Skírnir - 01.01.1877, Side 133

TYRKJAVELDI.
133
lát furstans vildu Miriditar fá enn unga raann heim til sín, en
því var neitað. í fyrra gerSi soldán þeim þa8 til vildar, að
leyfa honura heimför, en þeir hófu skömmu sí8ar aðrar kvaöir
um landsrjettindi og sjálfsforræSi. Soldán tók hjer þvert fyrir,
og vildi þá ekki um heilt gróa, og loks tóku þeir til vopna
sinna (2. marz þ. á.). Soldán sendi þá her manns inn í land
þeirra, og eptir har8a vi8ureign tókst Tyrkjum a8 vinna höfu8-
borgina, en höfSu veri8 hraktir þaSan aptur vi8 mikiS mann-
fall, þegar seinast frjettist til. Miriditar hafa gert samband vi3
Svartfellinga, og verbur hjer munur a8 manns!i3i, því þeir eru
hraustir og har8skeyttir i bardögum, sem þeir allir, er búa í
fjal)byg8um Albaníu. — Af Rúmenum munum sjer segja í ni8ur-
iagskafla ritsins.
þess er á8ur geti3, a8 Tyrkjum þótti þar skörnngur
fenginu til stjórnarforstöSu, sem var Midhat paska, og a3 hann
haf3i rá3i3 mestu um, er soldán ljet leiSast til a3 breyta stjórn-
arforminu. J>a3 voru ein af sviplegu tiSindunum í MiklagarSi,
er þa8 frjettist, a8 soldán hef3i eigi a8 eins þrifib frá hönum
stjórntaumana, en gert hann útlægan og reki8 hann úr landi.
Um ,orsök og tilefni fór hjer ýmsum sögum, en aS, launrá8 og
brellur þeirra vi3 hir3 soldáns, sem voru Midhats óvildarmenn,
hafi rá3i3 mestu, þykir flestum óefanda. Einn af mestu öfundar-
mönnum hans var mágur soldáns og hirbstjóri MahmudDamatpaska,
og er ságt aS hann hafi ekki sparaS aS rægja hann sem mest
og telja sóldáni trú um, aS Midhat hef3i ekki aS eins í hyggju
aS takmarká enn meir völd Abdul Hamids, heldur og, ef takast
vildi, svipta bann þeim me3 öllu. þaS er ekki heldur ótrúlegt,
sem sumir sög8u, a3 Midhat hefSi viljaS takmarka peningaút-
austur soldáns til hirSmunaSar, stórgilda og allskonar trúBskapar,
og þaS hafi gert hann reiSan. J>ví var líka bætt viS, a3 ráS-
herrann hefSi vanrækt aS sækja soldán aS máli, og kvöldiS á8ur
enn hann var af' settur, gáfu embættisbræSur hans honum vís-
bendingu um þykkju soldáns og rjeSu honum til aS fara sem
fyrst á hans fund. Morguninn eptir (5. febr.) fjekk hann boS
frá soidáni aS koma, og er hann var kominn inn í forsal
hallarstofu soldáns, var hann tekinn höndum og færSur út á