Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1982, Blaðsíða 49

renglulaus og fjölgað með fræjum. Þau líkjast villijarðarberj-
um en berin eru stærri. Afbrigðin Alexandrin, Riigen og Vallö
eru þekktust.
* Fjölgun.
Hliðarsprotar myndast í blaðöxlunum og sumir þeirra vaxa
og mynda langar ofanjarðarrenglur með nýjar plöntur við
stöngulliðina. Auðvelt er að fjölga jarðarberjum með þessum
plöntum. Venjulega eru þær skornar frá þegar myndast hafa
1-2 laufblöð og byrjuð rótarmyndun og þær gróðursettar í reit
með 10x10 sm millibili. Gluggar eða plast eru lagðir yfir, oft
úðað yfir plönturnar og skyggt í sólskini, meðan þær eru að
festa rætur. Þegar plönturnar byrja að vaxa eru gluggarnir
opnaðir meir og meir. Önnur aðferð er að grafa niður potta
með mold við renglurnar og láta plönturnar festa rætur í
þeim. Síðan eru þeir fluttir í reit og i báðum tilvikum eru
plönturnar geymdar í reitnum yfir veturinn.
Allar aðrar renglur verður að fjarlægja og venja er að gera
^ það að lokinni berjatínslu. En hér á landi verður ábyggilega
að gera það fyrr, vegna þess að berin þroskast svo seint.
Aður hefur verið sagt frá mánaðarjarðarberjum. Þau eru
oft renglulaus og fjölgað með sáningu. Er þá best að sá inni í
potta í maí. Þegar plönturnar hafa myndað 2-3 laufblöð er
þeim dreifplantað í reit. Þá ættu að fást vænar plöntur fyrir
haustið.
Gróðursetning.
Best er að gróðursetja snemma að vorinu eða um leið og
jarðvegur er orðinn þíður og vel vinnsluhæfur, og hætta á
miklum næturfrostum er liðin hjá. Er þá miðað við að plast-
skýli séu sett yfir plönturnar um leið og gróðursetningu er
lokið.
p Góðar plöntur til gróðursetningar eiga að hafa a.m.k. 3-4
stór laufblöð. Þægilegt er að planta meðfram snúru og enn
betra ef bil milli plantna eru merkt á hana með tússpenna eða
málningu. Fyrst eru skornar stuttar rifur í plastið 3-4 sm með
hníf og síðan gróðursett í götin með plöntuskeið eða stórum
51