Skírnir - 01.01.1877, Side 131

TYEKJAVELIir.
131
mönnum eru ætlaSir allir yíirbur&ir, og ekki má orft mæla nema
á tyrknesku. FulltrúaþingiS eiga a8 skipa 125 menn. Vjer
höfum i fyrsta kaflanum minnzt á töluhlutfall milli kristinna
manna og Tyrkja í löndunum hjer megin Stóipasunds, en þó hafa
enir síhar nefndu 45 fulltrúa á móti 39 fyrir hinna hönd.
þegar seinast frjettist voru ekki komnir til þings meir enn 74
e?a 2/3 allra fulltrúanna. Sem viS var a8 húast, ur?>u Bolgarar
mjög út undan vi5 kosningarnar, og fengu fyrir sig aS eins 4
fulltrúa, þar sem Grikkir fengu 16, sem eru helníingi færri.
Kosningarnar hjá Tyrkjum eiga ekkert saman viS kosningar í
öSrum löndum utan nafniíí. Embættismennirnir settu j)á á kjör-
lista, sem Jpeir vildu láta kjósa, og hjer varS dýrt drottins orSií.
Soldán kaus sjálfur alla öldungana (30) og forseta þingdeildanna.
I öldungaráíiinu sitja 9, sem eru kristinnar trúar, og tveir Gyít-
ingar. þegar enir nýkjörnu þingmenn komu á fund forsetans
fyrir fulltrúadeildinni, minnti hann þá á, ab þeir yrhu að vera
greiöir til atkvæSa, þegar stjórnin bæri eitthvaS upp, því annah
myndi þeim ekki látið uppi haldast. ViS jþingsetninguna var
soldán sjálfur staddur og sat á gullstóli. þann stól lcvaS Selim
soldán hafa haft til Miklagarbs frá Egiptalandi, er hann hafðí
unniS þaö land og tekib kalífstignina. þingsetningarræbuna
las Abdul Hamid ekki upp sjálfur, en rjetti hana ab stórvezírnum,
sem þá var orÖinn, Edbem paska, en hann ljet skrifara sinn
hafa þann framburb. Vibhöfnin var hin mesta, en sóldán
mælti ekki orb, og sat drungalegur i hragbi á gullstólnum til
þess er úti var. Af þingræbunum sjálfum fara heldur kringi-
legar sögur. Fyrst var rætt um þingskapareglur, og áskildi
forsetinn sjer sem mesta valdsheimild til þingstjórnarinnar. þá
var gert ab siS annara ríkja og ræSt ávarpssvar til soldáns, og
skorti þar sízt lotningaryrbi og tigugleg ávarpsatkvæbi. J>ar var
talab um frjbarsamninginn viS Serha, og sagt, aB menn væntu
þess af þeim, „aB þeir sýndu sig þakkláta framvegis viB soldán
fyrir fríBinn, sem hann af mildi sinni og miskun hefBi þeim
veittan11. þegar eitthvaB barst í umræBur, sem forsetanum líkaBi
ekki, þá skipaBi hann ræBumanni aB þegja. þetta bar aB, er
einn gyískur maBur vildi skjóta orBinu „tungu“ inn í ávarps-
9*