Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1982, Qupperneq 30

víða flutt í flög og gat vissulega orðið til eflingar gróðurmætti,
svo sem þegar rofmold úr torfmýrum var flutt í leirjarðveg eða
forn aska í mýrkenndan jarðveg. Þessum efnum, ef tiltæk
voru, var þá dreift yfir jöfnuð flög áður en þakið var. Að öðru
leyti staðfesti reynslan, að þegar mykjan úr flórnum í fjósinu
var daglega flutt í flögin eða sú er tekin var úr fjóshaugnum og
dreift undir þökurnar um leið og þær voru lagðar, það var
örugg aðferð til að auka gróðursæld sléttunnar strax og um
komandi ár. Þakslétta, unnin tímanlega á vori með mykju-
klíningi undir þökunum, var jafnan ætlað að gæfi eftirtekju
síðsumars, jafnvel þótt unnin væri utan gamla túnsins. Þegar
svo reyndist ekki var það fremur áburðarskorturinn en önnur
fyrirbæri, sem því ollu. Vist var það jafnan kappsmál að loka
hverju flagi svo snemma vors sem unnt reyndist, og þegar um
ræddi flög frá haustinu áður kom það oft í hlut búfræðing-
anna í fyrri umferð um starfssvæðið að „ganga frá þeim
sléttum“ eins og það var kallað. Hitt var líka reynslan, að
þökur, er staðið höfðu í hleðslum allan veturinn, fengu gró-
mátt fyrr ef þakið var með þeim meðan enn var talsverður
raki í moldinni snemma vors.
Þakning.
Að þekja flög þótti flestum meðal skemmtilegustu athafna við
túnasléttunina. Kastkvíslin var ágætt tæki við það starf og
sjálftsagt ef völ var á henni. Á fyrri árum minningarferils míns
var hún ekki til á hverjum bæ. 1 stað kastkvísla notuðu ýmsir
heimagerð tæki til starfsins, en þau voru svipuð að gerð og
kústar, þ.e. haus á skafti og í hausinn festir svo sem fjórir 6
þumlunga naglar. Með svona tækjum voru margar sléttur
þaktar í mínu ungdæmi, naglarnir gerðu sama gagn og álmur
kastgafflanna. Það þótti skemmtilegt og verkmenningarvitn-
isburður að sjá búfræðingana skila þeim störfum með sóma
svo að orð færi af. Bæði skyldu þökurnar felldar vel saman og
í öðru lagi skyldi sléttan vera virkilega slétt en ekki öll stráð
hnúskum og hnútum á yfirborði. Auðvitað réði lögun þakn-
anna og gerð þeirra hve auðvelt eða torvelt var að skila þessu
verki með heiðri. Harðar þökur og hnúskóttar, af þyrrkings-
32