Réttur - 01.06.1939, Qupperneq 24

að lesa í Tímanum 8. sept. 1923 (i greininni „Nábúa-
flokkar Framsóknar”). Hljóöar hún svo: „E[ noklc-
urntiman kenwr a<) pví, að sameignarmenn nái peim
liðstyrk hér á landi, að peir geri sig líklega til að fram-
kvæma pessi meginatriði í stefnuskrá sinni, pá hljóta
þeir að reka sig á sameinaða mótstöðu peirra tveggja
flokka, sem annars eiga í stöðugum deilum. Brask-
ararnir og samvinnumenn myndu pá í eitt skipti
standu hlið við hlið. — ÞaS er einkennandi fyrir þann
lijúp, sem hvíldi ytir persónu Jónasár og lilgangi
hans, aS mikill liluti verklýSssinna mun þá hai’a liliS
á yfirlýsingu þessa sem kænskubragS Jónasar, sem
honum alls ekki væri alvara meS).
191G býr svo Jónas til fyrstu lög AlþýSusambands
islands og er fulltrúi á stofnþingi þess. Þar meS kemst
verklýSshreyfingin á „annaS sligiS” og leggur nú Jónas
allt kapp á aS halda henni jiar og berst hatrainléga
á móti öllum tilraunum til aS gera hana sósíáiistiska,
en eftir 1918 fór strax aS bóla á slíkuin tilraunum,
einkum frá kommúnistum og undir áhrifum hinnar
sterku sósíalistisku byltingaröldu i Evrópu 1917—21.
í grein sinni í Rétti 1918 um „Nýjan landsmála-
grundvöll” markar hann verklýSslneyfingunni þann
bás sem iiann ætlar henni. Hún má að vísu „koma
sumurn af hugsjónum jafnaSarstefnunnar í framkvæmd
t. d. rekiS kúabú, garSrækt og fiskveiSar lil hagnaSar
bæjarfélögunum. LátiS bæina byggja holl hús yfir l>á
skýlislausu, eignast lönd og lóSir. Gera leikvelli og
iþróttastöSvar, bókasöfn og góSa skóla handa æsku-
mönnum bæjanna”. (Réttur III. árg. irls. 32). Retta
var „jafnaSarstefnan”, sem Jónas vildi loía verka-
lýSnum aS framkvæma. RaS blandast engum hugur
um aS þessar smáumbætur, sem hann ætlar sér aS
einskorSa starf verkalýSsins viS, eru alls ekki sósíal-
ismi, heldur borgaraleg umbótastefna, sem sumstaSar
á meginlandinu hafSi náS yfirtökum í gömlu sósíal-
istaflokkunum, eftir aS þeir tóku aS spillast, og drottn-
104