Árbók Landsbókasafns Íslands - 01.01.1967, Blaðsíða 116
112
ENDURSKOÐUN VÖLUSPÁR
Níu man ek heima,
níu í víði,
mjgtvið mæran
fyr mold neðan.
Níu man ek heima,
níu íviðjur,
mjptvið mæran
fyr mold neðan.
SKÖPUNJARÐAR
3. Ár vas alda,
þar es Ymir byggði,
— vasa sandr né sær
né svalar unnir,
jgrð fannsk æva
né upphiminn,
gap vas ginnunga,
en gras hvergi, -
4. áðr Burs synir
bjpðum of yppðu,
þeir es Miðgarð
mæran skópu.
Sól skein sunnan
á salar steina.
Þá vas grund gróin
grœnum lauki.
3. Ár vas alda,
þar es Ymir byggði,
— vasa sandr né sær
né svalar unnir,
jgrð fannsk æva
né upphiminn,
gap vas ginnunga,
en gras ekki, -
4. áðr Burs synir
bjpðum of yppðu,
þeir es mœran
Miðgarð skópu.
Sól skein sunnan
á salar steina.
Þá vas grund gróin
grœnum lauki.
GANCxA himintungla
5. Sól varp sunnan,
sinni mána,
hendi enni hœgri
of himinjó, dýrr.
Sól þat né vissi,
hvar hón sali átti.
Stjgrnur þat né vissu,
hvar þær staði ýttu.
Máni þat né vissi,
hvat hann megins átti.
6. Þá gengu regin gll
á rgkstóla,
ginnheilgg goð,
5. Sól varp sunnan,
sinni mána,
hendi enni hœgri
of jóðúr.
Sól þat né vissi,
hvar hón sali átti.
Stjprnur þat né vissu,
hvar þær staði gttu.
Máni þat né vissi,
hvat hann megins átti.
6. Þá gengu regin gll
á rgkstóla,
ginnheilgg goð,