Skírnir - 01.01.1877, Qupperneq 132

132
TYRKJAVELDI.
svarib, þar sem talab var um, ab stjórn og lög Tyrkja vildu
vernda trú þegnanna og þjóberni. Yib þetta þótti ekki kom-
anda, því Tyrkir hugsa hjerumbil á þá leiS: „Osmannar eru
allir soldáns þegnar“ — og þab var sagt á þinginu —; „okkur
varSar ekki um abrar tungur enn tyrknesku, og hvaS sem þiS
talib ykkar á milli, þá verbur hana eina ab meta, þar sem til
þingmáls og stjórnmála kemur“. A8 fjórum árum liSnum skal
engan kjósa til þings, utan hann ekki ab eins skili, en bæSi
geti ritab og talaS þetta mál.
MeS Serbum komst fríSur á 28. febrúar, og er þar skammt
frá ab segja, ab hvorir ljetu aSra halda sínu, sem áSur var, aS
því landeign og rjettindi snerti, en bætur fjellu allar niSur beggja
handa. J>aS eina, er sóldán skiidi til viS Serba, var aS þeir
skyldu láta GySinga (og aS oss minnir Armeninga) njóta þegn-
rjettinda til fulls jafnabar viS sig sjálfa. Menn segja, aS Rússar
hafi ýtt undir til sáttanna, því viS þetta yrSi kyrrlegra í þeim
löndum, sem næst liggja Austurríki. — Meiri tregSa varb þegar
á um samingana viS Svartfellinga, þvi þeir urSu heimtufrekir
og kröfSust drjúgs hluta af Herzegovinu og hafnar aS auki vib
Adríuhaf. Hjer stóS í löngu þjarki, og áttu ýmsir (erindrekar
sendiboSanna frá stórveldunum) blut aS til aS miSla málum,
en þaS hefir auSsjáanlega sett stæling í Svartfellinga, aS Rússar
skildu þaS til meSal annars í Lundúnasamningnum, áS friSur
yrSi suminn viS Montenegro, ef komizt skyldi hjá atförum.
Loks báru ráSherrar soldáns kostina undir þingib, og var þeim
þegar hafnab meS miklum atkvæSafjölda (19. apríl). YiS þetta
hurfu sendiboSar Svartfellinga heim aptur, og þá tók Nikita
jarl þegar til aS búa her sinn til sóknar, en vissi vel, ab Tyrkir
áttu þá móti öSrum aS snúast, sem meiri geigur stób af, enn
liSsafla Svartfellinga. 19. apríl boSaSi Gortsjakoff, aS Rússar
hefbu rábib aS fara meS her sinn Tyrkjum á hendur. — í
norSurhluta Albaníu er kristinn (kaþólskur) þjóSflokkur, sem
Miriditar heita, og hafa yfir sjer jarl eSa fursta. þeir eru soldáni
skattskyldir, en hefir opt lent í deilur vib Tyrki, og fyrir nokkrum
árum ljet soldán sækja son furstans, Prenk aS nafni, og hafa hann
til MiklagarSs, og hcfir hann verib þar síbau í gislingu. ViS