Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1913, Qupperneq 65

Eimreiðin - 01.05.1913, Qupperneq 65
139 Djöfullinn kom yfir Mr. Júbal. Hann brá grön og svaraði hryssingslega: Nei! Pá þekti vinur hans hann, og hélt leiðar sinnar. Hann var enginn heimskingi; hann þekti lífið og mennina og sjálfan sig að auki, og hann varð hvorki hryggur né hissa. En Mr. Júbal hélt hann hefði orðið það; og hann mintist orðanna: »Áður en haninn galar þrisvar, muntu afneita mér,« og hann gjörði sem Pétur; hann gekk inn í tómt porthlið og grét beisklega. Pað gjörði hann sjálfur í huga sínum, en djöfullinn í hjarta hans hló. Upp frá þeim degi hló hann oftast nær; að illu og góðu, að sorg og skömm, að öllu og öllum. Faðir hans og móðir höfðu úr blöðunum fengið að vita, hver Mr. Júbal var; en þau fóru aldrei í hljómleikahúsið, því þau héldu, að þar væru hestar, sem hlypu gegnum tunnusveiga, og annar djöflagangur, og innan um þau ósköp vildu þau ekki sjá son sinn. Mr. Júbal var nú mestur söngsnillingur allra yngri manna; og sannlega átti hann ekki mikið eftir í sér af því, sem »ég« gat kallast, en viljann átti hann óskertan. En allra daga kemur kvöld! Pað var stelputríta við dans- leikana, sem gat heillað menn, og Júbal varð heillaður meðal annarra. Hann varð svo hatramlega heillaður, að hann spurði, hvort hann mætti verða hennar . . . (Auðvitað átti hann við, hvort hún vildi verða hans, en þannig má maður nú ekki komast að orði). — Pú skalt fá að verða minn, svaraði hún, ef ég fæ. . . — Pú færð alt! greip Júbal fram í. Stúlkan tók hann á orðinu, og þau giftust. Fyrst kendi hann henni að syngja og spila; og þar á ofan fékk hún alt, sem hún vildi. En með því að hún kunni að heilla, þá vildi hún alt það, sem hann vildi ekki, og smátt og smátt náði hún vilja hans í vasa sinn. Og einn góðan veðurdag var Mrs. Júbal orðin að söngkonu; og það svo frægri söngkonu, að þegar fólkið kallaði Júbal inn á leiksviðið, þá átti það við frúna, en ekki við manninn hennar. Júbal vildi aftur ná í hásætið, en að taka það frá konunni sinni, það vildi hann ekki, og þessvegna gat hann það ekki. Og svo fór, að fólk gleymdi honum. IO
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78

x

Eimreiðin

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.