Eimreiðin - 01.01.1904, Síða 11

konurnar á myndinni frá 1685 (4. mynd). Að öðru leyti kemur
það í ljós á myndunum frá miðri 18. öld (6., 7. og 8. mynd), að
margar konur höfðu þó þegar lagt niður hempuna. Búningurinn
hafði þá upphlut samsvarandi pilsinu. I'egar vér virðum fyrir oss
allar fjórar myndirnar frá miðri 18. öld, getum vér, án þess að
þurfa að gera hér nákvæmari grein fyrir því, annars fundið þann
litla mismun, sem er á búningi heldri kvenna og alþýðukvenna.
Eini verulegi munurinn
er sá, að sheldri kona«
og börn hennar báru
enn þá á þeim tím-
um hempu, en hvorki
> heldri stúlka «,» bónda-
kona« eða »brúður
í brúðarskarti« bar
hempu. Ef til vill hef-
ur hempan aldrei verið
almenn flík alþýðu-
kvenna. Pær hafa yfir-
leitt verið tregari til
að taka upp nýjar
venjur og áreiðanlega
haldið miklu fastara
við fornar venjur. Vér
sjáum, að bóndakon-
urnar báru enn þá
pípukraga á þeim tím-
um, en í stað hans
báru þá allar aðrar kon-
ur kringlóttan, breiðan
sléttan og útsaumaðan
kraga. Allar konur báru klút um hálsinn. Endar klútsins mynd-
uðu spaða, er féll að framan yfir kragann niður á brjóstið. I
spaðabroddinum var stundum skartgripur. Faldurinn var hár, mjór,
hallaðist fram að ofanverðu og var skreyttur sylgjum og skart-
gripum. Einnig vóru margir skartgripir festir annarstaðar á bún-
inginn: á höfuðbúninginn, á brjóstið, um mittið, við eyrun o. s.
frv. Búningnum fylgdi svunta, og í mörk eða rósir, annaðhvort
að ofan eða neðan. Auk þess sést á tveimur myndunum, er
£71 'JCone.
9. Heldri kona frá miðbiki 18. aldar.
(Eftir Ferðabók EggerLs Ólafssonar).