Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1913, Qupperneq 25

Eimreiðin - 01.05.1913, Qupperneq 25
99 Jón hélt áfram með kálfatrossuna. Morgunloftið var blátt eins og draumur; dúfurnar flugu í flokkum heim af ökrunum og snerust í loftinu, svo skein í hvíta vængina. Slóðin eftir kálfana var eins og langar, dökkar rákir í dögginni. Bændafólkið var nú farið að aka börnunum sínum áleiðis á brautarstöðina. Hestarnir voru ólúnir og fjörugir eftir næturhvíld- ina, keptust við að ná þeim, sem á undan voru, og léttu ekki^ fyr en allir vagnarnir voru komnir í samfelda röð, hver á eftir öðrum. Pað skein á nýmálaðar vagnhliðarnar; bændadæturnar smávöxnu sátu ljósklæddar, og með blaktandi bönd í höttunum, í ökustólnum, og hvískruðu forvitnislega eins og kjúklingar, sem eru nýskropnir úr egginu. Á bak við þær stóðu vikadrengirnir, og héldu sér fast í ökustólsslárnar, og áttu nóg með að halda jafnvæginu, þegar hjólin hrutu á ójöfnu. í einum vagninum hafði fólkið lúður með sér; og þeytti sá, er á hann lék, hvellum tónum út í döggvaða morgunkyrðina, rauður og þrútinn í andlitinu af blæstrinum. Pegar sá vagninn fór fram hjá kálfunum, vöknuðu þeir alt í einu við, tóku heljarmikið viðbragð og rákust svo óþyrmilega á Jón litla, að skórnir hans lömdust um eyrun á honum. Tvær af smátelpunum hölluðu sér út yfir ökustólsbogann, bentu á hann, og ráku upp glettinn stríðnishlátur; og einn af vikadrengjunum, sem vissi sjálfum sér borgið, sneri að honum freknóttu smettinu og kallaði: »Þú verður altof seinn!« Jón litli hafði sjálfur verið að hugsa um það sama alla leið- ina. Pað var heldur ekkert hóf á því, hvað þessar kálfskepnur gátu verið níðlatar; það var varla mögulegt að dragna þeim úr sporunum. Jón tók nú til svipunnar og lét nokkur högg dynja á hrygg- inn á þeim skjöldóttu. En þá var eins og öllu samlyndi væri lokið. Forustukálfurinn var staður eins og staur. — Jón gekk fram fyrir hann, brá tjóðurbandinu um öxl sér og lagðist á af öllum kröftum; það var eins og hálsinn á kálfinum lengdist um helming; hann lolcaði augunum í þolinmóðri þverúð og langur, marglitur slefuþráður hékk út úr kjaftinum á honum; honum varð ekki þokað nema eitt fótmál í einu, og hann streittist á móti alt hvað hann gat, með stífum hnjám og klaufunum glentum út á við, til að ná betri viðspyrnu. — Svitinn bogaði niður af enninu
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78

x

Eimreiðin

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.