Eimreiðin - 01.01.1902, Blaðsíða 52

52
Á veturna var venjulega risið úr rekkju laust fyrir kl. 7 á
morgnana, Peir, sem tóku þátt í iðnaðarnáminu, höfðu þá venju-
lega líkamsæfingar eina klukkustund. Pví næst var drukkið morg-
unkaffi og að því búnu söfnuðust lærisveinarnir til morgunsöngs og
bænagerðar. Skólastjórinn sjálfur mælti fram hina postullegu trú-
arjátningu, og leggja Grúndtvígssinnar mikla áherzlu á hana af
ástæbum, sem ekki verður skýrt frá hér. Að því búnu byrjaöi
kenslan og var að jafnaði fyrsta kenslustundin ætluð land- og þjóð-
lýsingu. Pað er áður tekið fram um kensluna á alþýðuháskólun-
að hún er nær því eingöngu bygð á munnlegri frásögn. Allar
kenslustundir byrja og enda með söng, og er það eitt af ein-
kennisatriðum alþýðuháskólanna. Söngurinn lífgar og fjörgar og
hefur meiri og dýpri þýðingu, en margur heldur. Kenslan er að-
allega bygð á því, að vekja lærisveinana til athygli og sjálfstæðrar
umhugsunar, að vekja hjá þeim sjálfstætt persónulegt líf, og um
leið að gera það ljóst og skiljanlegt fyrir þeim, sem farið er með.
Við land- og þjóðlýsingar er t. d. ekki lögð nein sérleg áherzla á
upptalningu fylkja, fjalla, fljóta og borga eða íbúatölu og þess
háttar, þó þess sé auðvitað getið, heldur á atvinnugreinarnar og
samband þeirra við landslagið og loftslagið, á lífskjör þjóðanna og
eðli þeirra, á samgöngur og innbyrðis viðskifti. Til skýringar eru
stundum sýndar skuggamyndir af landslagi, stórbyggingum og
stórvirkjum ýmsra landa. 011 kenslan er þannig í því innifalin, að
leiða nemendunum reglulega ljóst fyrir sjónir líf og kjör þjóðanna
og stöðu þeirra hverrar um sig í menningarlífi mannkynsins. Að
því er mannkynssöguna snertir, er ,aðaláherzlan lögð á að gera
grein fyrir tildrögum og afleiðingum viðburðanna, að einkenna
tímabil og persónur og benda á hinar dýpri orsakir, sem ætíð
liggja á bak við sjálfa viðburðarásina og stýra henni, og að sýna
fram á menningargildi þeirra aðalstefna hverrar um sig, sem komið
hafa fram í sögunni o. s. frv.
Kl. 9—10 var gengið til morgunverðar og var það smurt
brauð með osti og heimagert öl til drykkjar. Pá var aftur tekið
til starfa við réttritun, teikningu og ýmsar sérstakar fræðigreinar í
hverri deildinni fyrir sig og stóð það til hádegis.
Á hádegi var aðalfyrirlesturinn haldinn og söfnuðust þá allir
í sal skólans. Var þar stundum saman komið á þriðja hundrað
manns, því allir vildu heyra Tríer sjálfan tala. Sumt af vinnufólk-
inu við skólann réði sig með því skilyrði, að mega hlýða á ræður