Árbók Landsbókasafns Íslands - 01.01.1967, Blaðsíða 173
ENDURSKOÐUN VÖLUSPÁR
169
vísna (K 38 og 39 — H 24 og 25) helgast m. a. af því, að upphaf fyrri vísunnar, -
einkum eins og það er í K, - minnir á upphaf fyrstu vísu hinna þriggja, sem E
felldi brott. Sbr.:
K 38, 1-2.
Auslr sat en aldna
í járnviði.
K 28, 1-2.
Ein sat hón úti,
þá es enn aldni kom,
Þannig hnýtir E saman þráðinn, sem hann sleit. En hnúturinn er til stórra lýta,
auðsær hverjum manni og auðfundinn þeim, sem á þreifar, sé áður vitað, hvert efn-
ið var.
Hafi ég skilið rétt, flutti E 15. atriði K upp í 10. sæti H til þess að fylla upp í
eyðu, sem hann átti sj álfur sök á. Fyllingin hafði þann kost - þrátt fyrir breytinguna
sat (K 38) í býr (H 24) - að bera ofur lítinn keim af því, sem úr var lekið. En fleira
mun þó hafa stuðlað að þessum flutningi: sama viðleitni og réð því, að E flutti 16.
atriði K í 14. sæti H, svo að 14. atriði K hafnaði í 15. sæti H. Til þess að gera sér
grein fyrir þessu er nauðsynlegt að skoða stef Völuspár.
1 báðum gerðum kvæðisins eru þrjú mismunandi stef, svo sem frægt er. Hið
fyrsta (A) kemur jafnoft fyrir í K og H, fjórum sinnum. Annað stef (B) kemur alls
níu sinnum fyrir í K, en sjö sinnurn í H. Þriðja stef (C) kemur þrisvar fyrir í K,
en fimm sinnum í H. Stefin þrjú dreifast þannig um gerðir Völuspár:
K
5 vísur
1) A-1 (6. v.)
2 vísur
2) A-2 (9. v.)
13 vísur
3) A-3 (23. v.)
1 vísa
4) A-4< (25. v.)
1 vísa
5) B-1 (27. v.)
0 vísa
6) B-2 (28. v.)
4 vísur
7) B-3 (32. v. b)
0 vísa
8) B-4 (34. v.)
2 vísur
H
5 vísur
A-1 (6. v.)
2 vísur
A-2 (9. v.)
11 vísur
A-3 (21. v.)
1 vísa
B-1 (23. v.)
1 vísa
B-2 (25. v.)
2 vísur
A-4 (28. v.)
1 vísa
B-3 (30. v.)
0 vísa
C-1 (31. v.)
3 vísur