Eimreiðin - 01.01.1902, Blaðsíða 1

A Gammabrekku
(viö Odda 1901).
Eg geng á Gammabrekku, er glóa vallar tár,
Og dimma Ægisdrekku mér dunar Rangár sjár.
En salur guðs sig sveigir og signir landsins hring.
Svo hrifin sál mín segir: IJér setur drottinn þing!
I vestur-útsýn yztri ég eygi hládimm fjöll,
Sem hylja móðu-mistri svo marga bruna-höll;
En norðar gullið glœði.r in gömlu risa-fell
Og Ijóssins lögur ftæðir um Langajökuls svell.
Til austurs híma heiðar við himindyra grind
Með bringur Hreppa hreiðar og Búrftlls stýfða tind,
En Heklu morgunhökull mér hlær við eld og málm
Og aldinn Eyjajökull á enn sinn gullna hjálm.
I sœti sólin hækkar og signir príhyrning,
Og Ijóssins landnám stækkar og lykur Rangár-þing,
Nú blankar vítt um Víði og Vestanmanna borg
Og stefnt er landsins lýði á lífsins vinnutorg: —
Svo helgar þú ið háa, ó himnesk sól, þá rís,
En seiðir svo hið lága í sömu Faradís.
Svo hefur sig hið horfna úr helgri timans nótt
Og sýnir sœlu forna með sigurfrœgð og þrótt.