Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1884, Side 60

6o
Hann vildi ekki hallmæla kaþólskum mönnum, né að
öllu leyti hafna sumum siðum og setningum þeirra,
þegar þetta væri rétt skilið ; hann sagði t. d., að menn
ætti ekki að göfga líkneskjur helgra manna, enn þær
miðuðu til að glœða guðrœkilegar tilfinningar, og
sjálfr hafði hann ætíð róðukrossinn fyrir augunum, og
horfði á hann þegar hann baðst fyrir í kirkjunni.
Hann sagði, að kenning kirkjunnar væri mikils met-
andi, og af henni ætti menn ekki að bregða, nema hún
væri gagnstœð guðs orði; Lúther hefði verið lærðr og
guðhræddr maðr, enn of vandlætingasamr og farið of
langt í siðabót sinni. Enn þótt Brynjúlfr biskup ekki
ámælti kaþólku kirkjunni, sjást þó engin merki til
annars, enn að hann hafi aðhylzt hreinan lærdóm vorr-
ar kristilegu trúar. Með meiri rökum fundu menn
það að honum, að hann byrjaði margt með mikilli fyr-
irhöfn og œrnum kostnaði, enn hætti við það hálfbúið
í miðju kafi, svo það varð að litlum notum, og eins
það, að hann fékk skjótt leiða á mörgu því, sem hann
hafði mikillega sótzt eftir. Til sönnunar þessu hafa
verið til fœrð ýms dœmi, sem óþarft virðist hér upp
að telja. Einungis skal þess getið, að þetta hviklyndi
snerti einungis efni sjálfs hans, enn kom aldrei fram í
neinu, sem embætti hans snerti, og alt sem hann í
þeim efnum gerði eða sagði stóð eins og stafr á bók-
þ>ó Brynjúlfr biskup væri auðmaðr og nafnfrægr
utan lands og innan, var hann þó á efri árum sínum
mikiil mœðumaðr. Af börnum hans dóu 3 þegar á
unga aldri, og 2 þeirra hlutu ekki skírn; enn hin
elztu tvö, Ragnheiðr og Halldór, komust til fullorðins
ára. Ragnheiðr var heitin eftir móður biskups og
fœdd 1641; hún var ágætlega gáfuð til munns og
handa, og eftirlætisbarn föður síns, sem lét menta
hana sem bezt. Síra Halldór Daðason í Hruna átti
mannvænleg börn, og vóru þau í miklu uppáhaldi hjá