Frjáls verslun - 01.10.1994, Blaðsíða 16

FORSÍÐUGREIN
Sighvatur Bjarnason, framkvæmdastjóri Vinnslustöðvarinnar:
MABUR ÁRSINS
í ATVINNULÍFINU
Sighvatur er mikill forystumaður, athafnasamur, áræðinn ogglæsilegur
fulltrúi ungrar kynslóðar stjórnenda sem fram er komin á íslandi
ighvatur Bjamason, 32 ára
framkvæmdastjóri Vinnslu-
stöðvarinnar í Vestmannaeyj-
um og stjómarformaður Sölusam-
bands íslenskra fiskframleiðenda,
SÍF hf., sjöunda stærsta fyrirtækis á
íslandi, er maður ársins í íslensku við-
skiptalífi árið 1994 samkvæmt útnefn-
ingu Frjálsrar verslunar og Stöðvar 2.
Sighvatur hefur unnið þrekvirki í
starfi sínu hjá Vinnslustöðinni. Hann
tók við fyrirtækinu þegar það virtist í
vonlausri stöðu um mitt ár 1992 og í
„öndunarvér lánadrottna. Nú hefur
sjúklingurinn sloppið fyrir hom þótt
enn hafi hann ekki náð fullum bata.
Sighvatur hefur ekki aðeins bjargað
fyrirtækinu heldur um leið komið í
veg fyrir að hundmð Vestmannaey-
inga misstu vinnuna. Hann orðar það
sjálfur svo að kaupum á hlutabréfum í
Vinnslustöðinni fylgi núna vissulega
nokkur áhætta en einnig mikil ábata-
von.
Hann er sá yngsti sem til þessa
hefur hlotið útnefningu Frjálsrar
verslunar og Stöðvar 2 sem maður
ársins í viðskiptalífinu. Víða hafa afrek
verið unnin í viðskiptalífinu á þessu
ári, ekki hvað síst í mörgum sjávar-
útvegsfyrirtækjum vítt og breitt um
landið — árangur sem eflaust á sér
hliðstæðu við árangur Sighvats hjá
Vinnslustöðinni. En við svona val eru
ævinlega margir kallaðir en aðeins
einn útvalinn.
GLÆSILEGUR FULLTRÚIUNGRAR
KYNSLÓÐAR STJÓRNENDA
Við valið vó þungt að hann er mikill
forystumaður, athafnasamur, áræð-
inn og útsjónarsamur. Hann er glæsi-
legur fulltrúi ungrar kynslóðar stjóm-
enda sem komin er fram á íslandi.
Þetta er kynslóð, sem mörkuð er af
sjónarmiðum arðsemi, meðal annars
vegna þess að hún þekkir ekkert ann-
að en verðtryggð lán — húsnæðislán
sem námslán — og veit að aðeins
hagnaður af rekstri getur greitt lán til
baka. Ekki gerir verðbólgan það; ijár-
festingar verða að skila arðsemi.
Vissulega geta sjónarmið arðsemi
virst harðneskjuleg við rekstur fyrir-
tækja og þau hafa fengið á sig ýmis
skammaryrði á meðal fólks. En þau
em engu að síður hinn óumflýjanlegi
og kaldi vemleiki þegar á reynir.
Róður Sighvats með Vinnslustöð-
ina hefur verið lífróður. Hann fékk
alræðisvald þegar hann kom til fyrir-
tækisins. Fyrirmælin vom einföld:
Gerðu allt sem í þínu valdi stendur til
að bjarga því frá gjaldþroti þannig að
enginn tapi á að hafa lánað því. Þetta
vom fyrirmælin. Og niðurstaðan
núna: Fyrirtækið hefur öðlast trú fjár-
festa, hundruð almennra starfsmanna
hafa haldið vinnunni þótt f upphafi hafi
Sighvatur gipið til óvæginna upp-
sagna nokkurra framkvæmdastjóra. í
uppsögnunum byijaði hann að ofan-
TEXTI: JÓN G. HAUKSSON MYNDIR: KRISTJÁN EINARSSON
16
verðu, þar sem garðurinn er hæstur;
hann fækkaði í toppliðinu!
í ákvörðunum sínum hefur hann
eingöngu haft heildarhagsmuni fyrir-
tækisins að leiðarljósi. Hagur ein-
stakra hefur orðið að víkja. Hann hef-
ur stóraukið framleiðni fyrirtækisins
en framleiðni merkir í raun verð-
mætasköpun, hagvöxtur, og er ein-
mitt það sem íslensku þjóðina vantar
sárlega eftir að hafa búið við hagvaxt-
arleysi og kjaraskerðingu í samfelld
sex ár.
Hann hefur dregið úr kostnaði,
stórlega aukið tekjur, selt og keypt
eignir með hagnaði — og hefur engin
eign verið honum heilög í því sam-
bandi. Er skemmst að minnast þess í
haust þegar faðir hans, Bjami Sig-
hvatsson, stærsti hluthafinn í
Vinnslustöðinni, seldi íslenskum
sjávarafurðum hlut sinn og fjölskyldu
sinnar. Sighvatur útbjó pakkann. Skil-
yrt var að samhliða sölunni yrði nýtt
fjármagn tryggt inn í fyrirtækið. Það
hefur ræst. Við það styrkist fyrirtæk-
ið enn frekar.
DJÖRFUNG, KIARKUR,
FESTA OG ÁRÆÐNI
Sighvatur hefur sýnt djörfung,
kjark, festu og áræðni í starfi sínu.
Hann byijaði á að lækka eigin laun um
fjórðung, mest allra í prósentum, til
að sýna fordæmi þegar hann Iækkaði