Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1921, Qupperneq 17

Kaflar ur fornsögu Austurlanda
>7
Súmerar stunduðu hina sömu atvinnuvegi eins og
Babylónarmenn síðar, mest akuryrkju og kvikfjárrækt.
Skurðanet landsins hafa þeir líklega fyrstir grafið og elstu
fornkonungar þeirra hrósa sjer af því, að þeir hafi bygt
musteri og grafið vatnsveituskurði; Súmerar hafa og flutt
til landsins ýmsar gagnjurtir og alidýr. Nautfjárkyn þeirra
var indverskt með fitukleppi á baki (zebúnaut), þeir höfðu
mikið af kindum og ösnum, en hvorki hesta nje úlfalda;
þessi þörfu dýr fara íbúar Babylóníu fyrst að nota löngu
síðar. Pað er auðsjeð á mörgu, að Súmerar hljóta mjög
snemma að hafa haft mikla verslun og skipagöngur, enda
eru örar samgöngur alveg óhjákvæmilegar fyrir slíka
framfaraþjóð. Á Mesopótamíusljettunni vantar flest það,
sem menningarþjóð þarf til handiðna og lista. Par eru
engir málmar til, ekkert timbur og enginn steinn; það er
sagt, að fyrir neðan Bagdad sje ekki neinstaðar hægt að
finna steinvölu, sem er stærri en kaffibaun. Sumir fræði-
menn ætla, að Súmerar hafi ómögulega getað stofnsett
slíka menningu í Babylóníu, þar sem flesta aðstoð vant-
aði til framfara, og halda því að Súmerar hafi flutt ment-
unina með sjer annarsstaðar frá. En hvaðan voru þeir
komnirf Pað veit enginn. Súmerar þurftu að flytja hinar
algengustu nauðsynjavörur, eins og t. d. timbur, málma
og grjót, til sín frá fjarlægum löndum. l*ó þeir notuðu
aðallega tígulsteina til húsabygginga, þá þurftu þeir á tölu-
vert miklu grjóti að halda. Úr hörðum steinum hjuggu
þeir goða- og mannamyndir, og virðist þeim frá öndverðu
hafa tekist það furðu vel; þeir hafa verið mjög listhagir,
svo hin elstu listaverk Súmera skara langt tram úr þeim,
sem löngu síðar voru smíðuð í Babylón. Hjer eru þau
hin sömu fyrirbrigði eins og á Egyptalandi, elstu lista-
verkin eru best, en svo fer smekk, kunnáttu og getu
hægt og hægt aftur, svo listin endar í stirðbusalegum af-
skræmum, sem eru þó reyndar ekki alveg eins slæm og