Árbók Landsbókasafns Íslands - 01.01.1967, Blaðsíða 192
Í88
ENDURSKOÐUN völuspár
saman við dvergatöl K og H, er augljóst, að Snorri hefur haft fyrir sér háðar gerðir
Völuspór, en stuðzt meira við H en K. Skal hér aðeins bent á nöfnin Nár, Náinn,
Nípingr, Dáinn (G 16), sem koma aðeins fyrir í H (11. og 13. v. Sbr. þó Nár, K 12.),
og Falr, Frosti, Fiðr, Ginnarr (G 18), sem eru hliðstæð 9. og 10. vísuorði K 15 (Fjal-
arr ok Frostri, Finnr ok Ginnarr), en standa ekki í H (Sjá 15. v.).
3) í G 55 bera orðin /f/fmegir (5. vo.) og Býleists (8. vo.) H 43 vitni, en fgr
hins vegar K 47.
4) Síðasti fjórðungur G 57 er runninn frá H 45 (Þar mun Friggjar falla angan),
en ekki K 50 (þá mun Friggjar falla angan, týr). Hins vegar er smáorðið es í 3. vísu-
orði samkvæmt K, en ekki H (þar: en).
5) G 59 er eftirmynd H 48 nema fyrsti fjórðungurinn, sem er að mestu fenginn
K 52 (Sbr. A, 2. lið.):
H 48. G 59. K 52, 1-2.
Gengr fet níu Gengr enn mæri Þá kpmr enn mæri
Fjgrgynjar burr mpgr Hlgðynjar mpgr Hlgðynjar.
neppr frá naðri neppr at naðri
níðs ókvíðnum. níðs ókvíðnum.
Munu lialir allir Munu halir allir
heimstgð ryðja, heimstgð ryðja,
es af móði drepr es af móði drepr
Miðgarðs véurr. Miðgarðs véurr.
Snorra hefur þótt H 48 girnilegri en K 52, enda hafði hann áður notað efni H 47
í óbundnu máli (37. kap.). Hins vegar hefur Snorri veitt því athygli, að í H 48 er
atburðum lýst í öfugri röð (Sbr. 137. bls. hér að framan.). Úr þessu bætti hann með
þeim róðum, sem samanburður vísnanna sýnir. Enn mœri mpgr Hlgðynjar (úr K
52) gengr neppr níðs ókvíðnum (þ. e. „naumur flótta“) at (orð Snorra) naðri:
Hinn frægi Þór gengur vígdjarfur að orminum, þ. e. til bardaga við hann. Af at-
gangi Þórs segir í síðara heliningi vísunnar, en af leikslokum ekki heint.
6) Vísurnar G 52-60 fjalla um boðun ragnaraka, frá því er Heimdallur blæs her-
'blástur, og ragnarök sjálf, þar til er jörðin hverfur alelda í djúpið. Á efnisskipun
samsvarandi kafla K (44.-53. v. Sjá 166. bls.) eru gerðar þær breytingar í H (38.-^9.
v. Sbr. 172. bls.), að fyrstu vísunni (K 44) er sundrað og gerðar úr henni tvær vísur
(H 38 og 39), lýsingin á viðbrögðum ása og álfa og dverga í þann mund, sem jötn-
ar hefja sókn (K 48), er flult til (H 40), og vísan um hefnd Óðins (K 51) er felld
brott. I fjórða lagi er vísunni um fall Þórs (K 52 ) sundrað og gerðar um efni hennar
tvær vísur (H 47 og 48). Loks er þriðja stefi drepið tvisvar í umræddum kafla H
(41. og 46. v.), en einu sinni í K (45. v.). Að því undanskildu, að Snorri notar efni
þriðja stefs og H 47 í óbundnu máli einungis (38. og 37. kap. Um síðarnefnda dæmið
sjá B, 7. lið.), lilítir hann efnisskipun H í öllu nema tvennu: a) Fyrri vísuna, sem
sundrað var í FI (K 44 > H 38 og 39), sameinar hann - á sinn hátt - aftur (G 52.