Réttur - 01.06.1939, Síða 44

Ofaná væri yfirstét l embætlismanna og auðmanna,
sem tæki gróSa sinn ýmist meS föstum háum launum
frá ríkinu og fyrirtækjum tengdu því, eða með alls-
konar álagningu í sambandi viS kaup og sölu. En „upp
á hlut” þrælkaði svo verkalýSurinn á sjó og landi, sem
yrSi aS bera öll skakkaföllin af óstjórn yfirstéttarinnar
og misfellum auSvaldsskipulagsins sjálfs. En honum
væri talin trú um, aS hann fengi samkvæmt þessu ein-
mitt þaS, sem „framleiSslan þyldi”. kannig væri „allt
látiS bera sig” — m. ö. o. alþýSan látin bera þungann
af óhófi og óstjórn yfirstéttarinnar og sligandi em-
bættisbákni hennar.
Hitt ráSiS, sem Jónas gæfi burgeisastéttinni, er að
dreifa fólkinu út um landsbyggðina. Jónas þekkir af
reynslunni þann klafa fásinnunnar, sem Marx lalar
um aS íólginn sé í sveitalífinu og vill festa fólkiS við
b:\nn. Hann óttast samsöfnuS íátæklinganna í bæjun-
um, því hann veit — eins og Stephan G. aS „hópaþrek-
ið lieimtar brauðiS, frá sér tekiS”. Jónas vill snúa þró-
uninni viS, aftur á bak, því hann veit aS afleiSingin af
stækkandi verkalýSsstélt getur ekki orSiS önnur en
sigur sósíalismans. bessvegna e\' hann manna álcveSn-
astur í aS vilja flytja bæjafólkiS meS valdi upp í sveit.
— þegar þrautpínt sveitafólkiS er aS flýja hrynjandi
kotin, af því þaS helzt þar ekki viS lengur eSa kiknar
undir skuldunum af nýju húsunum, sem Jónas ætlaSi
aS bjarga sveitunum meS.
Og aS síðustu gel'ur svo Jónas burgeisastéttinni á-
breiSuna til aS breiSa ofan á allL þelta afturhald til
miSaldanna og ofan á hverskonar harSstjórn, sem
beita þyrfti til aS koma þessari kúgun á. ÁbreiSan er
„lýSræSiS” — þetta sé allt gert lýSræSisins vegna. -— þaS
sé stundum nauSsynlegt aS afnema lýSræSiS sjálft, til
aS vernda lýSræSiS. (M. ö. o.: ef lýSurinn ætli aS fara
aS ráSa í „lýSræSinu”, þá sé bara aS kúga lýSinn og
segja honum aS þetta sé honum fyrir beztu, þaS sé
gert til aS vernda hann gegn sjálfum sér!)
124