Árbók Landsbókasafns Íslands - 01.01.1967, Blaðsíða 191
ENDURSKOÐUN VÖLUSPÁR
187
snertir, slyðst hann aðallega við Grímnismál (36. v. = G 40), en þekkir þó tvímæla-
laust vísu K um liðsöfnun ása, því að Snorri gerir eina konu úr norninni Skuld (K
20 -H 20) og valkyrjunni Skuld (K 30): „Guðr ok Róta ok norn in yngsta, er Skuld
heitir, ríða jafnan at kj ósa val ok ráða vígum“. - K 30 er sleppt í H.
5) Sbr. K 35, sem er sleppt í H, og þessi orð í Gylfaginningu (39. kap.) ok
allgott er til góðs drykkjar þeim, er þat þykkir gaman, í þeim sal, er Brimir heitir.
Hann stendr á Okólni. Sá er ok góðr salr, er stendr á Niðafjgllum, ggrr af rauðu
gulli. Sá heitir Sindri“.
B. Snorri þekkir H:
1) í G 12 og 13 gætir allra frávika H 24 og 25 (býr, fœðir; svgrt verða) frá K 38 og
39 (sat, fœddi; svart varð á).
2) Síðasti fjórðungur G 14 er - þrátt fyrir orðamun handrita - greinilega runninn
frá H 9 (ór brimi blóðgu ok ór Bláms leggjum), en ekki K 9 (ór Brimis blóði ok ór
blgm leggjum).
3) 5. vísuorð G 48 er samkvæmt H 21 (hverr hefði loft allt), en ekki K 25 (hverir
hefði loft allt), enda gerir Snorri Loka einan ábyrgan fyrir samningum ása við
borgarsmiðinn (25. kap.).
4) G 52 er s. s. síðari helmingur H 38 og fyrri helmingur H 39, ef marka má röð
5.-8. vísuorðs G 52 (Sbr. hins vegar 9.-12. vo. K 44.). Til hins sama bendir hug-
mynd Snorra um „Gjallarhorn,“ þ. e. drykkjarhorn Mímis (8. kap.) og lúður Heim-
dallar (15. og 38. kap.). Hún mun fremur sótt í fyrri hluta H 38 en K 44 (Sbr. jafn-
framt K 27-28 og H 23.).
5) Orðið mdfglr í G 54 er komið úr H 42 (7. vo.), en ekki K 46 (neffglr).
6) 6. vísuorð G 60 er komið úr H 49 (ok aldrnarí), en ekki K 53 (við aldrnara).
7) Sbr. H 47, sem hefur aldrei átt heima í K, og þessi orð í Gylfaginningu (37.
kap.): „En Fenrisúlfr ferr með gapanda munn, ok er inn neðri kjgptr við jgrðu, en
inn efri við himin. Gapa myndi hann meira, ef rúm væri til'".
C. Snorri bræðir saman K og H:
1) G 15 er að öllum líkindum s. s. síðari helmingur K 10 og síðari helmingur H
10, bræddir saman:
K 10, 5-8.
Þeir manlíkun
mgrg of g0rðu
dvergar ór jgrðu
sem Durinn sagði.
G 15.
Þar manlíkun
mgrg of gprðusk,
dvergar í jgrðu,
sem Durinn sagði.
H 10, 5-8.
Þeir mannlík án
mgrg of gprðu
dverga í jgrðu
sem Durinn sagði.
Breytingar Snorra væru þá tvær, þar (1. vo.) og miðmyndarendingin í gprðuí/c
(2. vo.). Forsetningin í (3. vo.) væri hins vegar fengin úr H, en annað úr K og H.
Af G 15 virðist Snorri hafa dregið þessa ályktun (7. kap.): „ . . . dvergar hgfðu
kviknat í moldunni ok niðri í jgrðunni svá sem maðkar í holdi“.
2) Þótt dvergatöl Gylfaginningar (16.-18. v.) séu ruglingsleg (nema 18. v.), borin