Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1921, Side 141

Um hæstarjett
141
handa byrjendum eiga að vera, að minsta kosti í öllum
náttúruvísindum og í landafræði og sagnafræði.
Með því að rita bók þessa og »Flóru íslandss hefur
Stefán Stefánsson unnið hið þarfasta verk, og mega allir ís-
lendingar vera honum þakklátir fyrir það. Í’ví miður auðn-
aðist honum eigi sökum dýrtíðar að koma út nýrri útgáfu af
»Flóru«, en hann hafði lagfært hana og búið nýja útgáfu
undir prentun. B. Th M.
Sigurður Porðarson, Um hæstarjett. Rvík 1921,
42 bls. Fyrv. sýslumaður Sigurður Þórðarson hefur unnið
þarft verk, að rita bækling þennan. Hann sýnir glögglega,
hve mikið flýtisverk lögin frá 6. október 1919 um hæstarjett
eru, og að engin framför er að þeim fyrir rjettarfarið á ís-
landi. Dómar eru nú lakar rökstuddir en áður og málaflutn-
ingur orðinn svo dýr, að mörgum er ókleift að ná rjetti sín-
um eftir hinum nýju lögum. Slík stórbreyting á dómskipun
landsins hefði að eins getað farið vel, ef málið hefði verið
rækilega undirbúið, en því var nú ekki að heilsa. Auk þess
var gert ráð fyrir því í sambandslögunum að hæsti-
rjettur væri ekki stofnaður fyrst um sinn, eins og
Sigurður Sigurðsson bendi á á alþingi, og hefur
því landsstjórnin og alþingi eigi haldið þau. Höf-
undurinn segir, að forsætisráðherra hafi verið hótað því af
einhverjum af þeim fjórum fulltrúum landsins, sem voru með
honum í Kmhöfn vorið 1919, að lagafrumvarp um hæstarjett
yrði flutt á alþingi, ef hann flytti það ekki; nefnir hann þar
til þáverandi fjármálaráðherra Sigurð Eggerz. Hann mun þó
ekki hafa verið einn um það, því að það var talað í Kmhöfn
þá um vorið, að ef stjórnin flytti ekki frumvarp um stofnun
hæstarjettar, mundi að minsta kosti Bjarni Jónsson gera það,
ef Sigurður Eggerz ljeti það ógert. f’á var líka ráðið til að
hlýða sambandslögunum og fresta máli þessu nokkur ár, uns
yfirvofandi fjárkröggur væru gengnar um garð; mætti þá búa
mál þetta vel úr garði; einnig færi vel á því, að setja inn-
lendan hæstarjett á stofn og endurbæta alla dómaskipun lands-
ins 1930, þá er þúsund ár væru liðin frá setningu alþingis,
en slíkum ráðum var ekki sint.
Bæklingur þessi er þess verður, að allir íslendingar lesi
hann, þeir er hugsa um velferð íslands. Ef oft væri á íslandi
ritað um hin þýðingarmestu málefni af svo skynsamlegu viti
sem Sigurður í’órðarson hefur gert um hæstaijett, mundi
margt fara þar betur en nú er raun á, B. Th. M.