Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1921, Síða 82

82
Verðlaunasjóður vinnuhjúa
hjúa það skilyrði, að hver hreppur hefði sjereign eða
sjerstaka úthlutunarnefnd. Jeg hafði þá eigi fengið neina
nánari skýringu á því, hver hugsun Hreppamanna væri
með þessu. Sumarið eftir brá jeg mjer upp að Birtinga-
holti, er jeg var á ferð í Árnessýslu, og talaði við Ágúst
Helgason um þetta atriði. Hann sagði mjer þá, að það
sem sjerstaklega hefði vakað fyrir þeim, Hreppamönnum
væri úthlutunin á verðlaununum. Peir vildu koma
í veg fyrir að ein stjórnarnefnd, sem væri í Reykjavík
og ókunnug hjúum í sveitinni, úthlutaði verðlaununum, því
að á þann hátt væri engin trygging fyrir því, að verð-
laununum væri rjettilega úthlutað. Á þann hátt gætu
ágæt hjú orðið útundan og verðlaunaveitingin orðið tölu-
vert af handa hófi. Hreppamenn vildu með öðrum orð-
um tryggja það sem best, að verðlaununum yrði úthlut-
að rjettilega, og er það vel hugsað. Skömmu síðar fekk
jeg hið sama að vita af brjefi frá sjera Kjartani Helgasyni.
Petta hefur og ávalt vakað fyrir frumkvöðli þessa
máls. Um hjúin geta að eins dæmt þeir menn,
sem þekkja þau, og það eru sveitungar þeirra.
Fyrir því er það ætlað tillögunefndunum í hreppunum að
sjá um, að öll góð hjú geti komið til greina, þá er verð-
laununum er úthlutað, og fjórðungsnefndunum að íhuga
tillögur þeirra og velja úr þeim, þá er þær eru komnar
til þeirra, og bæta við, ef þörf gerist. Stjórn sjóðsins
aftur á móti velur að eins úr öllum tillögunum; það þarf
einhver annar að gera en fjórðungsnefndirnar, af því að
sjóðurinn er sameiginlegur fyrir alla hreppa á landinu, og
það verður því stjórn hans að gera. Pað væri meining-
arlaust að skipa sjerstaka nefnd til þess. Hún gæti eigi
heldur gert það betur en stjórn sjóðsins. En hins veg-
ar á stjórnin að fara eftir tillögum nefndanna í hreppun-
um og fjórðungunum, og má eigi veita neinum hjúum
verðlaun úr sjóðnum, nema þeim, sem nefndir þessar hafa