Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1981, Síða 124

128
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
nokkur Jónsson, Skagfirðingur um fertugt. Árið 1856 flytur Guðrún Há-
konardóttir frá Laxnesi upp að Márstöðum í Akraneshreppi. Þar munu þá
synir hennar, Guðmundur og Otti, hafa búið. Guðrún dvaldist hjá sonum
sínum á Márstöðum til æviloka. Hún andaðist 2. desember 1859, 64 ára
gömul.
Dánarbú Guðrúnar Hákonardóttur var skrifað upp að henni látinni. Hún
var ekki þrotin eignum, átti um þrjú hundruð ríkisbankadali. Þar af voru í
,,umsjón“ hjá Þórði Jónassyni háyfirdómara 280 rbd. Hún átti allgóðan
íverufatnað og sæmilegt rúm, bæði undir- og yfirsæng, lök og tvo kodda og
ábreiðu. Búshluti átti hún þá enga orðið eða ekki sem voru skrifaðir upp. Þó
voru eftir hana virtir þrír gripir til fjár. Þeir voru spunarokkur á 80 skildinga,
tóbakstannbaukur á 64 skildinga, af því má sjá að gamla konan hefur notað
neftóbak, eins og margar konur gerðu á þeirri tíð, er þær fóru að reskjast.
Þriðji hluturinn var gullhringur, einbaugur. Hann var virtur á 5 ríkisdali. Hér
hefur verið um mjög vandaðan stássgrip að ræða, er metinn var svo háu verði.
Samkvæmt verðlagi 1860 jafngilti það nokkurn veginn verði á 3-5 vetra
gömlum sauð.
Útfararkostnaður Guðrúnar var allmikill, rúmir 50 ríkisbankadalir. Það
hefur ekki verið fátækleg útför, vafalaust mikil erfidrykkja, sem hæfði heldri
konu. Erfingjar Guðrúnar voru eftirtalin börn hennar: Ásta og Hákon, bæði í
Laxnesi, Guðmundur bóndi á Ingunnarstöðum (,,skilgóður bóndi“), Guð-
mundur yngri og Otti báðir bændur á Márstöðum og sonardóttir 8 ára gömul,
Kristín Einarsdóttir í Reykjavík. Arfur þeirra hvers fyrir sig var 44 ríkisbanka-
dalir 13 skildingar.
Fjöldi fólks er kominn frá Guðrúnu Hákonardóttur og Guðmundi Guð-
mundssyni á Lágafelli. Margt af því var hið mesta dugnaðar- og myndarfólk,
en ekki eru tök á því að rekja niðjatal þeirra hér og þar með lýkur þætti
þessum.
Heimildirnar koma fram í þættinum sjálfum, en nefna má þar samt að síðustu:
Landamerkjaskjöl Lækjabotna og víðar í Borgarskjalasafni Reykjavíkur. Bréf í sýsluskjölum
Gullbr. og Kjósarsýslu. Kl. Jónsson: Saga Reykjavíkur. Kjósarmenn eftir Harald Pétursson.
Skiptabækur Gullbr. og Kjósarsýslu og Borgarfjarðarsýslu. Prestsþjónustubækur Reykja-
vikur, Mosfells í Mosfellssveit og almenn manntöl úr sömu prestaköllum. Og að síðustu má
nefna Selrústina við Fóelluvötn.