Skírnir - 01.01.1877, Qupperneq 119

AUSTURRÍKI OG UNGVERJALAND.
119
hinir (kansellerarnir), a8 gjalda sem mest varhuga vi8, aS
|>renningarlag keisaranna verSi rofi8. J>egar þeir fundnst i
Reichstadt, Jósef og Alexander, hðföu þeir meS sjer kansellera
sína, og þa8 þarf ekki a8 efa, a8 hjer hefir verið minnzt a öll
einkamálin. Meðan vopnahljeS stó8 me8 Tyrkjnm og fjand-
mönnum þeirra, sendi Alexander keisari einn af hershöfSingjum
sinum, Sumarokoff a8 nafni, til Vínar me8 brjef til Jósefs
^keisara. það er enn leyndarmál, sem á brjefinu st<58, en þeir
sem nokkurn veginn þóttust a8 frjett komnir, sög8u, a8 Rússa-
keisari muni hafa hent bró8ur sínnm á, til hvers draga mundi
(þ. e. atfara), og skora8 á hann a8 víkjast vel vi8 — og helzt
leggjast á eitt um atfarir, a8 minnsta kosti f Bosníu og Herze-
govínu. Hverju — e8a hvort nokkru — hefir veri8 heitiS, vita
menn ekki, og á báBnm þingunum, í Vín og Pesth, fóru ráB-
herrarnir jafnan undan, er spurt var um, undir hverjar skyldur
Austurríki og Ungarn hef8i gengiS. Á hvoru þinginu fyrir sig
þaut ýmislega í hjörgum. Á Vínarþinginu ljetu flestir vel yfir
keisarasamhandinu, og sumir — einkum þeir sem vilja hafa öll
löndin í jafnrjettissambandi, e8a „föderalistar" — kvá8u þa8
skaplegar lyktir, ef Austurríki gæti Qenast ámóta og öBrum,
þegar fari8 væri a8 skipta dánarbúi Tyrkjans. -- í eystri deild-
inni, e8a á Pestarþinginu, tóku margir í annan streng, og sög8u
a8 Ungverjaríki væri mesta hætta búin, ef stjórnin ljeti ginnast
af fagurgala Rússa, e8a leg8i lag vi8 þá til atfara. Hvort sem
marki8 væri, a8 leysa slafnesku löndin undan Tyrklandi og veita
þeim fullt sjálfsforræSi, eBa hitt, a8 koma sumum þeirra undir
Ungarn og Austurríki, þá hlytn Madjarar a8 sjá, hvert sök horfBi,
því hvorttveggja hleypti þeim mó8i og stælingu í ena slafnesku
þjóSflokka í báBum deildum ríkisins, a8 þeir mundu bera
hvoratveggju ofurli8i, þjó8verja og Madjara. Bá8um megin
Leitha voru svörin á ríkisþingunum og í deildanefndunum
(legationunum) af rá8aneytanna hálfu stillt og gætileg, og lutu
a8 því, a8 ríkin mundu grandgæfilega skirrast allan vanda af
málunum og menn mættu rei8a sig á, a8 stjórnarráS hvorr-
artveggju deildar skyldi um allt fram hafa fastan augasta8 á
þvf einu, er Austurríki og Ungverjalandi væri fyrir beztu. Menn