Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1981, Qupperneq 134

138
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
stað sínum, Kóranesi á Mýrum. Ásgeir lét einnig grafa skurð þvert yfir
tangann norður af bílstjórahúsi og búa þannig til ey eða hólma, sem kallast
Sandey (25), en nýtt er þetta nafn að sjálfsögðu. Allt hefur þetta verið gert
vegna æðarfuglsins. Ósinn út úr tjörninni hét Dugguós (26), en hann er nú úr
sögunni, síðan stíflan var gerð. Áður fyrri, meðan enn fjaraði í tjörninni, kom
upp með fjöru klettahryggur eða brík frá tanganum áðurnefnda (nærri Prent-
smiðjunni) og að Stekkjarmýrarhól í Breiðabólstaðalandi og var þessi leið oft
farin, ekki síst riðandi. Þetta var kallaður Steinboginn (27). Ekki skal fullyrt
að hann sé nákvæmlega rétt settur á kortið.
Suður frá staðnum, fyrir sunnan brekkuna sem húsin standa á, er land
mjög lágt og hefur verið votlent, en er nú ræktað tún. Einhversstaðar þar voru
Akrarnir (28), sem svo voru kallaðir og Benedikt Gröndal talar um, „stórir
ferhyrndir blettir, mig minnir tveir samfastir með lágum torfgarði á milli,
mátti vel sjá móta fyrir ,,akurreinum“ eða löngum þverdældum.“ (Dægra-
dvöl útg. 1965, bls. 11). Þessir ,,akrar“ eru nú löngu horfnir. Eitthvað tölu-
vert austar hefur verið mýri sú sem Kringlumýri (29) nefndist og Björn Er-
lendsson segir að hafi verið suðaustur frá útihúsunum sem nú eru eða vestur
frá Músavík. Er helst svo að sjá sem þetta hafi verið sama mýrin og Björn
Gunnlaugsson kallar Heimamýri (30) á uppdrætti sínum. Vafalaust er nú
erfitt að takmarka hana vegna ræktunarbreytinga. Niður af henni eru tveir
tangar út í Lambhúsatjörn, alltaf kallaðir Tangarnir (31), Vestaritangi (32) og
Eystritangi (33). Er mikið æðarvarp á þessum slóðum. Mýrina upp af
Töngunum nefnir Björn Gunnlaugsson Miðmýri (34) og virðist það nafn vera
gleymt nú. Stóra víkin austan við Tangana heitir Músavík eða Músarvík (35).
Björn Gunnlaugsson notar seinna afbrigðið, en uppmæling hans mun vera
elsta heimild sem til er um þetta nafn. Langa nesið austan við víkina heitir
Rani (36) og nær alla leið að ósnum þar sem Lambhúsatjörn opnast út í
Skerjafjörð. Fremst á Rananum heitir Ranatá (37), og hefur Björn Erlendsson
það eftir Jakob bróður sínum, sem eldri var en hann.
Efst á Rana, eða þar sem allrahæst ber í Bessastaðanesi, er töluvert reisu-
legur hóll sem heitir Skothús (38) og segir Benedikt Gröndal nokkuð frá því.
Á hólnum hefur verið eitthvert mannvirki en engar sagnir eru um það.
Þar sem jökulaldan endar við Skerjafjörð heitir Svartibakki (39). Einhver
hluti öldunnar eða jökulgarðsins hefur heitið Mómýrarháls (40) eins og upp-
dráttur Björns Gunnlaugssonar ber með sér, og sunnan undir hálsinum Mó-
mýri (41), hvort tveggja mjög eðlileg nöfn og má enn sjá ummerki eftir mó-
tekju í mýrinni, en þurkvöllur góður uppi á öldunni. Norðan við hann er svo
mýri sem nefnist Litlamýri (42).
Nyrst í Bessastaðanesi heitir Sauðatangi (43) og er ekki mjög skýrt
afmarkað yfir hve stórt svæði nafnið nær. Nyrst og vestast við Dugguós er svo