Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1921, Síða 56

5^
Vald, Erlendsson
stemma stigu fyrir sandfokum með melgrasi og trjárækt-
un og sendi hann mörg bænarbrjef þaraðlútandi til kon-
ungs og stjórnarinnar. Hann skrifar að ástand bæjarins
og íbúanna renni sjer til rifja og segir, að skaði sá, sem
mikill fjandmannaher geri, sje ekkert á móti eyðilegging-
um sandroksins, því að það minni á ösku- og hraungosin
á íslandi og sje engu betra. Olafur, sem kallaði sig
Olaus Olavius að sið tímans, ritaði sögu og landlýs-
Greinin, ysta táin af Jótlandsskaga.
ingu Jótlandsskaga; er margt merkilegt í þessari bók
og víða bregður við gletni og kýmni. Þannig ritar hann
að ljósastjakarnir í Skagakirkju beri þessa áletrun: Bölv-
aður sje sá, sem stelur þessum ljósastjökum. En þetta
var skrifað á latínu og þessvegna, segir hann, að ólærðu
bófarnir muni varla verða skelkaðir við áletrunina. Jón
Stefánsson, dr. phil., ritaði langa grein í Vendsysseltíð-
indi um Olavius, sumarið 1913, er hann bjó á Skaga,
en best hefur Porv.. Thoroddsen ritað um hann í Land-
fræðissögu íslands, 3. bindi.
Á vesturströndinni suður frá Skaga eru margir bað-
staðir og smábæir með mörgum gistihúsum fyrir sumar-