvur nokk-
uð áður en tölvur voru komnar inn á
heimili. Vorum við að læra á tölvu án
þess þó að hafa tölvu og við lásum
um skipanir og hvað þær gerðu í
tölvunni en sáum bara í bókum hvað
þær gerðu. Þannig lærðum við eitt
forritunarmál án þess að koma ná-
lægt tölvu. Það var ekki fyrr en að
það kom tölva í skólann hans að við
gátum prófað okkar þekkingu í
stórri tölvu sem tók langan tíma og
margar aðgerðir að bara kveikja á.
Og lengi vel skoðuðum við bara tölv-
ur í blöðum sem þá var ekki á færi
einstaklinga að kaupa og man ég eft-
ir fyrstu tölvunni sem við pöntuðum
upp úr tölvublaði og fluttum inn
sjálfir, sem var Sinclair SF tölva, ein
af fyrstu heimilistölvum sem ég man
eftir. Faðir minn var fjölhæfur mað-
ur bæði á handverk og hugsmíð.
Sem dæmi um það vildi hann gera
allt sjálfur frá því að laga bílinn sinn
og byggja húsið sitt. Hann var í
senn smiður, múrari, bifvélavirki og
rafvirki og notaði tækifærið og las
sér alltaf til um það sem hann var að
gera til þess að fræðast meira og
átti margar bækur um hvemig átti
að gera hlutina. Hann var þannig
gerður að vilja prófa sem flest, svo
sem ljósmyndun, tölvuvinnslu,
vídeómyndatöku og margt fleira en
það er nú önnur og lengri saga.
Hann var mikil náttúruunnandi,
gerðist bóndi á Hnúki í Dalasýslu í
stuttan tíma, stundaði ferðalög og
veiðar og fór í langar fjallaferðir
einsamall eins og Fjalla-Eyvindur
forðum daga. Einu sumri man ég
eftir, þar sem hann hafði verið á
ferðalagi í heilan mánuð og sofið í
tjaldi, að hann talaði um hvað það
Erlingur Þorsteinsson, f. 6.5.1986.
Hákon, verslunarmaður, f. 26.5.
1968. Börn Hákonar og Maríu
Dungal, rekstrarfræðings, f. 23.8.
1972, eru fsak Öm, f. 26.6.1994, og
Gabríela Auður, f. 22.4. 1998.
Freyja, hótelstarfsmaður, f. 13.9.
1969. Bam Freyju og Sigurðar Úlf-
ars Sigurðssonar, pípulagninga-
manns, f. 22.2.1962, er Henný Ulf-
arsdóttir, f. 18.8. 1988. Árni og
Auður skildu.
Ámi fór ungur í sveit eins og þá
tíðkaðist. Tvö sumur var hann hjá
afa sínum og nafna í Iloltsmúla í
Landsveit. Árni vann með námi
bæði til sjós og lands. Hann gekk í
bamaskóla í Miðbæjarskólanum.
Næst lá leiðin í Gagnfræðaskólann
í Vonarstræti, þar sem hann lauk
Iandsprófi. Ámi stundaði nám við
Menntaskólann í Reykjavík. Ámi
lauk kennaraprófi frá Kennara-
skóla íslands árið 1971 og tók stúd-
entspróf þar sama haust. Leiðin Iá
næst í Háskóla íslands þar sem Ár-
ni lauk BA-prófi í sálarfræði. Ámi
kenndi um 20 ára skeið við Fjöl-
brautaskólann I Breiðholti, þar
sem hann kenndi sálarfræði auk
þess sem hann sinnti tölvukennslu.
Árni fékk ársleyfi frá kennslu og
stundaði mastemám í sálarfræði
við Stirlingháskóla f Skotlandi árið
1996.
Útför Árna Einarssonar fer
fram frá Fríkirkjunni í Reykjavík í
dag og hefst athöfnin klukkan
13.30.
væri heitt að sofa innandyra eftir
þessa ferð. Man ég eftir einum veiði-
túr á Snæfellsnesi sem við fórum
saman í. Hann átti að vera stuttur
en endaði með því að við fórum
gangandi í kringum vatnið sem tók
alla nóttina en veiddum þó bara einn
fisk. Svo mikið var veiðieðlið að
menn gleymdu sér alveg og unnu
sér ekki matar né svefns, en það er
nú önnur og lengri veiðisaga.
Segja má að faðir minn hafi gert
mikið um ævi sína en það var ennþá
meira sem hann vildi gera og er það
kannski það sem hann hefur kennt
manni - að gera það sem maður vill
og láta drauma sína rætast. Því
draumarnir eru krafturinn í lífi okk-
ar sem svo mikilvægt er að virkja.
Faðir minn var menntaður í félags-
fræði frá Háskóla íslands og síðar
sálfræði í Sterling í Skotlandi, þar
sem ég heimsótti hann, og áttum við
góðar stundir saman. Hann hafði
lesið sér til um sögu Skota sem
hann gat frætt mig um, en það var
sama hvert við fórum, hann hafði
lesið sér til um flesta staði sem við
fórum saman á. Hann hafði mikinn
áhuga á skólamálum og hafði marg-
ar hugmyndir um þau. Hann las
mikið um fræði sem sneru að sjálfs-
þroska og sjálfsþekkingu. Hann
hugsaði mikið og las mikið um fram-
tíðarspár og man ég eftir að hann
var oft að spá í framtíðina og reynd-
ust hans spár oft sannar. Hann
skildi vel mikilvægi þekkingar í nú-
tíma- og framtíðarþjóðfélagi og oft
var hann á undan sinni samtíð.
Hann var eins og miklir hugsuðir
sérvitur og hafði oft sniðugar lausn-
fr á vandamálum sem menn leysa
oft á hefðbundinn hátt en er þó ekki
alltaf besta lausnin. Og oft var það
þannig að við gátum verið heilu
kvöldin að ræða um framtíðina og
alla möguleikana sem hún gat gefið
okkur og þjóðfélagi okkar.
Ég finn það að ég hef ekki bara
misst föður minn heldur líka kæran
félaga og jafningja. Það voru svo
margar góðar hugmyndir sem hann
hafði fram að færa að það hefði verð
gott að geta komið þeim öllum á
framfæri í bók eða hugmyndabanka.
Svona menn eru sjaldgæfir sem eru
hugsuðir og heimspekingar en líka
fjölhæfir handverksmenn með
víðsýna þekkingu og kunnáttu. Ef
það er eitthvað sem lifir eftir menn
eru það hugmyndir þein-a og hug-
sjónir og veit ég að það er það sem
lifir í mér eftir hans daga. Þótt
menn deyi líkamlega þá lifa menn í
huga okkar og hafa þannig haft áhrif
á okkur og lifa í okkur áfram. Ég er
þakklátur guði fyrir að hafa átt slík-
an föður þó svo að ég vildi gjarnan
hafa geta notið hans lengur, en guð
gefur og guð þiggur og kannski er
það það sem gerir lífið svo verð-
mætt.
Þinn sonur,
Bjarki Árnason.
Mér er það bæði ljúft og skylt að
rita nokkur kveðjuorð um tengda-
föður minn, Ama Einarsson. Þessi
allt of fáu ár sem leiðir okkar lágu
saman verða mér alltaf kær. Það
sem mér er efst í huga þessa dag-
ana, fyrir utan þá sorg sem nístir
hugann; er þakklæti. Þakklæti til
elsku Árna míns fyrir hversu vel
hann tók mér og syni mínum inn í
fjölskyldu sína. Hann sýndi okkur
strax svo mikinn velvilja og syni
mínum svo mikinn áhuga að það
snart mig strax og hef ég oft hugsað
til þess hvað við vorum heppin. Arni
var mjög duglegur að kíkja í heim-
sókn og þegar þefr feðgar, Bjarki
maðurinn minn og Árni, sátu saman
frammi í eldhúsi tímunum saman og
spjölluðu yfir kaffibolla, fann ég
þessa einstöku nærveru sem ein-
kennir einlægan og djúpan vinskap.
Þessar stundir eru nú orðnar svo
ótrúlega dýrmætar, því þegar ást-
vinir okkar falla frá ýtir það alltaf
við okkur að meta hverja stund sem
við eigum saman í þessu lífi. í þessu
tilliti skilur Árni mikið eftfr sig, því
hann var í svo góðu sambandi við
bömin sín og barnabörn.
Með miklum söknuði og sorg í
huga yfír þessu ótímabæru andláti
Árna míns kveð ég hann og þakka
honum óendanlega vel fyrir okkar
góðu stundir saman. Öllum ástvin-
um hans votta ég mína dýpstu sam-
úð. Þar til við sjáumst á ný, Árni
minn. Guð geymi þig.
Linda.
Þú fórst frá okkur allt of snöggt.
Með litlum fyrirvara brást líkaminn
og þú varst skyndilega farinn. Þú
varst mjög sérstakur maður, bæði
hljóðlátur og rólegur og afskaplega
fróður og vel lesinn.
Sá eiginleiki sem ég dáði þó mest
hjá þér var hversu mikill vinur og
félagi þú varst börnunum þínum,
Freyju, Bjarka og Konna. Óll leit-
uðu þau mikið til þín og þegar eitt-
hvað mikið stóð til var alltaf leitað til
þín til að fá ráð og stuðning. Alltaf
varstu tilbúinn að hitta þau, ræða
við þau og gefa þeim ráð, og þú
sýndir þeim og þeirra lífi mikinn
áhuga.
Þessi tengsl þín við fjölskylduna
komu líka berlega í Ijós í gegnum
barnabörnin þín. Það var ósjaldan
að þú bankaðir upp á hjá okkur með
myndavélina meðferðis og þá var er-
indið það eitt að hitta Isak og Gabrí-
elu litlu og taka af þeim myndir og
dást að þeim.
Gabríela er of lítil til að skilja
hvað hefur gerst núna þegar þú ert
farinn frá okkur, en ísak veit það og
trúir því að nú hafi enn einn engill
bæst við á himnum til þess að passa
hann og gæta.
Elsku Árni, ég vona að þér líði vel
þar sem þú ert núna og bið þig að
gæta fjölskyldunnar þinnar af sama
áhuga nú, þegar þau eiga um sárt að
binda, og þú gerðir í lifanda lífi.
Þín tengdadóttfr
María.
Elsku afi. Ég sakna þín og ég vildi
að þú værir ennþá hjá mér. Þú varst
alltaf skemmtilegur við mig og góð-
ur. Ég ætla að senda þér bænina
sem ég fer stundum með á kvöldin:
Kristur minn, ég kalla á þig,
komdu að rúmi mínu.
Gakktu hér inn og geymdu mig,
Guð, í skjóli þínu.
Vonandi líður þér vel hjá Guði,
elsku afí.
Þinn
ísak.
Við leiðarlok vegna skyndilegs
fráfalls bróður okkar, mágs og
frænda langar okkur að stikla á
stóru um æviferil hans. Árni var
elstur fimm bræðra og ólumst við
upp í Þingholtsstræti 12, en við þrír
elstu vorum fæddir þar; en Ami
varð bráðkvaddur þar. Þingholts-
strætið og miðbærinn var það um-
UTFARARSTOFAISLANDS
Sjáum um alla þá þætti sem hafa ber í huga
er andlát verður
Útfararstjórar okkar búa yfir áratuga reynslu af störfum við
útfararþjónustu.
Sjáum um útfarir á allri landsbyggðinni.
I Sverrír
I Einarssoti
I útfararstjóri,
!fi Jp sími 896 8242
Svcrrir
Olsen
útfararstjóri.
Baldur
Frederiksen
útfararstjóri,
sími 895 9199
9
Útfararstofa íslands, Suðurhlíð 35, Fossvogi.
Sími 581 3300. Þjónusta allan sólarhringinn.
www.utfararstofa.ehf.is
ÁRNI
EINARSSON
hverfi sem mótaði okkur ásamt
sveitaveru sem tíðkaðist á þeim ár-
um.
Miðbæjarskólinn var iðandi af lifi
og lagði grunninn að löngum náms-
ferli Árna. Þar sem móðir okkar var
fædd og uppalin í Landsveitinni
fannst henni að við yrðum að kynn-
ast sveitalífi. Árni var því snemma
sendur til nafna síns og afa í Holts-
múla. Með barnaskóla vann hann
t.d. sem sendill og tók þátt í skáta-
starfi þar sem hann var verðlaunað-
ur ásamt Bergþóri bróður sínum.
Hann fór einnig í sveit að Bíldshóli á
Skógarströnd eitt sumar. Leiðin lá
síðan í Vatnsdalinn að Másstöðum
við Flóðið ásamt Ólafi bróður sínum,
sem var torfbær án allra nútíma-
þæginda.
Árni fór að loknum öðrum bekk
eins og það var kallað í þá daga og
tók landspróf við Gagnfræðaskólann
í Vonarstræti. Leið hans lá síðan í
Menntaskólann í Reykjavík þar sem
hann hætti námi í 5. bekk. Árni vann
á sumrin í byggingarvinnu sem
unglingur t.d. hjá Árna Jónssyni
múrarameistara við handlang o.fl.
Þetta leiddi til áhuga hans á að læra
múrverk sem hann byrjaði á en
hætti við eftir stutta tíma, en samt
lék múrverkið
í höndum hans alla tíð. Við skóg-
rækt í Hvammi í Skorradal eitt sum-
ar hjá móðurbróður sínum ásamt
Bergþóri. Vann við byggingu Búr-
fellsvirkjunar og var vetrarmaður í
Grímstungu í Vatnsdal. Arni var
einnig eina vetrarvertíð í Grundar-
firði á Grundfirðingi II og síðar
kokkur á loðnuvertíð um borð í Guð-
mundi RE.
Árni nam síðan við Kennaraskóla
íslands og lauk kennaraprófi vorið
1971, en lauk að hausti stúdentsprófi
við KÍ. Leiðin lá síðan í Háskóla Is-
lands þar sem hann lauk BA-prófi í
sálarfræði, kennslu- og uppeldis-
fræðum 1975.
Árni kenndi við Flensborgarskóla
í Hafnarfirði og síðan í Nesjaskóla
við Homafjörð.
Ekki er allt upp talið nema að
nefna að eftir sldlnað hans keypti
hann jörðina Hnúk á Fellsströnd í
Dalasýslu og stundaði þar um tíma
búskap. Sennilega hefur fræðimað-
urinn orðið bóndanum yfirsterkari
því síðustu 20 árin hefur Ámi kennt
við Fjölbrautaskólann í Breiðholti.
Þar kenndi hann aðallega sálfræði
og var tölvukennari nánast við upp-
haf tölvubyltingar. Árni var mjög
áhugasamur um tölvur og upplýs-
ingabyltinguna og hefur lagt sitt á
vogarskálarnar hvað varðar upp-
byggingu náms á tölvubraut við FB
og nú síðast við að marka skólanum
ný markmið á því sviði.
Árni fór loks til mastersnáms við
Háskólann í Stirling í Skotlandi árið
1996 -’97.
Það er mikill missir fyrir okkur öll
af skyndilegu fráfalli hans. Ótaldar
eru allar stundimar sem við bræður
og fjölskyldur okkar áttum saman,
veiðiferðir og önnur ævintýri. Fyrir
nokkmm ámm fónim við inn í Veiði-
vötn á Landmannaafrétti, en þar
hafði afi okkar, eftir að hann brá búi
að Holtsmúla í Landsveit, verið
veiðivörður. Líkast var að brakaði í
genunum okkar bræðra er við kom-
um þangað fyrst, svo heillaðir voram
við og eram af þeim stað. Reyndar
er ráðgerð veiðiferð okkar bræðra
nú í lok júnímánaðar þar sem Áma
bróður verður sárt saknað. Ótaldar
era vökunætur á Þingvöllum, við
Úlfljótsvatn og í Gufudal svo eitt-
hvað sé nefnt og líkt var að við vær-
um drakknfr af landinu eins Ólafur
orðaði það eitt sinn við Árna. Hjálp-
semi Árna var mikil og var hann
ætíð tilbúinn að rétta hjálparhönd,
hvort heldur það voru bílaviðgerðir,
smíði, múrverk eða annað og má
orða það þannig að nánast allt léki í
höndum hans. Eitt einkenni hans
var brennandi áhugi á öllum lær-
dómi og var hvert tækifæri notað til
að bæta þekkinguna. Þessum eigin-
leika miðlaði hann til okkar og smit-
aði áhuga, en honum fannst best að
læra hlutina með því að kenna öðr-
um. Eins og sést af lífshlaupi Árna
sem hér er lítillega tæpt á fór hann
sínar leiðir óhræddur og það mótaði
hann sem einstakling, föður, bróður,
afa og lífskennara og á sinn hátt lífs-
kúnstner. Þakklæti og hlýhugur