Eimreiðin - 01.01.1904, Síða 8

8
íslenzki kvenbúningurinn var, að því er sjá má af fötum og
myndum, er geymst hafa, einkennilegur og fagur. Skautið, sem
vér síðar komum að, var einhver einkennilegasti hluti hans.
Eins og sést á I. myndinni var í lok 16. aldar borinn bún-
ingur, sem að mörgu
leyti minnir á búning
miðaldanna. Kjólarnir
virðast enn þá vera
samfeldir. Peir eru og
á frummyndinni alveg
einlitir (annar grænn,
hinn svartur). Brjóstið
virðist vera skreytt fjór-
um röðum útsauma eða
skartspenna. Auðséð
er, að kjólnum er
haldið að mittinu með
belti, en niður frá belt-
inu hangir púss. Um
hálsinn er borinn
spænskur pípukragi,
sem var eitt af ein-
kennum viðreisnartím-
ans, eins og áður er
sagt. Ermarnar eru
hlaðbúnar um úlnliðinn.
Svunta er borinn fram-
an á kjólnum, og önn-
ur konan heldur á
vasaklút í henditini.
Búningur þessi, sem
er samtvinnun af gömlu
(samfeldur kjóll) og
nýju (kragi, svunta o.
s. frv.), er því nokkurs konar milliliður milli búnings miðaldanna
og búnings viðreisnartímans.
Eigi líður þó á löngu, áður en síðast nefndi búningurinn kem-
ur og fram á íslandi.
2., 3. og 4. mynd sýna oss búninga frá síðari helming 17.
íÍ/z- Xlsla7id/k Horíde JCane
1 y’hlileh.ý 'Draýrtr.
6. Bóndakona í vönduðum hversdagsbúningi
frá miðbiki 18. aldar.
(Eftir Ferðabók Eggerts Ólafssonar).