Skírnir - 01.01.1877, Qupperneq 77

FRAKKLAND.
77
vinsælir af alþýSu manna; en því mun nokku? valda, a8 þeir
draga meiri dul á rá8 sín enn hinir og þeirra flokkar. — þjóð-
valdsmenn hafa haldiÖ sjer vel saman ári8 sem leiS, en þó hafa
einvaldsflokkarnir sigraS í sumum smábardögum í öldungará8inu.
jþeir hafa, sem vita mátti, rói8 a8 því öllum árum, afe þjóSvalds-
mönnum yr8i hrundiS frá stjórninni, en þa8 heíir ekki tekizt,
því Mac Mahon befir ekki þorab a8 taka sjer a8ra til rá8a-
neytis enn af enum síSarnefndu, svo mikla yfirburSi sem þeir
hafa í fulltrúadeildinni. þegar rá8herra innanríkismálanna, Ricard,
var látinn (í fyrra vor) tók Mac Mahon í hans sta8 þann mann,
er Marcére heitir, sem haf8i haft embætti í þeirri stjórnardeild,
og veriÖ hins mesti styrktarmaSur. Ricard hafÖi jafnan veriÖ
klerkum og keisaravinum hinn har8asti í horn aö taka, og haföi
vikiö fjölda manna af þeirra liöi úr embættum — hjeraÖa- og
sveita-stjórn —, og kölluÖu þjóÖvaldsmenn þetta nauösvnlega
landstjórnarhreinsun. Einn af þessum mönnum var greifi nokkur,
i mægöum vi8 konu Mac Mahons, eu hún er rammkaþólsk, e8a
fullkomlega á bor8 vi8 þa8, sem Eugénie drottning var. Lát
Ricards kölluöu klerkablöÖin bending af himnum ofan, en Mac
Mahon hefir ekki tekiö eptir henni, því annars hefÖí hann ekki teki8
Marcére, sem varö enn harÖtækari enn hinn í öllum málum.
Undir eins og Marcére var kominn inn í ráöaneytiö, veittu ein-
valdsflokkarnir honum harSa atgöngu í háöum þingdeildum. Hann
hjelt lika áfram meö embættahreinsunina, og gekk þar a8 óhikaö
og einheittlega, og var þaö gert a8 ræSutexta á þinginu. En
máliS spannst hjer út í meira, og þaö var, hverja skilning
stjórnin heföi — eöa mönnum bæri me8 rjettu aö hafa — á þvi,
hvaÖ fólgiS væri í heimild þingsins a8 breyta ríkislögunum 1880.
Einvaldsflokkarnir og klerkar kváSust líta svo á þa8 mál, aö
J)jó8veldi8 eigi engan rjett á sjer upp frá þeim tíma, og því sje
hverjum hinna flokkanna heimilt aö búa svo í haginn fyrir sjer,
’sem hann getur, og koma þá svo sinni ár fyrir bor8, sem auön-
ast vill. J>eir Dufaure og Marcére veittu hjer gó8 og einarbleg
svör. Jeir sög8u sem var, a8 þjóöveldiö væri komiö svo á
stofn, aö meiri hluti fólksins heföi komiö kröfum sinum fram, og
síöan hefSi þetta stjórnarform stuözt viö dagvaxandi afla í þjóö-