Skírnir

Årgang

Skírnir - 01.01.1884, Side 62

Skírnir - 01.01.1884, Side 62
64 FRAKKLAND. mestu leyti hinir sömu og í sáttmálanum frá 1874, en nokkru við bætt. Hofuðatriðin þessi: Anam og Tongking skyldu hafa yfirboð og vernd Frakklands. Enn fremur skyldi það fylki, sem Dinthuan heitir, og liggur næst við Kokinkína tenggjast við þessa landeign Frakka. Herkostnaður skyldi og þeim goldinn af Anamskonungi, en þangað til skyldu Frakkar halda virkjun- um við ármynnið, sem þeir unnu; auk fl. Frakkar hjetu á móti, að reka burt svartfánaflokkana frá Tongking. Sínlending- ar höfðu látið í veðri vaka, að þeir mundu eigi þola atfarir að Anamskonungi, og sendiboði þeirra hjá Englendingum og Frökkum ljet ávallt heldur drjúglega um, að stjórnin i Peking (aðsetursborg Sínlandskeisara) mundi láta til sinna kasta koma, ef Frakkar dirfðust þess og þess, sem hann greindi við þá sem höfðu tal af honum. Hann kvað sjálfsagt, að Sínlend- ingar mundu segja Frökkum stríð á hendur, ef þeir rjeðu til sóknar á kastalana Sontay og Bac Ninh, enda væri þar her Sínlandskeisara fyrir til varnar. I lok nóvembermánaðar höfðu Frakkar eflt liðskost sinn í Tongking, og hjeldu nú til sóknar að þeim kastala, sem fyr var nefndur. þeir unnu borgina og virki hennar skömmu fyrir jól. Viðtakan var hörð en eigi löng, áður enn svartfánamenn og keisarasveitirnar frá Sínlandi leituðu sjer farborða undan úr virkjunum. Vjer vitum ekki neitt um mannamissi hvorra um sig. Fyrstu frjettir nar báru að af Frökkum hefðu fallið 75 memg en særzt hátt á annað hundrað. Siðar var sagt, að tala særðra og fallinna hafi verið miklu meiri, en manntjón hinna stórum meira eða allt að 6,000. þetta voru síðustu vopnaviðskiptin árið sem leið, en því má við hnýta, að Sínlendingar ljetu ekki enn svo á sjer bæra, að þeir segðu Frökkum ófrið á hendur, og við það stóð enn, er þetta var skrifað (í marz þ. á.), og höfðu Frakkar þá unnið hinn kastalann (Bac Ninh). Dragi til friðarúrslita með Frökk- um og Sínlendingum, úr þvi sem nú er, skal þess getið í hann muni vera Frökkum betur hugaður enn hinir hafa verið, þó liræzlan muni hjer mestu ráða.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164
Side 165
Side 166
Side 167
Side 168
Side 169
Side 170
Side 171
Side 172

x

Skírnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.