Morgunblaðið - 09.06.2000, Síða 55

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FÖSTUDAGUR 9. JÚNÍ 2000 55
viðmót hennar hafði mikil áhrif á mig
og veitti mér aukinn þroska. „Sælla er
að gefa en að þiggja“ það var hennar
lífslexía.
Amma innrætti mér að bera virð-
ingu fyrir fjölskyldunni og forfeðrum
okkar og kynnti mér ættir okkar og
sagði mér skemmtilegar sögur af ætt-
ingjum. Amma var hjartað í fjölskyld-
unni og hjá henni og afa á Reynimeln-
um var endalaus gestagangur.
Hverjum gesti var þó ávallt tekið með
kostum og kynjum og öllu tjaldað til
að láta fólki h'ða sem best.
Amma kenndi mér að trúa á sjálfan
mig og að ég gæti náð öllum mark-
miðum sem ég vildi, bara ef ég ein-
beitti mér og legði mig allan fram. Ég
rifjaði það upp með ömmu um daginn
að flestum markmiðunum sem við
settum okkur þegar ég var 13-14 ára
hafði ég náð.
Eftir að ég eignaðist fjölskyldu
fengu þau að njóta ástúðar og góð-
vildar ömmu og hún skilur eftir góðar
minningar hjá þeim Fyrir allt þetta
og svo ótal margt annað sem amma
gaf mér vil ég þakka henni. Ég mun
sakna ömmu sárt, við vissum að þessi
dagur kæmi fyrr en síðar vegna al-
varlegra veikinda hennar, en samt er
það svo sárt, svo sárt að hafa hana
ekki lengur hjá okkur til að hugga,
elska og treysta.
Amma, ég mun aldrei gleyma þér,
minninguna um þig mun ég varðveita
í hjarta mínu, það verður aldrei önnur
manneskja sem kemst í hálfkvisti við
Sibbu ömmu í mínum huga.
Hún er nú farin yfir til afa en við
munum hittast síðar, megi minning
hennar hfa.
Pálmi Sigmarsson.
Margs er að minnast við fráfall sér-
stæðrar konu. Þakklæti er þar efst í
huga þegar kær föðursystir og góð
vinkona er kvödd hinstu kveðju. Við
Sibba munum hafa kynnst er fjöl-
skylda mín fluttist til Vestmannaeyja
á stn'ðsárunum. Þá var ekki í mörg
hús að venda en ekki stóð á því að þau
heiðurshjón Axel og Sibba skytu
skjólshúsi yfir aðkomufólkið í byrjun,
eða þar til framtíðarhúsnæði væri
fundið. Við slíkar aðstæður verður
ekki hjá komist að kynnast konu eins
og Sibbu vel og eignast í henni sér-
lega góðan vin. Undh- það ýtti og náið
samband og svipaður aldur okkar
Önnu Dóru, dóttur þeirra hjóna, og
ólumst við nánast upp sem systur í
fyrstu og síðar sem óaðskiljanlegar
vinkonur. Við reyndum eftir bestu
getu að annast tvíburasystumar sem
einmitt þá höfðu bæst í ijölskylduna
og bömin skyndilega orðin fjögur.
Sviplegt fráfah Önnu Dóm á ungl-
ingsárum varð til að tryggja enn frek-
ar náið samband okkar Sibbu. Gott
var til hennar að leita um hitt og þetta
því góðvild hennar í allra garð var ein-
stök hvernig sem á stóð. Við Sibba
hittumst jafnan af og th þótt ég flytt-
ist til Reykjavíkur því alltaf var tæki-
færið notað og komið til hennar þegar
leiðin lá til Eyja. Þangað var gott að
koma. Allmörg ár liðu er fundum okk-
ar bar ekki saman en þá var ég búsett
erlendis. En alltaf sýndi Sibba sömu
hugulsemina og ski-ifaði þá bréf til að
fylgjast með fjölskyldu minni og era
þau bréfaskipti okkar vel geymd.
Einnig kom Axel oft í heimsókn er
hann átti viðskiptaerindi til Dan-
merkur. Alltaf bar hann þá góðar
kveðjur að heiman og stundum eitt-
hvað fleira. Eftir að þau hjón fluttust
til Reykjavíkur unnu þau markvisst
að því að halda hinni mannmörgu fjöl-
skyldu saman með árvissum heim-
boðum. Samkomur þessar einkennd-
ust af einlægri gestrisni og góðvild
sem þeim báðum var í blóð borin og
ber að þakka þetta framtak sérstak-
lega. Þessum fáu minningarorðum
fyigja innilegar kveðjur til fjölskyldu
Sibbu og verði minning þeirra um
góða móður, ömmu og langömmu
huggun harmi gegn.
Hin síðustu ár vora þér erfið vegna
heilsubrests Sibba mín, en þú sýndir
þá enn frekar hvern innri mann þú
hafðir að geyma. Ég þakka forsjón-
inni að geta átt með þér allar sam-
verastundirnar þar til yfir lauk.
Elsku Sibba, ég er þess viss að hvíldin
var þér kærkomin og að vel hefur ver-
ið tekið á móti þér þar sem bústaður
þinn er nú. Megi góður Guð varðveita
þig um alla eilífð Þín frænka,
Þórunn.
ANNA
PÁLSDÓTTIR
+ Anna Pálsdóttir
fæddist á Siglu-
firði 29. júlí 1919.
Ilún lést á Land-
spítalanum 1. júní
síðastliðinn. Anna
var dóttir hjónanna
Halldóru Stefáns-
dóttur og Páls Guð-
mundssonar. Hún
var þriðja yngst af
fjórtán systkinum.
Fósturmóðir henn-
ar var Halldóra Páls-
dóttir Kröger frá
Höfn, Siglufírði.
Elsta barn Önnu
er Jóhann Egilsson f 4.2. 1943,
sem hún eignaðist með Agli Sig-
urðssyni frá Sigluflrði. Hún giftist
Einari B. Þórarinssyni 1949 og
átti með honum
fjögur börn. Þau eru: Kristinn
Páll, f. 27.4. 1949, kona hans er
Sóley Guðmundsdóttir, þau eiga
fjögur börn. Elfas Halldór, f. 24.3.
1951, kona hans er Eli'sa Ásgeirs-
dóttir, þau eiga þrjú böm. Guð-
mundína, f. 28.8. 1955, hún á fjóra
syni. Halldóra, f. 14.9. 1957, hún á
þrjá syni. Anna og Einar skildu.
Anna hóf sambúð árið 1967 með
Eyjólfi Bjarnasyni. Hann lést
1988.
Anna starfaði alltaf utan heim-
ilis, lengst af hjá iðnaðardeild
ÁTVR.
títför Önnu fer fram frá Lang-
holtskirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
Kæra mamma! Hugsanir mínar
þessa daganna spanna yfh- breið-
tjaldið allt. Huliðshjúlmm- skynjun-
arinnar opnast og ég sé þig fyrir mér
unga. Ég sé hlæjandi síldarstelpuna
á Sigló, dansandi á söltunarplaninu.
Kannski læðist þú líka upp í Hvann-
eyrarskál með æskuástinni, hver
veit. Þoka niður í miðjar hlíðar.
Siglufjörður iðandi af mannlífi.
Peningalyktin alls staðar og
hvergi, jafn sjálfsögð og súrefnið í
loftinu. Svo gaman að lifa að þú
máttir ekki vera að því að sofa. Fjör-
ið og lífsgleðina hlýtur þú að hafa
fengið beint í æð í þessu einstaka
andrúmslofti síldaráranna. Þú sagð-
ir að fransmannablóð hefði blandast
ættinni á Siglunesi forðum daga. En
þessi kraftur og lífsforvitni er samt
upprunnin í þorpinu fallega við ysta
haf. Iín svo fórstu suður eins og
fleiri. í bernskuminningu vakna ég
að nóttu. Ég sé þig sitja við sauma-
vélina og klára kjólana okkar systra
eins og þú lofaðir. Um morguninn
eru þeir tilbúnir. Ég heyri í þér
frammi í eldhúsi. Þú flautar glaðlega
með einhverju lagi í útvarpinu. Þú
varst ein með okkur börnin fjögur
og ömmu. Samt varst þú alltaf svo
glöð og kát. Eina mamman sem ég
þekkti sem vann úti. Hnarreist, fal-
leg kona sem kunni að gera mikið úr
litlu og hafa fallegt í kring um sig.
Þú áttir þennan mannauð sem hvað
dýrmætastur er í fari fólks. Og
hreinskilni þín er mér fyrirmynd að
ógleymdum þínu skemmtilega húm-
or. Þú fórst sem ráðskona austur í
sveit með okkur systurnar. Sveitin
sú er sveipuð töfraljóma í minning-
unni. Fossinn, hamrarnir, lyktin af
grasi. Þú að baka í eldhúsinu. Rign-
ing, sól og stundum Pepsí í flösku.
Svo fórstu að búa með Eyva á
Langholtsveginum. Stórt gest-
kvæmt heimili, við unglingar með
öllum þeim vaxtaverkjum sem því
fylgdu. Utan um allt þetta hélst þú
með glæsibrag þrátt fyrir fulla vinnu
utan heimilis. Þegar ég, óstýriláta
dóttir þín, varð ófrísk sextán ára
hélstu ró þinni, brostir bara og pant-
aðir mæðraskoðun. Og þú fórst með
mér til að vera viss um að ég mætti.
Þegar barnið fæddist tókst þú hann í
fangið og horfðir í augu hans.
„Hann verður með ættaraugun,"
sagðir þú ánægð. Og svona var það.
Þú varst alltaf til staðar fyrir mig
hvað sem á gekk í lífinu. Sonum mín-
um varst þú ekki bara amma heldur
félagi og vinur. Við fóram saman í
bústað sl. sumar. Þú vildir halda
þannig upp ú áttræðis
afmælið, unga konan.
Þú skellihlóst að þess-
um árafjölda. Ég mátti
gjöra svo vel að blása
upp einhverjar tuttugu
blöðrar og hengja utan
á bústaðinn. „Fjrir
börnin,“ sagðir þú. Þú
hafðir lúmskt gaman af
því þegar þær losnuðu í
rokinu og ég hljóp um
alla móa eftir þeim.
Stuttu áður en þú
veiktist áttum við góða
stund saman. Þú spáðir
í spilin eins og vana-
lega. Ég sagði þér frá einkennilegri
uppákomu sem ég hafði lent í og þú
hreinlega grést úr hlátri. Þegar þú
fylgdir mér til dyra hélstu um mag-
ann og sagðist hafa hlegið nóg fyrir
næstu mánuði. Svona var það alltaf.
Sagnahefð er sterk í fjölskyldunni
okkar og þú skemmtir þér alltaf
manna best. Krydd mannlífsins var
þar eilíft rannsóknarefni. Og þema
hversdagsins var lífið sjálft í allri
sinni breidd.
Ég veit að kærleikurinn er eilífur.
Ast mín og virðing fylgir þér til æðri
heima. Guð geymi þig, elsku mamma
mín.
...hann breiðir yfir allt
trúir öllu, vonar ailt,
umber allt...
(Kor. 13. k.)
Hún átti hann - kærleikann,
grandvöll alls í sjálfri sér. Hún var
sterk og glaðlynd. Gleði hennar og
styrkur vora smitandi og undur gott
var að njóta skilnings hennar og
samúðar þegar maður átti bágt. I
minningum frá barnæsku minni sé
ég hana snögga í hreyfingum,
sístarfandi og flautandi við heimilis-
störfin. Við börnin hennar fundum
það svo sterkt að við nutum algjörs
forgangs í lífi hennar. Nálægt henni
var maður fullur öi-yggis, því hún
réð við vandamálin, hafði hæfileika
til að gera mikið úr litlu og gat málað
hversdaginn í lit. Á þeirra tíma
mælikvarða var hún ofurmamma
sem kom börnum sínum óstudd til
manns með dugnaði sínum og lífs-
krafti og hlaut í staðinn einlæga ást
okkar og aðdáun. Ég á fagrar minn-
ingar sem ég get dregið fram á
hljóðum stundum, fyrst með við-
kvæmni og trega en þegar fjær líður
með þakklæti og feginleik yfir því
hve vel við fórum með samband okk-
ar og
voram duglegar að sýna ást okkar
hvor á annarri í orði og verki. Minn-
ing hennar er greypt í sál mína og
því verður hún nálæg mér út lífið,
hláturinn hennar, skondin tilsvörin
og blíð návistin. Hafðu þökk fyrir
allt, elsku mamma.
Nú finn ég angan löngu bleikra blóma
borgina hrundu sé við himin Ijóma,
og heyri aftur fagra foma hljóma,
finn um mig yl úr brjósti þínu streyma.
Ég man þig enn og mun þér aldrei
gleyma.
Minning þín opnar gamla tðfraheima.
Blessað sé nafn þitt bæði á himni og jörðu.
Brosin þín mig að betri manni gjörðu.
Brjóst þitt mér ennþá hvíld og gleði
veldur.
Þú varst mitt blóm, mín borg, mín harpa
ogeldur.
(Davíð Stefánsson.)
Þín,
Dóra.
Vemdi þig englar, elskan mín,
þá augun fógm lykjast þín,
líði þeir kringum hvílu hljótt
á hvítum vængjum um miðja nótt.
(Steingr. Thorsteinsson.)
Þínir ömmustrákar,
Einar Tryggvi og Unnar Freyr.
+
Kær eiginkona, móðir, tengdamóðir, amma og
systir,
ÁSLAUG ÁGÚSTSDÓTTIR BECKMANN,
áður Vegamótastíg 9,
Reykjavík,
lést í New York að morgni þriðjudags 6. júní.
John Beckmann,
John D. Beckmann Jr., Josephine Beckmann,
Audrey A. Beckmann, Wiiliam Sarvent,
Raymond Beckmann, Donna Beckmann,
Roger Beckmann,
Guðrún Dagný Ágústsdóttir,
Birgir Ágústsson,
Einar H. Ágústsson,
Gunnar Ágústsson
og barnabörn.
+
Elskuleg móðir okkar,
PÁLA KATRÍN EINARSDÓTTIR
frá Hörgslandi,
sem lést á elliheimilinu Grund sunnudaginn
4. júní, verður jarðsungin frá Prestbakkakirkju
á Síðu laugardaginn 10. júní kl. 14.00.
Guðmundur E. Björgvinsson,
Már Á. Björgvinsson,
Ragnheiður B. Björgvinsdóttir.
+
Ástkær sonur okkar og bróðir,
VALUR SKARPHÉÐINSSON,
lést föstudaginn 2. júní síðastliðinn.
Esther Jóhannsdóttir, Skarphéðinn Guðmundsson,
og systkini hins látna.
+
Áskær sonur okkar, dóttursonur, bróðir, mágur
og frændi,
GUÐJÓN INGi MAGNÚSSON,
Víðivöllum 6,
Selfossl,
lést fimmtudaginn 1. júní síðastliðinn.
Jarðsett verður frá Selfosskirkju laugardaginn
10. júnikl. 13.00.
Magnús Sigurðsson,
Ólöf Kristjánsdóttir,
íris Björk Magnúsdóttir,
Ólöf Ósk Magnúsdóttir,
Helga Skúla Magnúsdóttir,
Þorsteinn Magnússon,
Aðalheiður B. Birgisdóttir,
Ágúst Guðjónsson,
Jón Ari Guðbjartsson,
Steindór Guðmundsson,
Arnar Þór Sveinsson,
Þóra S. Jónsdóttir
og frændsystkini.
+
Eiskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
AÐALHEIÐUR TRYGGVADÓTTIR
frá Kirkjubóli,
verður jarðsungin frá ísafjarðarkirkju laugar-
daginn 10. júní kl. 11.00.
Guðmundur Sigurðsson, Kristín Einarsdóttir,
Gerður Kristinsdóttir,
Sóley Sigurðardóttir, Jón Halldórsson,
Heiðar Sigurðsson, Einhildur Jónsdóttir,
Magnús Sigurðsson, Hafdís Brandsdóttir,
Ólafur Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Lokað
Skrifstofur okkar verða lokaðar í dag, föstudaginn 9. júní, frá kl. 13
vegna jarðarfarar BJÖRNS ÞORLÁKSSONAR, lögfræðings.
Nói-Síríus hf.,
Hesthálsi 2-4.