Eimreiðin - 01.01.1902, Blaðsíða 54

54
vængjum upp í hreinan og tæran himingeiminn, langt, langt yfir
alt smásmuglegt og auðvirðilegt.
Þegar fyrirlestur Tríers var á enda, var hringt til miðdegis-
verðar. Undir skólahúsinu öllu var hár kjallari, og þar var borð-
salurinn. Sátu allir að borðum í einu, Tríer og börn hans og
heimilisfólk, þeir af kennurunum, sem ekki voru kvongaðir, og tiem-
endurnir. Tegar gestir voru viðstaddir, urðu þeir að sætta sig við
að sitja til borðs með lærisveinunum, hvort sem þeir voru af há-
um stigum eða lágum, og voru þar stundum engin smámenni
saman komin. Maturinn var altaf mjög óbreyttur, en góður og
nærandi. Á undan og eftir máltíð var sungið vers eða lesið yfir
borðum, og meðan á máltíðinni stóð voru samræðurnar fjörugar,
ekki sízt við borð skólastjóra, því hann var manna kátastur og
skemtilegastur í samræðum. Öðru hvoru gall við hlátur hjá Tríer,
svo hár og hvellur, að undir tók í salnum. Honum var lengst af
við brugðið fyrir þennan hlátur, sem var svo hjartanlegur og
hvellur, að hann þektist langar leiðir að, og sögðu menn oft í
spaugi í Vallekilde, að hérarnir úti í snjónum risu upp á afturfæt-
urna og spertu upp eyrun, þegar Tríer hló.
Að aflokinni máltíð varð venjulega dálítið hlé á og notuðu
lærisveinarnir það til að taka á móti bréfum sínum, ganga sér til
skemtunar 'eða eitthvað þess háttar. Pá var drukkið kaffi og
síðan voru líkamsæfingar fyrir þá, sem ekki tóku þátt í þeim á
morgnana. Kl. 5 var aftur hringt til fyrirlestra, og var það Norð-
urlandasaga, sem nú var tekin fyrir, en þó með hliðsjón af aðal-
viðburðum mannkynssögunnar. Kl. 7 neyttu lærisveinarnir kvöld-
verðar og var það smurt brauð með osti og té á eftir. Kl. 8
voru venjulega haldnir .fyrirlestrar um bókmentasögu, einkum
Dana, og lesnir upp kaflar úr dönskum skáldritum. Á laugar-
dagskvöldum voru að jafnaði haldnir málfundir, til að ræða um
einhver tiltekin efni, og tóku kennararnir stundum þátt í umræð-
unum. Stjórnmál og trúarefni voru útilokuð, en annars var rætt
um alt milli himins og jarðar, og var gaman að taka eftir því,
hvað lærisveinunum fór fram í að láta skýrt og skipulega í ljósi
hugsanir sítiar, eftir því sem skólaáhrifin urðu meiri og sjálfstraustið
óx. Pess var nákvæmlega gætt, að umræðurnar færu skipulega
fram, og var óðar tekið fram í, ef merki sáust til þess, að þær ætl-
uðu að lenda í persónulegum deilum.
Eftir kl. 9 á kvöldin voru lærisveinarnir látnir sjálfráðir. Sumir