Skírnir - 01.01.1877, Side 105

HOLLAND.
105
aS aldri, er hinn yngri 25. t>eir eru báSir ókvæntir, en bróSir
konungs er barnlaus, og þvi eru menn farnir a8 verSa áhyggjufullir
um, hvernig fara muni um erfSir ríkisins, þegar til lengdar leikur.
ViS þetta er stundum komiS, og menn ern ekki ánægSir meS,
aS krónprinsinn skuli ekki hafa fest enn ráS sitt. t>a& er honum
líka lagt til orSs, aS honum þykir betra aS ala jafnast æfina í
Paris viS munaS og makræSi, enn vera heima hjá föSur sínum,
taka þátt í ýmsum störfum, sem prinsum er títt og búa sig svo
undir ríkisstjórnina. í fyrra mælti einn þingmanna, Mock aS
nafni, fyrir minni krónprinsins á einhverju hátíSargildi Dortrechts-
manna, og minntist á ráS hans, og fann þaS afe, sem hjer er á
vikiS. Hann sagSi aS niSurlagi, aS þjóSsinni væri ekki lagiS aS
sýna höfSingjum sínum þá lotningu, sem títt væri hjá Asíu- eSa
Afríku- búum, en hún virti þá eptir verkum þeirra, og vildi
prinsinn taka góða og skörunglynda menn af Óraníuættinni sjer
til fyrirmyndar, þá skyldi hann eiga sjer aptur kærleika hennar
og vinsældina vísa.
þó markaSir haldi víSa enn líku sniSi og á miSöldunum,
og fólk fari þangaS eigi aS eins til kaupanna, heldur engu sífeur
til aS skemmta sjer vife glanm og drykk, hljóSfæra slátt, sjón-
bverfingar og allskonar trúSskap, þá er þetta horfife i flestum
stórborgura og höfufeborgum; og er orsökin án efa sú, aS þá er
allur borgabragur og siSir fóru aS fegrast, hafa menn ekki kunnaS
öllu því slarki og gauragangi, sem mörkuSunum var samfara.
þaS getur veriS, aS meira kveSi aS þessu á Hollandi enn í
öSrum löndum, og aS markaSaglaumurinn verSi þar vikivakalegri,
en nokkuS er þaB, aS borgarstjórinn í Amsterdam bannaSi í
fyrra markaSshaldiS. þetta líkaSi sumum borgarlýSnum afarilla,
og skrílnum þotti dagarnir verSa heldur dauflegir frá því sem
áSur var. Skríllinn hafSi því ofanaf fyrir sjer meS því aS gera
ærsl og umbrot á torgum og strætum, og þar kom, aS varSliSiS
og liS borgarmanna hlaut aS ráfeast til og stöSva þann ógang og
usla. ViS atfarirnar urSu margir örkumlaSir, en sumir fengu
bana.
SkurSurinn (sem Skírnir minntist á í fyrra 146 bls.) frá Y
viS Zuiderflóann og vestur til hafs (hjá Wyck van Loe) er nú