Eimreiðin - 01.01.1904, Side 63

63
er þráin eftir að verða fullkomnari. Og þessa þrá hefur G. F. Og
honum er líka ljóst, að hann þyrfti að komast eitthvað úr kreppunni
og fá að sjá eítthvað fleira en »heimahagana«. Hann langar að kom-
ast út fyrir landsteinana, en féð vantar (bls. 158—9):
Mig fýsir að sjá hina tjarlægu storð,
en farkostinn hefi ég eigi.
Og tunguna skortir hin algildu orð
og útsýni, leiðir og vegi.
A ströndinni sit ég og stari á mar,
er stikar sæinn hið eimknúna far;
og klökkur úr kreppunni rýni
að kvöldroðans purpuralíni.
Væri það nú ekki mannsstrik af þeim, sem unna íslenzkum kveð-
skap og bókmentum og eitthvert bein hafa í hendi, að styðja hann til
að fullnægja þessari þrá sinni? Því varla mun honum til mikils að
knýja á náðir þingsins 1 annað sinn. Hann er of fjarri þingsalnum til
að geta horft atkvæðin út úr þingmönnum. Auk þess hefúr þingið
aldrei ráð á að styðja þá, sem líklegastir eru til að geta unnið þjóð-
inni mest gagn með ritum sínum, eins og hefur sýnt sig með önnur
eins söguskáld og Gest Pálsson og Einar Hjörleifsson.
Skyldu menn vilja skjóta saman til að styðja G. F. til utanfarar,
er ritstjóri Eimr. fús á að veita samskotunum viðtöku og leggja fram
sinn skerf og stuðning að öðru leyti — þó hann aldrei hafi séð mann-
inn og þekki hann aðeins af ritum hans. Komist þetta í framkvæmd,
er ekki enn örvænt um, að orð Eimr. (III, 199) kynnu að rætast: að
þá mætti svo fara, að úr »den grimme Ælling«, sem G. F. nú (þá)
mun álitinn af sumum, yrði — svanur. Og mun þó mörgum þykja
djúpt tekið í árinni, að heimfæra upp á hann líking þá, sem H. C.
Andersen brúkaði um sjálfan sig — þó ekki sé nema spádómur um
möguleika.
V G.
BUNAÐARRIT. Útgefandi: Btínwbarfélag fslands. 16. ár. Rvík
1902. — Þessi árg. Búnaðarritsins er í 4 heftum og 288 bls. 1 hon-
um eru 2 7 ritgerðir og greinar:
1. »Eftir búnaðarþingið og alþingi 1901« eftir Þórhall Bjarnar-
son, forseta Búnaðarfélags íslands. Höf. lýsir mjög skýrt og greinilega
búnaðarþinginu og gjörðum alþingis (1901) í þúnaðarmálum. Um
stjórn félagsins kemst hann svo að orði: »Það er nauðsynlegt, að
komast sem fyrst yfir þetta millibils-ástand, að stjórn félagsins sé rekin
af mönnum, sem brestur verulega þekkingu, og auk þess hafa mest-
allan tíma sinn bundinn við skylduverk embættis eða atvinnu sinnar«.
Mikil þörf er á »vísindalegum ráðunaut« — líkum N. J. Fjord hjá
Dönum —, sem ætti sæti í sjálfri stjórninni og yrði lífið og sálin í
öllum framkvæmdum félagsins. Yms mál vóru tekin til umræðu á
búnaðarþingi þessu t. d. um kynbótatilraunir, bólusetning sauðfjár,
berklaveiki á kúm, Hússtjórnarskólann í Reykjavík, byggingarrannsóknir