Árbók Landsbókasafns Íslands - 01.01.1967, Blaðsíða 140
136
ENDURSKOÐUN VÖLUSPÁR
E hafði andúð á öllum goðum. Sést það m. a. á því, að hann vegsamar í einka-
erindi máttkasta óvin ása, Miðgarðsorm (H 47). Hin dýrlega vísa er merkasta tillag
E í nýsköpun Völuspár - ásamt hinni fögru boðun um komu almáttugs guðs (H 57).
Báðar þessar bragsmíðir munu teknar úr sama afli í sömu lotu. Með hinni fyrri er
boðuð endanleg torlíming ása, en hinni síðari setlur nýr höfðingi í veldisstól.
H 47.
Sbr. K 51
1.-2. vo.
1
2_
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
/
/
K 52.
Þá kpmr enn mæri
mggr Hlgðynjar. _
Gengr Oðins sonr-
við ulf vega.______
/
/
Drepr hann af móði
Miðgarðs véurr._____
Munu halir allir
heimstpð ryðja------
Gengr fet níu
Fjprgynjar burr
neppr frá naðri
níðs ókvíðnum.
Gínn loft yfir
lindi jarðar.
Gapa ýgs kjaftar
orms í hœðum.
Mun Oðins sonr
ormi mœta
vargs at dauða
Víðars niðja.
H 48.
V
Munu
' \........
Gengr fet níu
Fjgrgynjar burr
neppr frá naðri
fiiðs ókvíðnum.
halir allir
heimstoð ryðja,
es af móði drepr
Miðgarðs véurr.
1
2
3
4
5
6
Sbr.
K 51.
1
2
3
4
5
6
7
8
E notar orð og efni K 52 í breyttri mynd. Línurnar eða örvarnar tákna flutning
efnis nema punktalínan. Hún táknar efnisleg áhrif. Hin strikaða punktalína merkir,
að efni sé flutt í ólíkum orðum, en brotna línan, að orðum sé breytt og vikið til.
Öbrotnu örvarnar sýna fiulning óbreyttra vísuorða.
I K 52 (1-2) er koma Þórs öll með glæsibrag. Af óneitanlegri snilld tekst E að
veita Miðgarðsormi dýrðina (H 47, 1-4). Meðan lindi jarðar var á sínum stað, gein
hann yfir sæ. Nú gínn hann yfir loft, ferskt loft, er m. ö. o. að koma úr sæ. Síðan
gapa kjaftar ýgs orms í hœðum. Þá er hann allur kcminn á land.
Þar sem E hlítir efni tveggja fvrstu vísuorða K 52 mjög óbeint, má nánast segja,
að hann hafi fellt þau brott. Ríflegan þátt í því hefur eflaust átt, að E vildi losna við
,,stefjabandið“ (Sbr. K 51, 1. og 2. vo., og það, sem áður segir um þetta efni.).