Réttur


Réttur - 01.02.1926, Side 15

Réttur - 01.02.1926, Side 15
fcjettur] ÉjRLÉNDIR MRNNINGARSTRAUMAR H piltum, og sé svo, mun hann ræna þá hverjum góðum guðstitli, kristilegri trú og siðferðistilfinning, er þeim hef. ur verið innrætt frá barnæsku. Hörmulegt má það vera fyrir fjarstadda foreldra, að vita sonu sína í klóm þessa freistara, er altaf er boðinn og búinn til að Ieiða þá út í botnlaust forað spillingarinnar, meðan þeir eru óþrosk- aðir og hægast að ginna þá.« Þannig farast þessum vandlætara orð. — Viðtökurnar, sem tímaritin »Verðandi« og »Heimdallur« fengu, voru líkar, enda segireinn »Blaða- vinur« í »Fjallkonunni« (7. jan. 1885) um »Heimdal«: »Eg signi niig í hvert skifti, sem eg sé það blað«, og telur það aðalstefnu þess, »að gera alla íslendinga að heiðingjum og fá þá til að trúa á goðið úr Vatnsdaln- um.« — Og ekki þarf að spyrja, hvernig »Þyrnum« Þor- steins Erlingssonar var tekið. Það hatur, er þeir vöktu hjá hleypidómalýð, er flestu eldra fólki enn í minnum — og vilji menn fylgjast með, hvernig síðan hefir gengið, þá geta menn rannsakað dagblöðin sjálfir og sjeð, hvað sum þeirra segja um stefnur þær, sem nú er mest um deilt. Þannig hefir alt frá því Cicero barðist gegn Cati- linu í nafni »feðra vorra« og enda fyrr og alt fram til vorra daga sífelt verið barist gegn boðberum nýrra stefna undir því yfirskyni, að vernda »sið feðranna« eða stjórn- skipulag. Menn vega að brautryðjendum sinnar kynslóð- ar með þeim vopnum, er þeir áfellast undanfarandi kyn- slóð fyrir að nota, og beita þá sömu brögðunum, æsa gegn þeim sömu hleypidómana og rjeðu niðurlögum ný- dánu brautryðjendanna, sem menn um leið hefja til skýj- anna, þótt þeir hafi hneykslað íhaldslund undanfarandi kynslóðar jafn ógurlega og hinir þessarar. Það er nú skiljanlegt, að brautryðjendum þeim, er fluttu oss nýjar stefnur utan úr heimi, hefir veitst alt annað en Ijett að starfa hjer. Harða baráttu urðu þeir að heyja gegn hleypidómum og fastheldni þjóðarinnar. Líf sitt og atvinnu áttu þeir að mestu leyti undir fáum vinum og verndurum, ella lá útlegð eða hungur við. En auk hinnar 2
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154

x

Réttur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.