Réttur - 01.06.1939, Síða 61

síldarverksmiÖju á Siglufirði, var stöSvun á i'rekari
þróun framleiSslunnar bein afleiSing af vilja hennar,
eins og hún hafSi sýnl hann.
Ríkisstjórn, sem reyndi eftir megni aS hindra aS ný
lánsfjársámbönd fengjust, t. d. í Ameríku, lilaut í
hjarta sínu aS fagna því aS ný lán yrSu í svipinn ófá-
anleg.
Og ríkissljórn, sem sjálf luuSi gerf þaS aS aSalstefnu
sinni aS auka dýrtíS og hækka vöruverS í landinu, gat
varla undir niSri liarmaS þaS, þó slríSiS ynni enn bet-
ur aS slíku en hún, — þó hún auSvitaS á yfirborSinu
yrSi aS hræsna fyrir fólkinu.
Öll áhrif styrjaldarinnar stefndu í sömu ált og aö-
gerSir ríkisstjórnarinnar fyrir striSiS sLefndu aS. Enda
hafSi stjórnin séS svo um aS áhrif stríSsins yrSu strax
tilfinnanleg, þar sem lílil fyrirhyggja var um birgSir.
En meSan þessu fer fram undirbýr Jónas frá Hriflu
næsta áfangann á valdabraut sinni, — og um leiS á-
breiSuna yfir afturhaldiS.
Vakning verkamanna og bænda, rísandi alda sam-
vi’muhreyfingar og sósíalisma, skolaSi Jónasi prá Hriflu
upp í fyrsta þrepii' á valdastiga lians. PjóSernisleg
vakning íslenzku þjóSarinnar, átak hennar um endur-
heimt á fullu sjálfstæSi, sem tvímælalaust verSur 19-13,
á aS skola lionum upp í síSasta þrepiS á valdastigan-
um. Pessa vakningu undirbýr Jónas nú þegar aS nola,
áSur en hún er byrjuS. Notfærir hann sér nú enn sem
fyrr pólitiskl þroskaleýsi borgarastéttarinnar og lin-
gerSa þjóSernistilfinningu hennar, til aS verSa á undan
borgurunum aS marka stefnuna, svo hann síSar virSist
sjálfkjörinn foringi þjóSarinnar, þegar öldur þjóSfrels-
isins eSlilega fara aS rísa síSar. Og eins og andóf í-
haldsins í fyrslu ííS hjálpaSi honum persónulega til
vegs og metorSa, — eins á álíka óviturlegt andói' Staun-
ings & Co. aS hjálpa honum nú til forustu í því aS
frelsa þjóSina, Ekki mun vanta, aS Jónas sjái og hver
141