Morgunblaðið - 09.06.2000, Síða 66

Morgunblaðið - 09.06.2000, Síða 66
Æ66 FÖSTUDAGUR 9. JÚNÍ 2000 MORGUNBLAÐIÐ UMRÆÐAN ^Verslun og viðskipti við þriðja heiminn - skaðleg launum á Vesturlöndum? NÝLEGA samþykkti fulltrúa- deild Bandaríkjaþings að koma á eðlilegum viðskiptatengslum við Kína. Þetta mál hefur vakið mikla athygli ytra; annars vegar hafa mannréttindasamtök í Bandaríkjun- um ekki talið eðlilegt að þingið sam- þykki samninginn, nema Kínverjar verði krafnir um endurbætur í mannréttindamálum og hins vegar afa forystumenn bandarisku verka- lýðshreyfingarinnar ekki talið rétt, að greiða frekar fyrir viðskiptum við Kínverja, sökum þess að kjör verka- fólks í Bandaríkjunum muni versna við það. Jafnframt er verkalýðs- hreyfingin í Bandaríkjunum mótfall- in inngöngu Kínverja í Alheimsvið- skiptastofnunina (WTO). I þessari grein leitast ég við að svara annars vegar því hvers vegna laun verkafólks hafa lækkað hlut- fallslega miðað við aðrar stétth- og hins vegar hvort verslun við fátæk- ari ríki heims hafi lækkað laun verkafólks í Bandaríkjunum. Launaþróun verkafólks í Bandaríkjunurn Eftir seinni heimsstyrjöldina sögðu Bandaríkjamenn skilið við einangrunarstefnu sína i utanríkis- málum. I kjölfarið jukust verslun og viðskipti í Bandaríkjunum og upp- bygging atvinnulífs breyttist. Frá lokum seinni heimsstyrjaldarinnar og fram til 1973 tvöfölduðust laun verkafólks í Bandaríkjunum. Eftir 1973 hefur bandarískt verkafólk þurft að horfast í augu við tvær óþægilegar staðreyndir. Ann- ars vegar hafa laun þess hækkað um aðeins 6% frá árinu 1973 til dagsins í dag og hins vegar hefur verksmið- juframleiðsla orðið að veigaminni þætti í hag- kerfinu. Ýmsir, og þá sér- staklega verkalýðsfé- lög, hafa skellt skuld- inni á þáaukningu í verslun óg viðskiptum, sem orðið hefur við fá- tækari ríki heims. Verkalýðsfélögin berj- ast því mörg hver hart gegn aukinni verslun við fátækari ríki heims. Kringum 1970 var innflutningur til Bandaríkjanna um 1%, en er í dag um 10%, svo það er skiljanlegt, að margir Bandaríkjamenn kenni auknum innflutningi um versnandi kjör verkafólks. Margir álykta sem svo, að sökum aukins innflutnings hafi margar framleiðslugreinar, t.d. textíliðnaður í Bandaríkjunum, ekki getað staðist samkeppnina við ódýrt vinnuafl frá þriðjaheimsríkjum. Ástæðnanna fyrir þessari þróun er ekki að leita í auknum viðskiptum við umheiminn, heldur er þær að mestu að finna í Bandaríkjunum sjálfum og hér er einkum tvennt sem kemur til: Hvers vegna hafa laun verkafólks lækkað? í fyrsta lagi hefúr samsetning neyslumynsturs Bandaríkjamanna breyst, þ.e. fyrir árið 1973 voru um 46% útgjalda tengd neysluvörum, en 54% ýmisskonar þjónustu. Árið 1991 eru 40,7% út- gjalda neysluvörur meðan 59,3% fara í þjónustu. Núna eyðir fólk t.d. meira í heilsu- tryggingar, ferðalög og dægradvöl. Því kaupir það hlutfallslega minna af ýmisskonar varningi en áður. Þessi þróun hefur haft það í för með sér, að verslunar- og þjónustustörfum hefur fjölgað, á kostnað verksmiðjustarfa. í öðru lagi hefur verksmiðjustörfum fækkað sökum þess, að fyrirtæki hafa fjárfest í tækjabúnaði, sem hefur í auknum mæli leyst hinn almenna verkamann af hólmi. Hefur verslun við „þriðjaheimsriki" valdið launaskriði niður á við? Eins og getið var hér að íraman hafa laun verkafólks hlutfallslega lækkað síðustu þrjá áratugi. Margir hafa dregið þá ályktun, að þar sem verkafólk í þriðja heiminum fær lægri laun en bandarískt verkafólk, hljóti bandarískt verkafólk að standa höllum fæti í samkeppni við vinnuafl þriðja heimsins. Þetta hljómar allt rökrétt, en þrátt fyrir það er hæpið að skella skuldinni alfarið á lág laun verka- fólks þriðja heimsins. Það sem gerst Alþjóðaviðskipti Aukin verslun og við- skipti, segir Lilja D. Alfreðsdóttir, er helsta tæki þróunarlanda til að berjast við fátækt og vanþróun. hefur, samhliða breyttu neyslu- mynstri og tækniframförum, er að laun verkafólks í Bandaríkjunum hafa staðið í stað, af því að fram- leiðsluvöxtur í hagkerfinu í heild hef- ur minnkað, sem hefur svo valdið því að vöxtur landsframleiðslu er minni á hvern verkamann. Framleiðslu- vöxtur var meiri frá lokum seinni heimsstyrjaldar fram til ársins 1973. Þessi staðreynd skýrir sjálfsagt einna helst hvers vegna laun verka- fólks hafa átt undir högg að sækja á síðastliðnum árum. Jafnframt ber að hafa í huga, að árið 1990 voru 88% af viðskiptaaðilum Bandaríkjanna með jafnhá meðallaun og þau sem banda- rískt verkafólk hefur. Innflutningur frá löndum sem hafa lægri meðal- laun en tíðkast í Bandaríkjunum myndar aðeins 2,8% af bandarískri landsframleiðslu. Því er af og frá, að lág laun verkafólks í þriðja heimin- um sé aðalskýringin á versnandi kjörum verkafólks í Bandaríkjunum. Hér gætu sumir sagt, að þótt inn- Lilja D. Alfreðsdóttir ílutningur til Bandaríkjanna sé til- tölulega lítill í dag, bendi allt til þess, að hann muni aukast. Aftur á móti bendir fátt til þess, að það muni hafa einhver áhrif á laun Vesturlandabúa, þar sem laun hækka með aukinni framleiðslu og hagvexti. Staðreynd- in er sú að þróunarlönd munu ekki alltaf greiða vinnuafli sínu lág laun. Sem dæmi má nefna að laun í Suður- Kóreu hafa hækkað mikið á síðast- liðnum tuttugu árum. Þegar Suðm-- Kórea var að þróast og framleiðslu- geta var fremur lág voru laun eðli- lega einnig lág. Hinsvegar hækkuðu launin, eftir því sem framleiðslugeta jókst, og urðu síðan samstiga auk- inni þróun landsins. Að lokum Aukin verslun og viðskipti eru helsta tæki þróunarlanda til að berj- ast við fátækt og vanþróun. Jafn- framt græða bæði Vesturlönd og þróunarlönd mikið á samvinnu beggja aðila, þar sem þeir geta nýtt sér hlutfallslega yfirburð: hvor ann- ars á sínu sérsviði. Því er brýnt að ryðja úr vegi öllum hindrunum sem verða á vegi verslunar og viðskipta. í kjölfar samnings Kínverja og Bandaríkjamanna munu Kínverjar opna sinn gríðarlega stóra markað fyrir bandarískri framleiðslu. Jafn- framt munu Kínverjar lækka háa innflutningstolla og afnema tak- markanir á fjárfestingum Banda- ríkjamanna í Kína. Þessi samningur mun því sjálfsagt örva efnahagskerfi beggja ríkja og auka velmegun í al- þjóðahagkerfinu. Greinin er byggð á skrifum ým- issa hagfræðinga, m.a. Jagdish Bhagwati, Dani Rodrik og Paul Krugman. Höfundur stundar framhaldsnám f alþjóðahagfræði við Coiumbia- háskóla íNew York-borg. VICHY. HEILSULIND HUÐARINNAR. I dag, föstud. 9. júní frá kl.14-18 VICHY ráðgjafi verður á staðnum með iiningartæki. Taska með ferðapakkningum iverju kremi! iott sófgleraugu fylgja kaupum 'á 2 eða fleirum sólarkremum Komið og kynniö ykkur söluhæstu húðvörur Evrópu sem eingöngu eru seidar í apótekum. ,ACO V APQTEKENS COMPOStTA 20% kynnlngarafsláttur af handáburöl og fótakreml I: Lyf & heilsu Mjódd & Lyf 6 heilsu Austurveri frá 14-17 í dag. Mjúk hönd er áhrifaríkt handkrem sem fer hratt inni húðina og þornar fljótt. Fóta deo er svitahamlandi krem sem vinnur gegn raka og vondri tykt á fótum. Illugi Jökulsson og peningaþvættið ÉG HEF verið að bíða eftir því að einhver léti til sín heyra um pistil Illuga Jökulssonar, þann er hann flutti í morgunþætti Rásar 2 fimmtudaginn 18. maí síðastliðinn, og birtur var í blaðinu Degi dag- inn eftir. Þar segir svo m.a.: „Ég hef aldrei heyrt orðið „þvætti" í merk- ingunni „þvottur" og reyndar aldrei heyrt orðið „þvætti“ yfirleitt - ég efast stórlega um að það sé til í íslenskri tungu“ (Dagur, 19. maí 2000, bls. 7). Skýzt, þó að skýr sé. Þarna hefur hinum skelegga ástungu- manni orðið dálítið á í messunni, og hefði hann vel getað firrt sig þessu óhappi með því einu að fletta upp í Orðabók Menningarsjóðs og Árna Böðvarssonar. Þar má lesa eft- irfarandi á bls. 836 (eldri útgáfa Orðabókarinnar): „þvætti, -is, h eða kv ób. 1. þvæli, vatn, sem fatnaður er þveginn úr. 2. þveginn þvottur. 3. síðari liður samsetn.: úrþvætti." Þetta er nú svo sem gott og bless- að, svo langt sem það nær, en hitt má gjarna koma fram, að ég heyrði „þvætti“ aðallega notað um ullar- reyfið, eftir að það var komið upp úr þvottapottinum. Og það hét reyndar ýmsum nöfnum. Það hét þvæli, (eins og lögurinn sem það var þvegið úr), þvætti og þvaga, enda er ein af merkingum orðsins þvaga, sem gefin er í orðabókum, „kös; ruglingsleg hrúga eða blanda." Oftast mun þetta þó hafa verið aðgreint þannig, að lögurinn hafi verið kallaður þvæli, en ullin þvætti. Ég er gersamlega ósammála Illuga Jök- ulssyni, þegar hann vill kalla peningaþvætti „þvott“. Orðið „þvott- ur“ minnir mig á hrein- læti, hreinan þvott á snúru, hreinleg híbýli, jafnvel mann, sem er nýkominn úr baði. Fyrii’bærið „pen- ingaþvætti" skilst mér aftur á móti sé heldur svona óþrifaleg iðja, bæði frá sjónarmiði fjármálasiðferðis og almenns velsæmis. Það er því vel við hæfi að þetta hugtak minni okkur á ullarreyfi, þegar það er dregið upp úr sjóðheitri keytunni og rennur úr því óþverrinn. Svo varð straumurinn í bæjaránni (hlóðirnar voru auðvitað grafnar inn í árbakkann) - hann varð kolmórauður marga faðma nið- Þvætti Það má þó Illugi eiga, að pistlar hans, segir Val- geir Sigurðsson, eru oftast skemmtilegir af- lestrar og því nær alltaf ljómandi vel skrifaðir. ur frá manninum, sem húkti á steini og skolaði úr þvögunni. En svo aftur sé vikið að blessuðu „þvættinu“ má geta þess, að ég hef um það heimildir, að a.m.k. sums staðar á landinu hafi voð eða prjón- les sem var í þófi, verið kallað „þvætti", á meðan það var blautt - og meðan á þófinu stóð - en auðvitað ekki eftir það. Ég tek fram, að þetta er ekki mitt mál, - ég þekki þetta ekki úr minu málumhverfi - en mér dettur auðvitað ekki í hug að rengja það sem gáfað og stálminnugt fólk hefur sagt mér. Hér er sjálfsagt, eins og með ullarþvottinn og ótal- margt fleira, um að ræða orðafar sem tengist gömlum eða hálf- gleymdum vinnubrögðum. Áð svo mæltu langar mig að þakka Illuga Jökulssyni þætti hans. Ég hlusta reyndar næstum aldrei á Rás 2, en aftur á móti kaupi ég Dag, og þar les ég þætti Illuga alltaf, og engu síður þótt ég sé oft ósammála því sem hann er að segja. Stundum finnst mér hann taka helzti á fullan munninn, en sá er einmitt háttur flestra ástungumanna, - það er blátt áfram hluti af vinnulagi þeiiTa. Því það má Illugi þó eiga, að pistlar hans eru oftast skemmtilegir aflestrar og því nær alltaf ljómandi vel skrifaðir. Og það er meira en hægt er að segja um margt annað efni sem birtist í blöðunum okkar. Höfundur er rithöfundur. Valgeir Sigurðsson
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.