Réttur - 01.01.1968, Blaðsíða 17

Það er því mál að stinga við fótum, binda
endi á innrás ameríska valdsins í land vort,
þjóðlíf vort, — hnekkja því eftir aldarfjórð-
ungs hersetu og hrekja til baka.
Sá er nú hinn mikli munur eða fyrrum
að það er ekkert endanlega tapað enn. Við
getum stjórnað okkur sjálfir, ráðið landi voru
einir eins og þjóð vorri er fyrir beztu, ef við
aðeins erum menn til þess. En bandaríska
valdið vill gera okkur að mannleysum, fyrst
og fremst með því að breyta manngildi voru
í peningagildi. Það vald treystir á það her-
nám hugans og hjartans, sem er hættulegra
en hernám landsins og forsenda þess. Sumum
valdhöfum okkar fer enn oft sem hænum
þeim, sem ekki þora að hoppa yfir krítarstrik,
sem dregið hefur verið í kringum þær.
En þjóð vorri er hugað hærra hlutverk og
meira en að láta kúlda sig í framandi her-
stöð með krítarstriki kommúnistahræðslunn-
ar eða keyra sig í nýlendufjötra að nýju sakir
aðdáunar á ágæti erlendra auðhringa eða von-
ar um mola af þeirra borðum.
Þegar aðrar þjóðir — eins og hetjuþjóð
Vietnam — fórna lífi og blóði í áratuga-
löngu frelsisstríði, þá er tími til kominn fyrir
Islendinga að slíta af sér þá álagafjötra, sem
mammonsríki Ameríku hefur lagt á land og
þjóð. Og fyrsta verkið ætti að vera að slíta
Island úr herfjötri Atlantshafsbandalagsins
(Af gömlum greinum í Rétti um Bandaríkin og ísland,
má minna á eftirfarandi:
Einar Olgeirsson: „ísland og Ameríka." Réttur 1947.
Einar Olgeirsson: „Nýlendupólitík ameriska auðvalds-
ins á íslandi." Réttur 1951.
Ásmundur Sigurðsson: „Marshallaðstoðin og áhrif
hennar á efnahagsþróun íslendinga.“ Réttur 1952.
Einar Olgeirsson. „Einvígi íslenzks anda við amerískt
dollaravald.“ Réttur 1953).
17