Eimreiðin - 01.05.1913, Blaðsíða 73

47
Jón Jakobsson) hefir gert sér far um að láta hana samsvara efninu.
Og þetta hefir líka tekist Málið á henni er óvenjulega látlaust og
laust við alla tilgerð og málskrúð, með öðrum orðum: einfalt, eins
og hér átti bezt við. y q
. VIÐBÆTIR VIÐ HINA ÍSLENZKU SÁLMASÖNGSBÓK með
fjórum röddum. Bjarni Þorsteinsson prestur á Siglufirði hefur
safnað lögunum og búið þau undir prentun. Rvík igi2.
Þetta hefti er góður viðbætir við sálmasöngsbókina hans séra
Bjarna.
Alls eru lögin í hefti þessu 85, flestöll ágæt og falleg lög, og
vel raddsett, enda eru mörg þeirra eftir önnur eins fræg tónskáld og
Chr. Barnekow, A P. Berggreen, N. W. Gade, Edv. Grieg, I. P. E.
Hartmann, Mendelsohn, Weber, C. E. F. Weyse o. fl. Sum lögin,
einkum ensku lögin, eru þó fremur tilkomulítil, svo sem: »Hærra,
minn guð, til þín«. Englendingar eiga sjaldan mikla tónlistargáfu. Þó
lízt mér allvel á nr. 214 eftir Arthur Sullivan og nr. 232 eftir John
E West. Mundi annars ekki vera tiltækilegt að sækja sálmalög til
kaþólskra landa. Rússar t. d. eiga mikinn fjársjóð fallegra og ein-
kennilegra sálmalaga og lofsöngva. — Fjögur lög eru íslenzk: hinn
frægi Lofs'óngur Svb. Sveinbjörnssonar (nr. 184); gamalt íslenzkt
þjóðlag (nr. 251): Vort traust er alt á einum f>ér, eftir Ólufu Finsen
(nr. 228); Konungur lifsins (nr. 197) og Ó, blessa, gub, vort febra-
frón{ nr. 216), eftir útgefandann sjálfan. Þetta síðasta lag er tilkomu-
lítið og nokkuð slitrótt, en hin eru ágæt; einkum fellur mér nr. 197
vel í geð.
4 handhæg registur eru við bókina; þó hefði ég heldur kosið
nafn tónskáldsins við hvert einstakt lag, en tónskáldaregistrið. Annars
munu registur þessi koma að góðurn notum. // /4/
GUÐMUNDUR DAYÍÐSSON: SKÓGRÆKTARRIT. Gefið út
af sambandi U. M. F. í. Rvík 1912.
Þetta er { alla staði ágætisrit, og væri óskandi, að sem flestir
vildu lesa það — og láta sér að kenningu verða, breyta eftir því.
Ritið er í fjórum köflum, og er í hinum fyrsta fyrst yfirlit yfir
sögu skóga á íslandi, um áhrif þeirra á landið, jarðveg þess og veðr-
áttu, um hver not séu að skógi og hversu ræktun hans svari kostn-
aði. í öðrum kaflanum eru margskonar leiðbeiningar viðvíkjandi skóg-
rækt, bæði hverjar trjátegundir beri að velja til notkunar hér á landi
og hverja aðferð skuli hafa við gróðursetning og viðhald skógarins o.
s. frv. í þriðja kaflanum ræðir um trjágarða og skjólgarða, og í fjórða
kaflanum um skógræktardaga, sem fyrst hófust í Ameríku, en síðar
hafa fengið mikla útbreiðslu víða um lönd, og nú hafa haldið innreið
sfna á íslandi á aldarafmæli Jóns Sigurðssonar fyrir forgöngu Ung-
mennafélaga íslands. Var það vel ráðið, að bæta þeim kaflanum við,
því hann á ekki sízt erindi til okkar íslendinga.
Vér skulum ekki fara frekar út í efni þessa fyrirtaks ritlings, en
einungis skora á alla lesendur vora að kynna sér hann sem bezt. í
rauninni ætti landsstjórnin að veita fé til að útbýta honum gefins á